de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
02-03-2008
Over lakens en lakens
Lakens, de lakennijverheid, weverijen ...
Kortrik ? Mis ! Roubaix !
Dat heb ik zopas bijgeleerd, en wel van een manspersoon die ik heb ontmoet ter hoogte het onderste schap van een rek in een winkel in Roubaix. Ciboulette wilde ook nog even naar Roubaix, naar Mac Arthur zijn galerij, we waren nu toch op stap nietwaar ... Nadat Xandres en Baton Rouge niets hadden opgeleverd, en de verplaasting toch op de één of de andere manier tot iets moest hebben gediend, kwam 'entre ciel et terre' aan de beurt waar men bed- en badlinnen verkoopt. De ervaring heeft mij al geleerd dat datgene wat op buikhoogte ligt in een winkel per definitie niet bestemd is voor Ciboulette. Het moet dus iets zijn dat hetzij verscholen ligt op de, voor meeste stervelingen onbereikbare, bovenste plank ofwel iets dat onderaan begraven werd door een of andere piraatverkoper.
Terwijl ik dus op schattenjacht was, sluipend langs de plinten des winkels, kwam van de ander kant ook een man aangeslopen. Met één blik begrepen wij mekaar ... en terwijl we beiden ostentatief wat rommelden met plastiekverpakkingen, dat kraakt immers goed en geeft een onweerstaanbare indruk van doenigheid, namen we even de tijd om een fluisterende keuvel op te zetten.
Bleek dat hij langs de kanten van Kortrik woont. Ik kon dat natuurlijk niet ter plaatse controleren, gezien de nieuwe paspoorten geen direct leesbare gegevens meer bevatten, maar zijn dialekt leek mij te vertrouwen. En hij wist mij te vertellen dat de lakens van deze winkel van zeer goede kwaliteit zijn. Hij stelde zich voor als een 'kenner'. Ten bewijze hiervan gaf hij mij een kleine overzicht van de geschiedenis van de lakenindustrie in de streek. Tot ongeveer honderd jaar terug was er langs de kanten van Kortrik niks te beleven. De bewoners van de streek moesten noodgedwongen komen werken naar de omgeving van Roubaix, waar de grote weverijen waren gevestigd. De mensen van Kortik moesten dan met de trin tot in Herseaux of tot in Pecq rijden en van daaruit te voet naar de omgeving van Roubaix. Joah menier, z'èn nogal getjoold in dinen tid ... Ik knikte begrijpend ... (hoewel ik niet echt alles begreep) Ten teken van leven en van het feit dat hij zocht met overgave, stak hij tussendoor een witte handdoek in de lucht. Ikzelf wapperde zo nu en dan even met een washandje. Stelselmatig kregen we daarop beiden een bericht uit de hemel in de vorm van een duidelijk verstaanbaar 'maar nee !' Kwestie van geen argwaan te wekken besloten we beiden om verder onze eigen sluip te gaan en even later werd ik verlost van mijn opdracht, net op het moment dat ik aan de kassa kwam aangekropen.
Ik heb mijn medestander niet meer gezien of gehoord Ik hoop maar dat hij niet in één of andere schuif is gedonderd. Het zou zonde zijn, een mens met zo'n kennis en wijsheid.
Reacties op bericht (7)
18-03-2008
****
Hallo Hercule toch niet ziek of zo? het is hier zo stil!!
18-03-2008 om 21:11
geschreven door miekemuis
14-03-2008
merçi
van harte bedankt voor de chocolatte letterkes, en een dikke baise op zijn bovenste usb-ke
14-03-2008 om 22:36
geschreven door hercule poireau
de onderste rekken niet geert
is de bovenste niet weerd
zei Christus zijn peerd
toen hij zich tot ezel had bekeerd
05-03-2008 om 19:50
geschreven door Ollie
03-03-2008
eksplikatie
Excuseer madam, maar uw silver spur spreekt toevallig toch geen kortriks ?
En is hij gecoiffeerd met een paardestaart ?
Het zou nog kunnen dat we mekaar al zijn tegen gekomen nietwaar ...
Nu moet ik er ook bij zeggen dat ik mijn speleologische zoekacties altijd uitvoer in onderaanneming voor ons Ciboulette ... maar het gebeur uiterst zelden dat ik tijdens mijn, nochtans doorgedreven exploraties, iets vindt dat aan de wensen mijner opdrachtgeefsters beantwoordt.
T'is daar ook zo donker tegen die plinten nietwaar ... en als ge dan ook nog niet weet wat je eigenlijk zoekt ...
03-03-2008 om 20:36
geschreven door hercule poireau
02-03-2008
..
Herkuul gij moet een ver familielid zijn van mijne zilveren. Die kruipt ook altijd op zijn buik langs de onderste schappen en zoekt dan nog liefst achteraan want hij is er altijd van overtuigd dat het goedkoopste artikel daar ligt, en meestal heeft hij nog gelijk ook!
02-03-2008 om 23:11
geschreven door Zuinige Mrs.Bo
jaja
daaraan kan je zien dat er soms meer is tussen de lakens dan dat men van een mens zou vermoeden nietwaar
nog een fijne zondag
02-03-2008 om 18:06
geschreven door miekemuis en maatje
