de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
03-01-2009
goed begonnen ...
POireau heeft een zijn jaar met een goed voornemen gestart.
Dit jaar wil hij, vrijwillig, langer dan twee uur in Antwerpen kunnen blijven,
Het is ambitieus, ik weet het ... En dus is er training nodig. Op 2 januari is hij er onmiddellijk aan begonnen.
En zie, met wat goede wil en veel zelfcontrole is het zowaar voor een eerste maal gelukt. Ik had mijn pinnemuts diep tot over mijn oren getrokken, kwestie van niet te veel te horen en mjn zonnebril met lederen glazen opgezet, kwestie van niet te veel te zien.Vul dat nog aan met een dikke jas om niet te veel te voelen, en voilà, POireau voelde zich zowaar min of meer op zijn gemak.
Allée, het gedacht doet veel en dus heb ik mij toch constant lopen in te prenten : " het zal wel gaan Poireau, je bent niet in Antwerpen, rustig blijven, rustig blijven, niet denken aan de Meir(de) ..."
Er zijn natuurlijk wel een paar moeilijke ogenblikken geweest. Bvb de hoek omdraaien aan de Bourlala, Oh pénibel ... De gruunpleutz, moeilijk moeilijk ... Maar als je er door moet, moet je er door.
Als apotheose heb ik besloten om binnen te gaan in het hol van de leeuw, allé van het poezeke, bij "de smoak van 't stad", Désiré de Lille. Gedurfd, ik weet het ...
Aangezien de pateekes mij nog de oren uitkwamen van nieuwjaar, heb ik besloten om de homepatische geneeswijze te gebruiken en het kwaad te bestrijden met het kwaad. En dus heb ik mij een portie smoutebollen besteld en deze met smaak naar binnen gespeeld onder de verblijdende gedachte: als ik geen Antwerpenaars mag opeten, dan maar vetbollen.
Lang heeft het er niet geduurd want de tafel naast ons zaten er weer, en hoe kon het ook anders, een kudde nooderburen luidruchtig te blaten. Dan bekruipt je de goesting om je smoutebollen één voor één in hun schuiftrompet te duwen, maar ja, ik ben zelf ook op den vreemde en dus moet ik mij rustig houden.
Bref, het is mij gelukt ! TWEE uren in Antwerpen gebleven zonder een aanval van hyperventilatie en zonder huiduitslag nadien. Een waar succes.
Het is nu niet omdat het één keer is gelukt dat het elke keer zal lukken, maar waar een wil is is een weg, ook al is het dan de E19.
Applaus ?
Dank u, dank u !
Reacties op bericht (10)
07-01-2009
ze pinnemuts of ze flapoor.
Voor uw instructie madam, ze pinnemuts is bedoeld om incognito in de menigte te kunnen laveren terwijl ze flapoor eerder bestemd is voor de officiële gelegenheden.
Natuurlijk denkt u onmiddelllijk aan mijn cousin éloigné, Sherlock, maar u moet weten dat deze serieus aan de wiet durft te lurken en dan zijn voorkant van zijn achterkant niet meer kan onderscheiden, laat staan het verschil tussen een pinnemuts en een flapoor. Dat is dan ook de reden waarom u hem meestal ziet afgebeeld met een flapoor, maar waarvan de flappen nimmer zijn neergelaten. Of course, in de salons van ambassades en privéclubs moet je nu niet gaan rondlopen met afhangende oren en aangezien dat zijn favoriet terrein is ... een luxebeest is het, die Sherlock.
Vergeet het dus maar, noch mijn pinnemuts, noch mijn flapoor zal mijn persoon verlaten.
07-01-2009 om 20:24
geschreven door hercule
Koekje
Voor mij speelt het gene rol waar de lacquemeants vandaan komen, als ik de foto zie zou ik er zo willen in bijten. Het liefst een verse die nog warm is.
07-01-2009 om 10:11
geschreven door Lekkerbek
06-01-2009
De marsmannetjes
zijn weer in mijn pc geslopen dat het niet schoon is om lezen! Of zou het kunnen, het domme blondjessyndroom zijn? Met een jaartje seffens....
06-01-2009 om 20:41
geschreven door Lore
05-01-2009
Volgens
Vtm-nieuws waren alle opas met de kleinkinderen in de zoo, terwijl omas de solden afdweilden.... Blijkt nu, dat er ocharme, een vermomde mannelijke sukkel tussen die soldenstroom laveerde. Watte, een sukkel? Het was uit vrije wil en om zichzelf te bewijzen, de hyperventilatie de baas te kunnen. Straffe jongens noem ik dat! Alleen Poireau, met een pinnemuts in t stad, terwijl u een uitzonderlijk mooie pet met oorkleppen hebt, warm aan oren en poten, beschut tegen zon en regen. Op mijn fiets kan ik enkel dromen van zo een pet. Met een dergelijke beroemde pet loopt u natuurlijk open en bloot, waardoor u overdadig naar zuurstof gaat happen. Ook niet aan te bevelen hé?<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mag ik daaruit besluiten, dat mr. Poireau voortaan in pinnemuts op snuffeltoer gaat? Het zal zijn hyperventilatie ten goede komen. En als het u belieft, ben ik graag bereid, in afwachting dat de paniekaanvallen voorgoed achterwege blijven, mij te ontfermen over uw oorkleppenmuts, tenzij u die voor een halfzacht prijsje van t hoofd wilt doen. t Is maar een vraagje
Waar de echte kosmopoliet zit? Hier althans niet! Op een schoolreis heeft Antwerpen mij gezien in haar zoo en tot deze zomer was ik er aan huis in de Vrijheidstraat, maar verder ken ik Antwerpen enkel van <?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />La Esterella en de Strangers. Jammer Hercuul, Aaantwerpse wijsheid kan ik u niet bijbrengen.
05-01-2009 om 22:29
geschreven door Lore
merçi madam
voor de informatie.
wat de lacquemeant betreft moet ik u melden dat het hier blijkbaar een wereldberoemde specialiteit betreft, maar dan alleen in het centrum van de wereld. 5 km daarbuiten is er van lacquement al geen sprake meer. ik kan mij vergissen maar zou het kunnen dat de omschrijving die gegeven wordt geschreven zou zijn door een antwerpenaar ?
05-01-2009 om 13:55
geschreven door hercule
..
Maar allez Pwoirooke, dat gij als Belg geen Laquemants kent, ik kan het bijna niet geloven en ge zijt bovendien nog bij den Désiré geweest ! Ik citeer hier van hun website :
Toen Désiré Smidts nog een leerjongen was in de banketbakkerij Lacquemant in het Noord-Franse Lille (Rijsel), creëerde hij zelf een nieuwe lekkernij . Uit een bolletje deeg dat hij in een wafelijzer stopte, toverde hij een ronde, platte koek die hij opvulde met een heerlijke siroop waarvan hij enkel het recept kende. Deze lekkernij doopte hij Lacquemant, naar de naam van zijn werkgever. Deze Lacquemant kende van meet af aan een enorm succes en is ook nu nog honderd jaar later- een culinair begrip dat in België op de grootste kermissen aan de man wordt gebracht door Désiré, ondertussen Désiré de Lille geworden. Marc Stoffels, zijn kleinzoon, zet deze familiale traditie met een onverminderd enthousiasme verder en biedt deze culinaire specialiteit, die herkenbaar is aan dit beeldmerk, aan op kermissen, in tearooms of in verkooppunten in België en in het buitenland.
Wat het shoppen betreft: natuurlijk moet ge midden in de koekenstad zijn, maar best niet op een zaterdag of zondag want dan lijkt het alsof ge in een Nederlandse stad zit! Ge moet dus niet vragen hoe plezant het er is
Onze lokale shopping straat is tijdens de laatste vijf jaar veranderd in een souk, dus die wil ik u zeker niet aanbevelen tenzij ge dringend exotische kruiden of kledij nodig hebt.
Wilt ge gewoon in een leuke omgeving iets nuttigen en uw beentjes strekken, dan raad ik u 'De Dikke Mee' aan in't Nachtegalenpark, of 'De Melkerij' als ge kleine kindjes bij hebt - maar dan moet ge wel tegen het lawaai en de drukte kunnen
Op een mooie lente of zomerdag is het ook heel leuk om iets te nuttigen in 'De Jachthoorn' buurt UIA en UZA - in het groen, heel gemakkelijk te bereiken via afritje van E19.
Nog vragen over de koekenstad ... vraag gerust!
05-01-2009 om 12:37
geschreven door Mrs.Bo-puzzled
04-01-2009
wat is begot een laquemants ???
04-01-2009 om 20:34
geschreven door hercule
dames,
Zou het u mogelijk zijn om een pauvre sukkeleir de weg te wijzen in de allergrootste stad aan de opperbelangrijkste stroom ?
Als de Meir en alle zijstraten te vermijden zijn, wat ik niet betwist, is er dan iets anders te vinden in de metropool der metropolen en waar bevindt dat anders zich dan ?
Zeg mij nu niet de kaaien, want ik zou niet graag verzuipen. Zeg mij niet de supergrote markt want daar vlammen ze in de omgeving de mensen ongevraagd omver met blauwe bonen. Zeg mij ook niet linkeroever, daar ben ik al geweest en ik ben er oeverloos ontgoocheld van terug gekomen. Op de antwelpse leiën zitten waalschijnlijk te veel chinezen (in bRugge noemen ze dat immers de Reiën) Op het Falconplein moet je russisch kennen en aan het centraal station jiddsich om je verstaanbaar te maken. Alhoewel, een visakaart verstaan ze overal natuurlijk.
Maar waar zitten ze dan, de enige echte metropolieten ?
04-01-2009 om 20:32
geschreven door hercule
*
Ik bewonder je dapperheid, want als rechtgeaarde Antwerpenaar blijf ik mijlen ver weg van De Meir of het Schoppingcenter tijdens de solden periode, op zaterdagen en woensdagnamiddag, en vakantie periodes. Gelukkig voor onze Antwerpse marchandise hebben we nog de Nederlanders, de Brusselaars.....
04-01-2009 om 15:36
geschreven door huismusje
..
Ja Pwoirooke, 't is even wennen hé, bij mij heeft dat ook een tijdje geduurd, zeker om de taal te begrijpen. Maar ik heb er nu toch mijn hart verloren hoor, geen enkele andere stad trekt me meer aan. Ik heb de sinjoren in mijn hart gesloten. Natuurlijk lijkt winkelen op de Meir alsof je in Breda bent - het zelfde op de vogelmarkt - meer Nederlanders dan Belgen. Maar zo'n heerlijke smoutebollen en laquemants (of lackmans ??? ) bij den Desiré kunnen toch smaken hé? - zo leer je een fobie overwinnen!
04-01-2009 om 13:08
geschreven door Mrs.Bo-n voyage
