de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
22-06-2008
blinkend twinkelend waterding
In de rubriek "als het goed is, zeg het dan" heeft Poireau nog een paar vermeldingen te maken.
Vermelding één:
Indien u, zoals Poireau, u uzelf nu en dan Napoleon waant, en indien u nostalgische neigingen krijgt naar uw jeugdige schooluitstappen, is er maar één bestemming mogelijk: Waterloo. De heuvel gaan beklimmen zoals het leeuwendeel van de toeristen dient u niet te doen, laat dat maar aan de chinezen over. Waterloo op zich is ook niet veel soeps en dus zit er maar één ding op. Ga iets eten. Twee adressen heb ik u aan te bieden. "Le vert d'eau" in de rue de la Bâchée 131 te 1380 Plancenoit. (deelgemeente van Waterloo, zo ongeveer inde richting naar waar de poes kijkt) en "Momo la crevette" op de Brusselsesteenweg 202 in Waterloo zelf. Voor beide raad ik u aan om de lunch te nemen (indien u tijdens de week op de middag gaat) U komt er dan met veel minder geld van af maar u zal verstomd staan van de kwaliteit. Le vert d'eau is franse keuken door een belgische chef (beste belgische chef 1980). Bij Momo moet je resoluut voor vis gaan, of beter nog, Momo gewoon zijn ding laten doen.
Vermelding twee:
Verder in de serie visrestaurants;
La Marée op de Vlaamse Steenweg te 1000 Brussel. U vetrekt vanaf de Place Sainte Cathérine en wandelt de Vlaamse Steenweg helemaal af tot het einde (ver is het echt niet). U vindt dan La marée op un rechter hand even voor de verkeerslichten. Daar is de chef een portugese cheffin, met een hoed op die bijna zo groot is als zijzelf. Haar zeetongen zijn ook bijna even groot als zijzelf. Maar ze kan die beesten wonderwel de baas, zeg dat Poireau het gezegd heeft.
Vermelding twee en half:
Bij uw vertrek op de Place Sainte cathérine heeft u wellicht gezien dat er een hoop volk een hoek stond. Zij stonden daar ook niet voor niets ... Ze stonden namelijk allemaal te kijken naar de Noordzee. Vroeger alleen viswinkel, nu viswinkel en trottoir-restaurant. Je kan er immers goed bereide waterdingen verorberen, een beetje zoals tapas, , maar dan wel al rechtstaand op het trottoir. Als het regent zie je er zelf al vlug uit als een verzopen pladijs, als de zon schijnt krijg je de indruk een sardine de te zijn. Maar als je het er voor over hebt, doen ! Het is de moeite.
Reacties op bericht (2)
23-06-2008
????
Gezichtsbedrog madam, allemaal gezichtsbedrog is het ...
Als mijnheer niets wil dat uit het water komt, haal het dan toch gewoon uit uw frigo, of heeft hij daar ook iets tegen ?
23-06-2008 om 18:07
geschreven door hercule
..
mmmmm...al die vis doet me weer verlangen naar een gebakken haring met ajuinsaus. Ik kijk hier nu naar je portret linksboven in je blog en merk dat jij toch ook een 'horecabuikje' hebt Pwoirooke. Tot mijn immense spijt heeft mijn teerbeminde een vreselijke afkeer van alles wat uit het water komt en vervolgens op zijn bord belandt, zelfs met kreeft of krab is hij niet te verleiden. Hij is mijn 'Waterloo' vrees ik. Daar verlies ik de strijd net zoals de Nap. destijds.
23-06-2008 om 12:08
geschreven door Mrs.Bo-dy-mass
