Normalerwijze staat Poireau nogal weigerachtig om op "goovaltoït" ergens binnen te stappen. Meestal draait dat toch uit op een miskleun.
Seulement voilà, zo nu en dan zondigt hij ook tegen zijn eigen principes en zo kwam hij terecht bij Le petit boxeur in de Borgwalstraat in Brussel.
Waarom juist daar ? Zonder goede reden eigenlijk, waarschijnlijk omwille van de naam en omwille van de algemene indruk. Het ziet er inderdaad proper uit en het interieur is 'very cosy'. Veel houtwerk en spiegels, messen en verketten van Christophle en servietten en tafellakens in damast.
De enige ober (ook de patron ?) doet ons direct denken aan Basil uit Fawlty Towers, afgaand op zijn uiterlijk. Onder de middag ziet hij er evenwel nog rustig uit, althans in de verbruikszaal, ...
Kwestie van prijzen zit je in een categorie van tussen de 15 en de 20 euro voor een plat principal. En onder middag is er de onvermijdelijke luns aan 18 euro waarbij je dan een entrée en een plat krijgt. Weerom uit principe gaan Poireau en Ciboulette nagenoeg altijd voor de luns en de huiswijn. En zo geschiedde ...
De entrée: Twee soorten vis, een gestoomde saumon en een gegrilde snoek avec une salade mixte met een lichte vinaigrette. Niet om lyrisch over te worden maar ook niet vermassacreerd. Met de entrée alleen is je honger al grotendeels gestild. De witte huiswijn loopt goed binnen.
Le plat: Gezien de in vorige bijdrage vermelde 'viva mboma', en gezien een mens zo nu en dan eens moet durven te druven, gaat Poireau voor het orgaan, een rognon de veau, oftwel een klafsnier, à point gebakken. C'est un peu spécial tout de même ... Kwestie van smaak ik het best doenbaar maar er is iets in de weerstand van die nier dat mij niet bevalt, ça fait un peu michelin-binnenband ... Ligt het aan het kalf of aan de kok, ik weet het niet omdat ik geen vergelijkingsbasis heb, ik ken geen kalven persoonlijk en nog minder hun binnekant, maar ik zou die vuistdikke bal orgaan eerst hebben laten marineren kwestie van hem wat toegeeflijker te maken. De rode huiswijn is ook drinkelijk, geen opmerkingen.
Le dessert: (aan 7 euro) voor Ciboulette een glace au speculoos en voor Poireau een crème brulée à la vanille. Het ijs ziet er versgedraaid uit, en is het waarschijnlijk ook, met daarin stukskes speculoos. C'est bien. De crème brulée is wel goed van smaak maar Basil zou aan zijn kok moeten zeggen dat hij een crème brulée niet in een over mag zetten om te bruinen van boven want dan wordt de crème zelf ook warm en dat is niet de bedoeling. Ofwel stoemp je je crème onder een salamander ofwel neem je een vlammenwerper van camping-gaz.
Le compte: 63 euro voor ons twee. twee lunsen, vier glazen wijn, twee desserts en één café.
L'avis: Te duur voor wat het is.
|