Op weg naar Bretagne moet je hoe dan ook door Normandië ,en wie zegt Normandië zegt ook D- Day op 06 juni1944, le débarquement ... De lokale radio's wijden hier dan ook veel aandacht aan, er ergens terecht. In het geval dat nonkel Sam en en nonkel Winston niet zouden hebben besloten om op bezoek te komen, liepen we nu misschien nog rond met overontwikkelde rechter arm en een snorretje.
Feit is dat ik, zowat zappend op de radio, ben terecht gekomen op Europe 1. En daar kwam een historicus uitleggen wat je juiste toedracht is geweest van de 'débarquement'. En dan blijkt dat men helemaal niet de bedoeling had om Frankrijk te bevrijden, zoals men dit in Frankrijk pleegt te geloven. Que néni, Voor hetzelfde geld was er helemaal geen débarquement geweest in Frankrijk ...
De Engelsen hadden het immers niet echt begrepen op 'the froggies' (de kikker-eters - de Fransen) en 'the yanks' kon het in weze geen barst schelen of ze nu langs Normandië of langs Denemarken of langs eender wat er tussen ligt het 'oude continent even zouden gaan schoonvegen'. Ook over de strategie waren ze het niet eens ... Winston wou het allemaal wat kalmer aan doen terwijl de Cowboy er gewoon recht op af wilde gaan. Aan de andere kant zat Jozef, die met zijn fles wodka, te wachten en hem kon het eigenlijk ook niet echt schelen wie en hoe eerst het hoekje zou omgaan.
De amerikanen vonden de engelsen maar snobs en omgekeerd werden de amerikanen aanzien als een bende boerenkinkels. Kwam er nog bij dat een amerikaanse soldaat 2/3 meer soldij kreeg dan een engelse soldaat, en dus meer grieten kon versieren, met nijd en afgunst tot gevolg + dat de amerikanen nog met een duidelijke scheiding zaten tussen blanke en zwarte soldaten, hetgeen ook voor de nodige problemen zorgde in zowel Engeland als Frankrijk waar niets op die rassenscheiding was voorzien (geen aparte pubs, ...)
En de Normandiërs ... die waren ook al niet onverdeeld gelukkig ... Eerst hadden ze de bommen van de duitsers gekregen ... dan de bommen van de geallieerden ... beantwoord dan weer door de bommen van de duitsers ... om uiteindelijk te blijven zitten met een hoop soldaten die soms nogal moeilijk hun handen konden afhouden van de net bevrijdde dames. De 'bevrijders' werden dan ook regelmatig met een scheef oog bekeken ...
De werkelijkheid schijnt dus wel heel anders te zijn geweest dan hetgeen we al 20 keer te zien hebben gekregen in de filmklassieker ' The longest day' ... en wat mij nog het meest verwondert is dat dit gezegd wordt op een franse, nationale radiozender waar men tot nu toe de kwalijke neiging had om constant Frankrijk op te hemelen en te aanzien als het middelpunt van de wereld.
De volgende keer dat u door 'la douce france' rijdt, stel dan even uw radio af op Europe 1. Geen muziek, alleen maar gebabbel, maar het kan soms heel interessant zijn.
|