National trust? Hoeft niet. Particuliere initiatieven zat, mon ami. Waar? In mijn stad, in mijn straat meer bepaald. Op 150 m van mijn deur een weelde aan groen, zon vijftig meter lang. Om Mie Vogels te laten kirren van genot. Allemaal puur natuur, kameraad! Mossen van licht- naar diepgroen, bedekken de voetpaden. In de greppels en vooral net onder de ramen, tieren slanke groene stengels op. Een diversiteit nooit eerder daar gezien. Tot vóór enkele dagen lichtjes gebogen onder het gewicht van trosjes frêle bloempjes, wit en geel. Mooi was dat. Vraag me geen detail, want net zoals veel is ook mijn botanische kennis erg miniem. Verderop is er zelfs een openluchtmuseum. Beletage huizen met voortuintje werden opgekocht door een belegger en omgevormd tot studententehuizen. Academie voor Schone Kunstenstudenten, denken we, toekomstige SMAK exposanten te zien aan de creaties van liggende oude fietsen, vuilniszakken en GFT containers. Het enige voortuintje dat nog toehoort aan de eigenaar-bewoner, je kent toch die oerconservatieven tuinen met gemillimeterd gazon en perfect aangelegde waterpartij tussen witte kiezelstenen en salongekapte buxussen, dat is echt ridicuul tussen de ontwerpen van al dat jong creatief talent. Nog enkele jaren en mijn voorgevel samen met die van mijn buren links en rechts en aan de overkant passen niet langer in het straatbeeld. Kompleet gedemodeerd die voetpaden en greppels van ons, wij de Javelbrigade!<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
06-09-2008 om 19:03
geschreven door Titipoes
|