Het is nu woensdag en intussen is het slaaptekort van tijdens het Boombalfestival gedeeltelijk ingehaald. Het weekend begon vorige woensdag met het opzetten van ons tentje, luchtmatrassen opblazen, kastjes installeren enz. Dat alles onder een stralende zon, dat zou helaas de volgende dagen niet altijd het geval zijn. We hebben werkelijk alles gehad : de ene nacht amper tien graden, de andere 18 graden, plensbuien op zaterdag, regelmatig stormwind met hier en daar rondvliegende tenten en parasols. Maandag was het alweer tijd om op te kramen.

En wat gebeurde er dan de andere dagen ? Muziek en muziek, dansen en dansen, veel lachen, veel eten en voor de meerderheid van onze festivalkliek ook regelmatig te veel alcohol. Alle groepen die optreden spelen ongeveer dezelfde muziek en toch is er altijd wel iets dat opvalt tussen de rest. Deze keer waren dat oa Oraj, Le Mange Bal, Claïs, Ciac Boum en Bargainatt. Het hoogtepunt had weinig met balfolk te maken : Silent Disco ! Gepland van 23u tot 0u30 maar uitgelopen tot 03u00. Het concept : alle aanwezigen krijgen een draadloze hoofdtelefoon en drie DJ’s spelen hun deuntjes. Je kan zelf kiezen naar wie je voorkeur uitgaat en de anderen kunnen aan het kleurtje van de hoofdtelefoon zien waar je naar luistert en eventueel overstappen. Zo ontstaat een allegaartje van muziekstijlen en brult iedereen mee met het liedje dat door zijn/haar hoofdtelefoon speelt. Hilarisch !

Massa’s foto’s kan je vinden op Facebook.

Afgelopen zondag waren we weer van de partij voor de jaarlijkse BBQ in Lochristi. Altijd plezant om de familie weer samen te zien. Woensdag vertrekken we voor een kleine week naar Lovendegem voor het Boombalfestival. Zonder laptop en als de telefoon zonder stroom valt en de powerbanks zijn leeg, zijn we onbereikbaar tot volgende week maandag.

Enkele zalige dagen op de camping achter de rug. Gewoon in het zonnetje zitten en af en toe iets knabbelen of drinken, meer heb je als gepensioneerde niet nodig.

Bovendien waren we interim baasje van Boy, de chihuahua van Staf en Chris. Braaf hondje !

Deze voormiddag reden we terug naar Antwerpen en dat was een slecht idee : 40 (veertig !) minuten rondgereden om in onze wijk een parkeerplaats te vinden. Vroeger waren er slachtoffers gevallen maar nu blijf ik ten allen tijde rustig. ‘s Middags namen we de tram naar ‘t stad om de Rubensmarkt met een bezoekje te vereren en we waren niet alleen met dat idee. Het werd dus een redelijk korte uitstap die eindigde bij Libanezza in de Hoogstraat. Enkele jaren geleden waren we hier ook geweest met de belofte nog eens terug te komen. Vandaag lukte dat eindelijk en het was nog altijd even lekker.

Nu twee dagen rust en zondag naar de jaarlijkse familie BBQ in Lochristi.

Het gaat niet altijd allemaal zoals je plant. Door doktersbezoekjes (van mij en schoonmoeder Yum) slagen we er niet in om langere tijd op de camping te blijven. Op zich niet erg, als we in Antwerpen zijn lopen we gemakkelijk een keertje de dierentuin binnen – ook altijd gezellig. Voorlopig is het vooral veel over en weer rijden. Nu komt daar volgende dagen ook nog een oppasbeurt voor het hondje van Staf en Chrisje bij. Daardoor zal ik tegen mijn zin de jaarmarkt in Wilrijk missen. Vandaag hadden we nog een mooie dag om dat te compenseren. We gingen naar Wijnegem voor de Antwaarpsen Dag, waar we uiteenlopende groepen voorgeschoteld kregen met één gemene deler : Antwerpse muziek. Zeker voor herhaling vatbaar.

Gisteren over en weer gereden naar Antwerpen om kleinzoon Sean naar Zaventem te brengen. Wat een drukte op de luchthaven !

Vandaag laat ik in Gent mijn dreadlocks nog wat bijwerken en dan is het einde verhaal hier. Onze oppasbeurt in Lochristi wordt vandaag overgenomen door nonkel Leo.

Na enkele dagen tussenstop in Antwerpen rijden we woensdag waarschijnlijk weer naar de camping in Sint-Job.