Vandaag op controle geweest in het Universitair Ziekenhuis. De uitslagen van de recente MRI scan waren prima en ook al de bloedwaarden waren in orde. En dan denkt iedereen dat alles achter de rug is maar niks is minder waar. We zullen nog altijd veel geduld moeten hebben en de dokter heeft nu ook toegegeven dat het niveau van vóór de miserie waarschijnlijk nooit meer gehaald zal worden. Op wat we dan precies wél mogen hopen durft niemand zich uitspreken. Carina heeft het er steeds moeilijker mee en volgens haar heeft het al lang genoeg geduurd. Toch moet ook zij toegeven dat er week na week kleine vorderingen worden gemaakt. Het grootste probleem momenteel is dat ze zeer wankel op haar benen staat.

De volgende controle zou normaal eind oktober zijn maar we hebben die opgeschoven naar begin december. Op die manier kunnen we misschien met de auto toch voor een tweetal maanden naar Spanje, daarna zien we dan wel weer. De dokter ziet geen enkel bezwaar tegen die plannen, ook niet als we met het vliegtuig zouden gaan.

En zo konden we toch met goed nieuws het ziekenhuis verlaten en reden we naar huis. Waarschijnlijk waren we te voet sneller geweest want er stond een gigantische file op de Antwerpse Ring. Morgenvroeg is er weer een afspraak bij de kine en daarna verdwijnen we opnieuw voor een paar dagen naar Lochristi.

Afgelopen zondag waren we weer uitgenodigd voor de jaarlijkse familie BBQ.  Altijd plezant om alle nonkels, tantes, neven en nichten langs onze pa zijn bloedlijn nog eens te zien.  Echt mooi weer was het niet maar uiteindelijk viel het wel mee.  's Avonds ging iedereen naar huis en een dag later bleven wij alleen achter om het huis te bewaken en de schapen eten te geven.  Deze keer wordt ons verblijf in Lochristi weer regelmatig onderbroken om over en weer te rijden naar Antwerpen voor kine- en doktersafspraken.  

Vandaag moesten we niet naar de koekenstad en dus gedroegen we voor het eerst sinds lange tijd als een doorsnee toerist.  Ik reed naar Oostakker om de basiliek met bijhorende Lourdes grot te bezoeken en daarna genoten we op het terras van een lekkere cappuccino. Uitermate rustige plaats waar we zeker nog eens terugkomen.  De menukaart ziet er veelbelovend uit en volgens een van de obers komen de klanten van heinde en ver voor de pannenkoeken en Brusselse wafels.

Nog een tussenstop bij C&A voor enkele nieuwe spullen, een bijna verplichte stop bij Action om totaal overbodige spullen te kopen. De laatste halte was bij Lidl maar daar bleef Carina in de auto op mij wachten want het was genoeg geweest voor vandaag.