We hebben allemaal de verschrikkelijke beelden gezien op televisie of in talrijke berichten op FB en via andere kanalen. Het is tegelijkertijd ook hartverwarmend om te zien hoe solidariteitsacties op gang komen daar waar de overheid het (noodgedwongen ?) laat afweten. Enkele medewerkers van onze kameraad Marc van Marco Polo Expediciones zijn vandaag met een LandRover naar het rampgebied gereden om te kijken of ze met hun 4x4 auto’s kunnen wegslepen. Zij zijn niet alleen, ook andere organisaties en enkele persoonlijke kennissen zetten zich in om te helpen waar mogelijk. Het zal in veel gevallen een druppel op een hete plaat zijn maar alle beetje helpen. Overal wordt voeding, water, kleding, shampoo enz ingezameld. En wat betreft de grote werkzaamheden, hoe begin je aan zoiets ? Met een keerborstel krijg je geen duizenden auto’s weg, echt verschrikkelijk wat daar gebeurd is.

Opbeurend nieuws : gisteren werd voorgesteld om Carina binnenkort enkele uurtjes naar huis te laten gaan. Waar wij officieel wonen is dat onmogelijk vanwege te veel trappen. Bij dochter Jessy is er hetzelfde probleem maar bij mama Yum zou een alternatief kunnen zijn. Er is dus nog geen sprake van ontslag uit het UZA maar dit is vooral bedoeld om een perspectief te geven en het eentonige leven van de patiënt te doorbreken. Hoe ze dat praktisch gaan regelen is nog afwachten want tot nu toe hangt ze nog constant aan baxtervoeding + extra zakjes bloed, antibiotica, stoma enz. Daarna zou ze tussen de chemobeurten ook voor langere tijd naar huis mogen maar hoe dat allemaal opgelost moet worden is voorlopig nog een raadsel.

De verpleegsters blijven intussen zeggen dat Carina enorm veel vordering maakt.