Het blijft verdorie kwakkelweer en dus geraak ik zelfs in mijn eentje niet op de camping in Sint-Job. En zo blijft het maar over en weer rijden naar het ziekenhuis of de thuiszorgwinkel, met elke woensdag als afwisseling naar de markt achter de hoek voor lekkere kersen en druiven. Deze namiddag reden we naar het shopping center in Wijnegem om de laatste dagen van de solden mee te pikken. Terwijl de regen buiten met bakken uit de hemel viel, had blijkbaar heel Antwerpen hetzelfde idee, wat een drukte ! Lang hielden we het niet uit en achteraf kwamen we tot rust bij Brasserie Anoot.

Iets plannen is niet gemakkelijk de laatste weken. Normaal gezien zou ik vandaag (maandag) terugkeren uit Lochristi maar na een paniekerig telefoontje van Carina ivm haar mama ben ik zaterdag al teruggekeerd. Uiteindelijk was het niet echt nodig maar Carina was toch blij en zo zitten we nu weer in Deurne, in de regen. Gelukkig werd de boel wat opgevrolijkt door de overwinning van Lotte Kopecky bij de Tour de France voor vrouwen en natuurlijk mogen we de prestatie van Jordi Meeus en Jasper Philipsen niet vergeten. En daar nog de overwinning van RAFC bovenop. Na de beker en landskampioen nu ook de Supercup binnen gehaald – wat een ploeg !

Dinsdagmiddag heb ik een zestal kilometers gewandeld om een paar lab caches te zoeken en in de late namiddag ging ik – verrassing ! - naar de Gentse Feesten voor alweer een avondje in het Baudelopark. De avond begon met een dansinitiatie balfolk en daarna konden de beentjes losgegooid worden tijdens het optreden van Hot Griselda. Tussendoor ging ik aan Sint-Jacobs naar de Skyblasters kijken, altijd ambiance ! Om 22u45 kwamen de mannen van Beat Bouet Trio op het grote podium van Baudelo en al snel werd het publiek ingepakt met hun mix van hiphop en folk. De set was compleet anders dan die van de avond voordien en de dansvloer stond snel vol. Vooral het moulinette-accrocher-polka gedeelte is altijd hilarisch en vooral pure chaos. Daarna nog wat blijven hangen en met de nachtbus naar Lochristi.

En dan de dag erna … je voelt dan toch dat je geen 20 meer bent. Vooral omdat ik het fantastische plan had om vroeg in het ziekenhuis te zijn voor een bloedafname. Dat ging allemaal vlot en daarna reed ik verder naar Antwerpen om Carina te verrassen met een bezoekje. Echt lang blijven kon niet want ‘s avonds werd ik opnieuw verwacht op de Feesten. Eerst ging ik even kijken naar het Jonge Wolven podium waar Jess need Strong Boy flink indruk maakte. Denk aan een vroege Vive la Fëte, maar dan in het Duits. Vervolgens werd ik weer verwacht om foto’s te nemen van de dansinitiatie met daarna een optreden van Cardboard Cabin en een volle dansvloer.

Vandaag was platte rust gepland maar ik ben in de buurt toch eens naar de solden gaan kijken, gelukkig voor de portemonnee was er niets te vinden. Toen de wolken toch wel heel donker van kleur werden, haastte ik me snel naar mijn tijdelijke thuis.

Sinds vrijdag is de mama ontslagen uit het ziekenhuis maar heeft thuis natuurlijk hulp nodig. Ik ben dus in mijn eentje naar Lochristi gereden en zaterdag was voor mij de eerste dag van de Gentse Feesten. Tegen 19u was ik aanwezig in het Baudelo park, daar is naar jaarlijkse gewoonte regelmatig een deel voorbehouden aan “de boomballers”. Eerst zoals het hoort een initiatie voor de beginners en dan live muziek. Terwijl overal in het park danslessen werden gegeven werd ik toch afgeleid door Steve, een stevige band die in het kader van “Jonge Wolven” flink stond te rammen.

Ondertussen was het tijd voor live muziek op het hoofdpodium : Floris and the Flames. Vorige week op Na Fir Bolg hadden we ze in de verte gehoord, klonk goed maar het was toen te warm om een vin te verroeren. Een herkansing in Gent dus … en wat voor één ! Ze hadden hun repertoire een folktintje gegeven en toch bleef je covers van oa Led Zeppelin, Queen en the Beatles herkennen. Ook eigenwijze versies van Bach en Paganini schuwden ze niet, knappe muzikanten en hun plaats op het Boombalfestival eind augustus zeker waard.

Gisteren zondag was het rustdag, zo moet dat op de dag des Heren. Vandaag had ik wel graag enkele caches gezocht maar dat plan werd gedwarsboomd door regenbuitjes verspreid over de hele dag.

Deze avond trok ik toch naar het centrum van Gent om daar op het Walter De Buckplein het optreden van Beat Bouet Trio mee te pikken. Daar hadden ze de ondankbare taak om de dag te openen voor een bijna leeg plein. Nooit gemakkelijk, zeker niet wanneer het aanwezige publiek absoluut niet weet wat het kan verwachten. Een tovercirkel met tien dansers, het is weer wat anders. Ik heb ze alvast verwittigd dat het morgenavond in het Baudelopark heel wat anders zal zijn qua drukte en aantal dansers.

Zondag zijn we samen naar de camping gereden en maandag nam Carina de bus terug naar Deurne. Ik bleef in Sint-Job slapen want dinsdag was ik (oorspronkelijk wij) afgesproken om samen met Wilma en Leo in de buurt een grote reeks caches af te werken. Om 10u vertrokken we met de fiets en rond 16u vonden we het genoeg geweest en besloten we – na ruim 70 gevonden caches – de rest op een andere keer te doen. Het was een mooi toertje met veel afwisseling en op twee na werd alles gevonden. Gisteren heb ik dan ook de camping verlaten want om 17u moest ik in Borsbeek zijn voor vier nieuwe banden. Het belooft een dure maand te worden …

En we eindigen met goed nieuws : Yum, de mama van Carina, zal morgen waarschijnlijk naar huis mogen. Ze alleen laten zal niet lukken want er een moet een zeer strak tempo aangehouden worden met spuiten en pilletjes. Carina blijft dus bij de mama en ik vertrek dan in mijn eentje (snik) naar Lochristi om daar het huis te bewaken, de schapen eten te geven en hopelijk mooie en droge Gentse Feesten mee te pikken.

Zo, het eerste echte festivalweekend zit erop en ook al was het voor ons een ingekorte editie : het was heel plezant ! Vrijdag bleef Carina in Deurne zodat ze haar mama kon bezoeken en ik vertrok naar Vorselaar voor het Na Fir Bolg festival. Met de mama gaat het trouwens bijna miraculeus veel beter en misschien mag ze volgende week zelfs naar huis.

Vrijdag dus in mijn eentje naar de Kempen waar ik de vaste kliek ontmoette. De eerste groepen hoorden we vanop een afstand, het was veel te gezellig op de camping en bovendien stond er niks onmisbaar op het podium. Het hele programma was dit jaar niet zo aantrekkelijk dan der vorige jaren. Toch is dit altijd de perfecte opener van het seizoen. Pas tegen 20u30 gingen we de eerste groep bekijken : 10cc ! Wat moesten we daar van verwachten ? Een bende oude mannen die nog snel een centje komen bijverdienen om hun karige pensioentje aan te vullen ? Nee, het tegendeel was waar – ook al blijft er van de originele bezetting alleen Graham Gouldman over. Alle hits passeerden de revue en dat zijn er veeeeeeeel ! De band was stevig en funky en vooral de zang met de vele hoge noten was zeer zuiver. Voltreffer ! Daarna was het tijd voor Laïs, recent gereduceerd tot twee zangeressen en bijgestaan door een aantal steengoede muzikanten die hun sporen al in verschillende groepen verdiend hebben. Plaats om te dansen was er aan het podium niet maar spontaan vormden zich groepjes dansende mensen, over het hele terrein verspreid.

Op het grote podium kregen we nog Faun, één van de vele Duitse pagan bands maar niks om te onthouden als je niet echt fan bent van het genre. Afgesloten werd er met Et Encore, altijd goed voor een feestje.

Gisteren ging Carina dus wel mee en rond 11u waren we op de camping. In de namiddag kwam de organisatie waarschuwen voor een naderend onweer maar meer dan een klein buitje kregen we niet te verwerken.

Door de warmte werd er de eerste uren niet veel bewogen en alhoewel er al vanalles te beleven was vanaf 13u was het al 19u toen we naar de Dinky Toys gingen kijken : een aantal eigen hits, aangevuld met enkele covers – het publiek lustte er wel pap van. En dan de Gipsy Kings, beter kan je met deze zwoele temperaturen niet programmeren. Met zijn tienen op het podium en een tropisch sfeertje, iedereen tevreden …

Green Crow Collective was een en al energie, zwevend tussen punk en ja, wat eigenlijk … In de gaten houden, staan volgend jaar volgens mij op grotere festivals.

De laatste band gisteren was Vive la Fête en ook al blijven de meningen binnen onze festivalbende verdeeld : ik blijf fan. Ik herinner mij nog perfect de eerste keer dat ik ze zag, intussen 25 jaar geleden. Ergens in een hoekje van De Singel tijdens het jaarlijkse evenement “De nachten”, een allegaartje van schrijvers, dichters, muzikanten enz speelden Danny en Els toen één van hun eerste concerten en ik was meteen verkocht.

Terug op de camping werd er nog wat nagepraat en werd er weer wat om te eten op tafel getoverd. We willen trouwens iedereen bedanken voor het lekkere eten, snoep, snacks, cava, cocktails enz !

Vandaag laten we aan ons voorbij gaan : zo kan Carina opnieuw op bezoek bij Yum en hoef ik de “Ketnetterige” familiezondag, inclusief Natalia, niet mee te maken.

Lang heeft mijn verblijf op de camping niet geduurd. Maandagavond rond 21u kreeg ik telefoon van schoonzoon Rachid dat Yum (Carina’s mama) die middag met spoed geopereerd was. Ondanks het uitdrukkelijke “bevel” op de camping te blijven ben ik toch maar snel de auto ingestapt en naar Deurne gereden. Intussen zijn we weer een aantal dagen verder en gaat het veel beter met haar.

Deze middag vertrek ik naar Vorselaar voor het Na Fir Bolg festival. De vaste kliek is daar gisteren al neergestreken en normaal zou onze tent daar ook al op de camping staan maar door de omstandigheden zal het dit jaar anders zijn. Ik vertrek vandaag dus in mijn eentje en kom deze nacht terug naar Deurne slapen. Morgen, als er geen rare dingen gebeuren, gaat Carina wel mee. Zo kunnen we ons samen toch nog een dagje amuseren en is zijn de driedaagse tickets niet helemaal voor niks gekocht.

Eindelijk heb ik Carina kunnen overtuigen om een bezoekje aan de mama over te slaan zodat we een dagje naar de camping konden. Er werd afgesproken dat er zeker iemand anders de mama gezelschap zou houden terwijl wij van een vrije dag konden genieten. Dat was wel nodig want na een stuk gevallen kopje en een geiser die niet werkt was Carina behoorlijk over haar toeren. Bij elke telefoon verstijft ze van schrik want je weet nooit wie het is en of er goed of slecht nieuws te verwachten is. Het etentje op de camping liet haar dat alles even vergeten ook al werden we met een ander probleem geconfronteerd … Terwijl Carina onder de douche stond probeerde een of ander perverse vent haar onder de deur met zijn telefoon te filmen. We hebben het gemeld aan de receptie én bij de politie maar veel kunnen die ook niet doen. Carina zelf heeft gezworen dat hij het pak rammel van zijn leven krijgt als ze hem tegenkomt want zijn smoel staat in haar geheugen gegrift.

Gisterenavond zijn we ook nog op de camping blijven slapen, dan zaten we deze ochtend al aan de goede kant van Antwerpen om de auto naar de garage in Kapellen te rijden voor een jaarlijks onderhoud. We gingen tijdens de wachttijd enkele caches zoeken en toen nam Carina de bus naar huis. Ik ben terug naar de camping gereden om van de buitenlucht te genieten.