Deze voormiddag bracht Eddy ons naar Croc City, hier niet zo ver vandaan. Na het betalen van een belachelijk laag inkomticket (zeker vergeleken met de olifanten gisteren) konden we het domein betreden en tot de gids ons kwam halen mochten we rondwandelen tussen de konijntjes en schildpadden. We kregen zelfs een zak moet worteltjes mee. Al snel was duidelijk dat de beestjes de gang van zaken perfect kennen. Konijnen komen aangehuppeld en staan als het moet op hun achterpoten om te schooien. Bij de schildpadden gaat het iets trager maar die eisen ook een deel van de voorraad op.

Iets later kwam de gids ons halen en al snel haalde hij een “baby” krokodil uit een terrarium. Het beestje was een jaar oud en bij navraag kon het geen vinger afbijten, maar hechtingen zouden wel nodig zijn als hij je te pakken krijgt.

Carina raapte al haar moed bij elkaar en nam het kleintje in haar handen, gisteren bij de olifanten voelde ze zich meer op haar gemak. Daarna werden de slangen tevoorschijn gehaald en toen had ons groot bakkes bijna een pamper nodig. Strelen ging nog net, maar vastpakken ? NOOIT ! Ik liet de reptielen zonder problemen in mijn nek leggen. De kleinste ging op verkenning en begon zich in mijn baard al snel thuis te voelen. De grotere (boa) was van een ander kaliber, met een geschat gewicht van een kleine tien kilogram is dat niet meteen een sjaaltje waar je de hele dag mee wil rondlopen.

En dan was het tijd voor de nog grotere monsters. Ik schat dat in totaal zo’n 100 krokodillen aanwezig zijn maar meer dan rondhangen doen die beesten meestal niet. Dat was hier in de brandende zon niet anders.