Maandagavond heb ik iets gedaan wat ik nog nooit gedaan heb : naar de finale van het WK Snooker gekeken. Ik ken helemaal niks van het spelletje maar de laatste dagen kon je er moeilijk aan ontsnappen. Was best spannend, maar hoe zenuwslopend moet dat zijn voor een speler die gewoon een uur op zijn stoeltje moet blijven zitten terwijl de andere keer op keer wint en je zelfs geen kans krijgt om je te verdedigen … niks voor mij ! Ik zou de scheidsrechter ook al snel om een gele kaart vragen wegens tijd rekken. Maar in ieder geval : chapeau Brecel !

Gisteren zijn we onze pa gaan ophalen in Benidorm. Geheel volgens het schema had Reizen Lauwers hem daar afgezet om 14u30 en de reis was zeer goed meegevallen. Nog even een terrasje, langs de supermarkt en dan naar huis om nog wat in de zon te zitten.

Vanmiddag gingen we naar de “groezelige Chinees” Dong Ying. Groezelig omdat de draperieën niet veel kleur meer hebben, er nooit klanten zitten en ze dan ook het licht maar uitlaten, er geen muziek speelt, de gevel wel eens zou opgefrist mag worden enz. Toch riskeerden we hier enkele maanden geleden ons leven en … dat viel goed mee ! Intussen hebben we ook al andere mensen kunnen overhalen om hier te eten en die waren ook enthousiast. Vandaag gingen we dan samen met Lea en Roger van de VVB, we hadden hen dat beloofd vóór we zouden vertrekken. Eerst nog even in hun tuin rondgehangen om hun uitgebreide cactuscollectie te bewonderen en dan lekker gegeten met gezellige mensen, wat wil je nog meer ?

Een overwinning van Antwerp misschien ? En dat gebeurde ook tijdens onze eerste wedstrijd in de champions’ play-off ging Union thuis de boot in tegen een – vooral in de eerste helft – oppermachtig RAFC.