Onze laatste verplaatsing op woensdag verliep prima, zonder enige file. Het was dan ook geen toeval dat we een feestdag (1 mei) hadden gekozen om het dagelijkse verkeerskluwen op werkdagen in en rond Antwerpen te vermijden. Eerste stop was bij Yum (mama Carina) en toen dochter en schoonzoon daar ook binnen vielen, konden we niet anders dan iets gaan eten bij Anoot. De volgende dagen hebben we zelf eten gemaakt, ons restaurantritme van in Spanje valt hier in België moeilijk vol te houden.

Intussen zijn we weer helemaal gewend aan de grijze dagen en zijn we tevreden met af en toe een petieterig straaltje zon.

Gisteren zijn we een kijkje gaan nemen op de camping in Sint-Job. Dat doen we altijd, gewoon om te zien of we tijdens de winter bezoek hebben gehad van muizen, of er geen schade is door vallende takken enz. Dit jaar hangt er nog een heel verhaal aan vast. Terwijl we in Spanje waren hadden we bericht gekregen dat onze caravan verplaatst moet worden, omdat we te dicht bij de omheining zouden staan volgens de pesterijen van de plaatselijke burgemeester en brandweer. Wat moet gebeuren moet gebeuren en dus gingen we gisteren een ander perceel kiezen. De plaats die ze ons eerst beloofden komt pas einde dit jaar vrij en dus werd het de tweede keuze.

Een caravan enkele tientallen meters verhuizen is al niet zo simpel maar veel meer werk is het afbreken en terug opstellen van de voortent. Alles (meubilair, koelkast ed) uit de voortent halen, de vaste vloer opbreken en op de nieuwe plaats waterpas leggen … Het vergt een hele voorbereiding en vooral goed afspreken met een aantal mensen die er meer verstand van hebben dan wij. Daarom op voorhand al een dikke merci aan Leo en Staf.