Gisteren verliep alles zoals gepland : Carina ophalen, met de rollator naar de auto, rollator terug naar kamer, ritje met de Sandero naar dochter Jessy, de trap op (!!!) en dan de hele middag samen zitten met de nabije familie en lekker eten. Carina, en niet alleen zij, genoot zichtbaar van deze nieuwe stap. Om 20u moest ze terug zijn in Hoge Beuken, dat was geen probleem want het was echt wel heel vermoeiend voor haar. En zo was ons “feestje” gedaan op een uur dat het bij andere mensen pas begon.

Vandaag ging alles weer verder zoals de afgelopen maanden, met één groot verschil : in de namiddag naar Hoboken en niet meer naar Edegem. Met het openbaar vervoer op papier een kwartier tot een half uur minder lang onderweg en dat bleek vandaag ook de waarheid.

Carina was gisterenavond als een blok in slaap gevallen, het was dan ook veel om te verwerken. In Hoge Beuken zit ze voorlopig nog altijd in afzondering en dat is een groot verschil met het UZA. Ze mag niet uit haar kamer komen en komt dus alleen in contact met diegenen die het eten rondbrengen of pilletjes komen geven. In het UZA kwam er elk kwartier iemand van de verpleging langs om bloeddruk te meten, voor een bloedafname, een verse baxter enz. Dat gebeurt hier niet en de dagen duren dan lang en ze voelt zich eenzaam … Hopelijk mag ze vanaf het weekend haar kamer verlaten en dan kan ze misschien wel een praatje maken met de andere patiënten. Eten zal ook niet meer in de kamer mogen maar moet dan in het gezellige eetzaaltje.