Soms vraag ik me af waarom ik elke dag uren met tram en bus over en weer rij naar het UZA. Carina slaapt bijna altijd en meestal weet ze niet eens dat je op bezoek geweest bent. En toch blijf ik volhouden want ik ben er zeker van : de aanhouder wint ! Zij zou voor mij trouwens hetzelfde doen. Ik ben er van overtuigd dat ik eind volgende week de kamer binnen stap en opnieuw begroet zal worden met een lach van oor tot oor. Alles wat ze nu meemaakt hoort bij de behandeling en was ook duidelijk op voorhand gecommuniceerd : de dip !

Ik vat het hier nog even samen. Vlak na de transplantatie kunnen zich bijwerkingen voordoen als misselijkheid en braken, diarree, slijmvliesontsteking van de mond, moeilijk slikken, gebrek aan eetlust, koude rillingen en koorts … Omdat de afweer tijdelijk is uitgeschakeld, is het risico op infectie erg groot. Daarom moeten patiënten na een stamceltransplantatie een tijdlang in een steriele kamer (ook isolatiekamer genoemd) met speciale luchtfiltering verblijven. Bij een autologe stamceltransplantatie is het risico op infecties kleiner dan bij een allogene stamceltransplantatie. Het afweersysteem kan dan sneller herstellen.

Elke dag schrijven/lezen over hoeveel keer Carina heeft overgegeven is geen prettige lectuur. Ik vermoed dat er de volgende dagen weinig verandering zal zijn en daarom even wat minder berichten op de blog. Tenzij er iets belangrijk te melden is natuurlijk.