Eergisteren had ik de hele dag geen enkel berichtje gekregen van Carina en dan weet ik al op voorhand dat ze een slechte dag heeft. Gelukkig kan een mens zich vergissen, want ze was duidelijk beter dan de vorige dagen. Ze is tijdens de bezoekuren wakker gebleven en we hebben ons samen geërgerd aan hoe de kandidaten van Blokken de blokskes verkeerd plaatsen.

Na de finale was het weer haasten om op tijd bus 17 te nemen want ’s avonds worden er steeds meer lijnen geschrapt. Het wordt eigenlijk tijd om eens een manifestatie tegen de onbetrouwbaarheid van het openbaar vervoer te plannen. Overal hoor je mensen klagen die in de winterkou onredelijk lang op de bus of tram moeten wachten. Of er zijn te weinig chauffeurs, of de bussen zijn defect, of de technische diensten vinden geen wisselstukken – het is altijd wel iets ! En die uurregelingen … Wat hebben reizigers aan een bus die op papier elke 10 of 15 minuten rijdt maar waarvan er constant ritten geschrapt worden zodat er in werkelijkheid slechts één of twee bussen per uur rijden ? Pas je schema’s dan aan : ik ben tevreden met één bus per uur als ik dan zeker weet dat ze ook rijdt. Nadeel : overvolle bussen maar we moeten over iets kunnen zagen hé. Verbied dan meteen ook de toegang aan kinderwagens, steps, vouwfietsen en winkelkarretjes die de vlotte doorstroming op de bus beperken. Geef al die mensen een gratis auto en laat ze samen in de file staan terwijl wij zonder stress op de voorbijrijdende bus eens kunnen zwaaien.

Gisteren was Carina weer iets stiller, praten doet nog altijd pijn en drinken of eten is nog altijd toekomstmuziek. Die ontstoken slijmvliezen zouden nu toch echt mogen verdwijnen !

Vandaag was dan weer hoopgevend. Ze had voor de eerste keer sinds lang nog eens een kruiswoordraadsel ingevuld maar langer dan een kwartier kon ze zich niet concentreren.