Ik blijf intussen trouw elke dag op bezoek gaan in Hoge Beuken, wel met wisselende uren. Ik moet immers ook rekening houden met mama Yum en dochter Jessy. Het gaat weer iets beter met Carina, ik moest kruiswoordraadsels meebrengen – altijd een goed teken. We hebben gisteren vier op een rij gespeeld, ook weer wat afwisseling. Carina heeft ook een nieuwe kamergenote gekregen, misschien helpt dat ook om de sleur te minderen. Het is iemand van ongeveer dezelfde leeftijd die moeilijk kan zwijgen … Ruzie over de gemeenschappelijke tv kunnen ze niet maken want ze willen dezelfde programma’s zien : Blokken en Thuis. Daarna is het voor allebei bedtijd.

Voorzichtig positief dus, tot ik deze ochtend geen antwoord kreeg op een berichtje. Ik weet intussen uit ervaring dat er dan iets mis is. Wat bleek : ze hadden Carina deze ochtend niet wakker gemaakt omdat ze de hele nacht ziek was geweest. Alles had ze ondergekotst, bruine smurrie met brokjes voor de lezers die graag details weten … Het gaat hier al lang niet meer over spieren kweken, er moet psychische hulp komen om dat eetprobleem aan te pakken ! Al dagen lang zeg ik tegen Carina dat het moet vragen aan de verpleging en altijd krijg ik hetzelfde antwoord : ja, dat zal ik doen. Maar ze doet het niet !

Vandaag heeft ze dan eindelijk hulp aangevraagd. Tijdens het bezoek deze middag zat er niet veel leven in maar morgen zou er iemand met haar komen praten.