Het prachtige weer blijft maar duren, er komen de volgende dagen zelfs nog enkele graden bij. Vrijdagavond zijn we met Lieven en Miranda nog eens naar Kathmandu geweest, een mens moet af en toe toch iets eten …
Zondag stond de jaarlijkse “Día Internacional” op het programma, dit feest zet alle nationaliteiten van l’Alfàs del Pi in de kijker. Er zijn standjes met prullaria, eten, drinken van veel verschillende landen te verkrijgen en op het podium krijg je dan folkloristische dansjes voorgeschoteld. Altijd gezellig maar ook zeer druk. Na een lekkere Caipirinha van de Braziliaanse vertegenwoordigers gingen we terug naar de caravan.
’s Avonds gingen we eten bij de “groezelige” Chinees. De voorgeschiedenis : Dong-Ying is een Chinees restaurant waar bijna nooit volk zat, soms zag je niet eens of hij geopend was met zijn verkleurde gordijnen en donkere interieur. Echt gezellig om te zitten was het ook niet en dus kreeg hij de naam “groezelige Chinees. Tijdens onze afwezigheid is de zaak onder handen genomen en nu komen er wel klanten. De prijzen zijn flink gestegen maar nog altijd zeer laag vergeleken met België. Of je moet 30 euro duur vinden voor twee personen met loempia, teppanyaki hoofdgerecht, glas wijn of frisdrank, dessertje, koffie en een borreltje. Bovendien moet je je geen zorgen maken over de dag nadien want er is altijd overschot om mee te nemen.
Intussen heb ik ook een jaarlijkse gewoonte nieuw leven ingeblazen : het verstoppen van een halloween cache.
Deze avond zijn we gaan eten bij Casa Teo : een restaurant in Albir waar je je echt tussen de Spanjaarden bevindt. De kaart staat dan ook vol met Spaanse specialiteiten en dat leek ons een goed adres om afscheid van Miranda en Lieven te nemen, die vertrekken morgenvroeg met de auto weer naar België.