Na het ontslag uit het ziekenhuis vorige week vrijdag is alles weer een beetje stilgevallen. In de voormiddag komt er elke dag iemand van de thuisverpleging langs om de wonden te verzorgen en een spuitje tegen flebitis te geven. Ik ben in mijn eentje wel eens even door de dierentuin gewandeld, dat was een hele tijd geleden.

Gisteren kwam Carina voor de eerste keer weer buiten om bij de mama op bezoek te gaan en dat ging verrassend vlot, vooral rechtstaan uit een stoel of zetel gaat veel beter. Zelfs de 72 trappen in het metrostation – want natuurlijk weer roltrap buiten werking – heeft ze overleefd.

Mijn rugpijn blijft intussen aanhouden en de bezoeken aan de kinesist halen voorlopig niet veel uit. Gisteren ben ik opnieuw naar de dokter geweest maar die zag niet onmiddellijk een oplossing of oorzaak. Ik kreeg wel een doorverwijzing om een CT scan te ondergaan. Volgende week vrijdag weten we dan misschien meer.

Vanmiddag zijn we naar het winkelcentrum van Wijnegem geweest. Het begon alweer slecht : roltrap buiten werking. In Wijnegem zelf was het nog vrij rustig en we konden voor bijna iedereen een geschenkje vinden. Niet altijd even origineel maar het is het gebaar dat telt. Morgen en/of overmorgen wordt het lijstje verder afgewerkt en de portemonnee wordt leger. Die was deze ochtend bij het ledigen van de brievenbus ook al meer dan leeg. De eindafrekening van Engie bedroeg 900 euro ! ! ! Extra bovenop de vaste maandelijkse afrekening dus. Dat is dan het verschil tussen warmte van de Spaanse zon of de warmte van een Antwerpse gasradiator.