Vakantie Kirchberg juni 2018

Donderdag 21 juni dag 1:

Om half 5 ging de wekker en ik had goed geslapen. Alles klaar gemaakt voor vertrek en om 6 uur vertrokken we.

We gingen dit keer eerder vanwege de te verwachte wegwerkzaamheden. dat was maar goed ook, want bij Hamm waren er een paar auto's op elkaar gebotst, dus daar hadden we een extra vertragng van een half uur. Voor de rest verliep de reis voorspoedig. We hebben weer gegeten bij de tradiitonele stops in Siegen en Gaisselwind. We kwamen al met al op de normale tijd aan in Kirchberg. Het weer was ook goed, in het Ruhrgebied wat gemiezer en een onweersklap in Kufstein, maar verder mooi, zonnig en niet al te warm reisweer. In Kirchberg werden we weer warm onthaald door Leni met koud bier en voor mama en mij eigen gemaakte vlierbessensiroop uit de bergen.

We wilden eten bij ons vaste restaurant Kalswirt, maar helaas zij hadden de hele maand juni vakantie. Dus gingen we naar Rosselwirt. Daar vielen we met de neus in de boter, want er was livemuziek van de Brixentaler, een duo uit de omgeving. Ondanks de regenbui konden we toch fijn buiten zitten, omdat ze hele grote parasols hadden.

Weer thuis hebben we de spullen uit de bus gehaald en zijn we op bed gegaan. Het was een lange dag, maar een hele mooie.

Vrijdag 22 juni dag 2:

Na een heerlijk en gezellig ontbijt hebben we eerst onze traditionele dingen gedaan, dat houdt in als 1e naar de NKD in Kirchberg en Hopfgarten. In beide zaken hebben we alle drie leuke kleding gevonden, zelfs mijn vader heeft in beide zaken hemden gekocht. Mijn moeder en ik hebben shirts, blouses en broeken gekocht en ook nu hadden we geluk want er was weer een opruimingsweek, dat hoorde we al toen we de grens over gingen op Radio Tirol, dus het begon meteen al goed.

In Hopfgarten hebben we ook Helmut goedendag gezegd, hij is de bedrijfsleider van de tabakswinkel aldaar

Daarna gingen we lunchen bij de Spar in Rattenberg, niet in het stadje zelf, maar er net buiten. Als je iets kleins wilt nuttigen, dan kun je in Oostenrijk altijd bij de spar terecht, ze hebben daar broodjes met zowel warm als koud beleg en uiteraard ook wat te drinken en de meesten hebben ook nog een terras buiten.

Via het Zillertal hebben we de Gerlospas gereden. De koeien hebben we ook deze keer gezien, maar ze liepen nu niet over de weg. Ondanks dat de weermannen en vrouwen buien hadden voorspeld hadden we mooi zonnig doeweer, zo'n 18 tot 21 graden, al naar gelang het tijdstip van de dag.

We zijn de hele dag op zoek geweest naar een kerk die open was om voor een goede vriend een kaarsje aan te steken, maar nergens iets gevonden Tot we in Kirchberg terug kwamen, die was gelukkig wel open. Toen we thuis waren en de radio luisterden, bleek dat de kerken gesloten waren omdat er elke 2 dagen wel iets uit een kerk gestolen werd en niet alleen kerken zijn doelwit, ook muziekverenigingen en theaters, want muziekinstrumenten schijnen bij criminelen ook een gewild object te zijn. Dus als je nu een kerk wil bezoeken, moet je naar een telefoonnummer bellen en dan komt de koster langs en laat je binnen. Het is toch wat in deze gekke wereld.

Eenmaal thuis hebben we even gerust en overlegd waar we deze keer zouden gaan eten. Dat werd dus Daxer op de hoek van onze straat. Vele malen langs gereden, maar nog nooit naar binnen geweest. Eens moet de 1e keer zijn, nietwaar...? Het was de moeite waard en voor herhaling vatbaar. Het bleek dat er dat weekend een Bike kampioenschap werd gehouden, daarom waren er veel bikers aanwezig en werd er ook veel pizza's gebakken, niet eentje uit een doos gehaald en warm gemaakt. Nee deze werden nog handmatig gemaakt en gebakken zoals je dat wel eens op tv ziet. De kok was er erg handig in, we konden dat zien omdat ze een open keuken hadden en we tegenover de keuken zaten.

Naast ons zat een echtpaar uit Wenen, de man was ook een biker, was even gezellig, alleen kwam het ondewerp politiek voorbij en daar waren we het niet echt eens met elkaar. Het voordeel was dat het intelligente mensen waren en we elkaar lieten uitpraten, dan is een discussie ook te doen. Toch ben ik absoluut geen fan van discussiëren, maar af en toe heb ik ook een woordje meegesproken.

Weer thuis, moe, maar voldaan gaan slapen, dit was weer een dag om in te lijsten.

Zaterdag 22 juni dag 3:

We werden wakker met een stralend zonnetje, dus meteen een goed humeur. Na het ontbijt waren we klaar voor een grote tour. Via de Thurnpas gingen we naar Rauris. Daar was ik ca 15 jaar niet geweest. Het was een heel mooi gebied, maar heel eerlijk mijn geheugen liet me een beetje in de steek. Maar ik herkende wel het plein, de kerk en ons hotel van toen. We reden de weg nog een stukje verder, omdat ik vertelde dat de wereld aan het einde ophield, maar helaas zover kwamen we niet want de weg was afgesloten voor een groot evenement. Later hoorden we dat het een paardenevenement was, de paarden werden de berg op gelaten, een soort festijn als de Almabtrieb n de herfst wanneer de koeien weer de bergen afkomen, zie een eerder blogje.

Daarom keerden we maar weer om en gingen verder op Saalfelden aan. Bij de Hochkönig, een groot rotsgebergte, net als de Wilde Kaiser, hebben we geluncht bij de Eggeralm. Een mooie Stube, zoals ze dat in Oostenrijk noemen.

Weer verder richting Hochfilzen en Fieberbrunn, daar waren mama en ik ooit 30 jaar geleden. Maar ook daar geen punt van herkenning, wel ook hier een mooie omgeving. Toen gingen we richting Sankt Johann in Tirol. We hadden overgens ook Sankt Johann im Pongau gezien, die 2 vond ik wel wat op elkaar lijken, er werd veel nieuw gebouwd en een moderne winkel- cq industrie-uitstraling. We zagen nu de achterkant van de Kitzbuhlerhorn en die was aan deze kant een stuk kaler dan aan de andere kant, veel gras en weinig bomen.

Het was nog redelijk vroeg en mijn vader vroeg of we nog zin hadden in een extra rondje, achter de Wilde Kaiser langs, dat hadden we uiteraard.

We kwamen langs de forellenvijver, daar hebben we buiten op het terras genoten van een lekker ijsje en ik van een apfelstrudel met slagroom en uiteraard van een mooi uitzicht. We verwonderden ons dat er maar zo weinig mensen aan het vissen waren en dat op een mooie zaterdagmiddag. De serveerster zei dat het daar 's morgens geregend had en dat de mensen dan net meer komen. Wij hadden alleen maar mooi weer gehad. Zelfs Leni in Kirchberg had wel een afwisselende wolk en zon dag gehad, maar geen regen en hemelsbreed is dat maar weinig in kilometers. Zo kun je zien dat voor en achter een berg het weer erg kan verschillen.

Verder ging het langs Kössen en de Walchsee en bij Ebbs gingen we weer op Kirchberg aan.

We kwamen langs Westendorf, de landingsplaats van onze ballonvaart, zie het blogje van vorig jaar september.

Tegen kwart over 5 waren we weer in het dorpje, daar even wat warmers aangetrokken, want we wilden eten bij Ephesus en daar moesten we buiten zitten, omdat er in Oostenrijk nog steeds binnen in restaurants etc gerookt mag worden. We werden daar ook weer door iedereen herkent en ze waren ook nu weer erg vriendelijk. Ook hier geldt,dit is een aanrader als je in Kirchberg bent. voor iedereen die van een kleine snack houdt, voor een fijne prijs heb je een goede kwaliteit en een fatsoenlijke portie op je bord. Ik had bv een holzfällersteak met ham en kaas overbakken, patat en een bordje sla en dat kost maar 9 euro. Als je niet van saus houdt, dan kun je dat beter melden, want ze zijn beslist niet gierig en zeker niet met saus. Dit was ook weer zo'n dag om in te lijsten

Zondag 24 juni dag 4:

Weer een mooie dag, de dag begon bewolkt, de bergen lagen nog in hun slaapsluier. Maar we waren net op weg naar Ebbs, toen de bewolking brak en de zon tevoorschijn kwam en dat is de hele dag zo gebleven en met 20 graden prima "vakantie doe weer".

Ons 1e doel was de rommelmarkt in Ebbs, die is deels overdekt en wordt elke 14 dagen gehouden, soms hebben we geluk en soms niet, deze keer dus wel. Het is een vrij grote en de bezoekers komen van overal, vooral veel uit Duitsland, logisch, want het ligt vlak aan de grens. Daar vonden we een leuke blouse, een sneeuwpop voor mijn aankomende kerstthema en een mooie houten adventskalender.

Daarna gingen we naar Kössen, waar een oldtimer evenement werd gehouden. Daar hebben we vele voertuigen gezien, oa oude fietsen, motoren, bromfietsen, auto's en tractoren. We vonden een trekker met het bouwjaar van mijn vader, zie foto, ze zijn dus even oud. Verder mijn favoriet de kever, Puch-motoren, Staigertrekkers etc. Meer foto's heb ik op mijn fotowebsite, zie onder aan de tekst. In Kössen hebben we ook ergens geluncht.

Thuis heb ik even geslapen en mijn vader kon in die tijd mooi de formule 1 kijken, waar Max Verstappen netjes 2e werd.

Gegeten hebben we weer bij Ephesus, het zonnetje piepte hier ook weer tussen de wolken door en dat gaf weer een mooi gezicht op de berg waar we op keken.

Maandag 25 juni dag 5:

Toen we de gordijnen open deden leek het net of we in Nederland waren, de bergen waren omhuld in een dk wolkenpakket, waar regen uitviel. Maar bij het ontbijt was het al een stuk minder en toen we Kirchberg onveilig gingen maken was het weer helemaal droog en kwam ons zonnetje er ook weer bij.

Eerst gingen we wat laatste boodschappen doen en daarna gingen we naar Josefine van het souvenirwinkeltje. Ook daar weer wat leuks gekocht voor mijn kerstthema's en een leuke houten waxinelichthouder met een engel er uit gesneden. Daarna nog even bij het andere souvenirwinkeltje geweest, waar we nog een aantal kleine cadeautjes gekocht hebben. Toen gingen we weer in de bus voor een tour die ook weer helemaal nieuw was. Eerst gingen we naar de Pillersee, die viel wat tegen omdat het leek of die niet meer onderhouden werd. Daarna ging de reis verder richting Waidring. Ik had op tv gezien dat daar een tolweg was richting de Steinplatte. Het was inderdaad een mooi weg, alleen vond ik het jammer dat er zoveel bomen stonden, je had niet zoveel uitkijkjes als bv bj de Horn of de Gerlospas. Maar mooi was hij wel. Boven bij de parkeerplaats konden we niet verder, de rest moest je lopen, daar is ook een soort Jurassicpark, genaamd Triassic park. We zaten daar midden in de wolken, dus helaas geen uitzichten, maar wel een aparte ervaring, een beetje het donkere bos van Hans en Grietje.

Eenmaal terug in Waidring hebben we geluncht.

Verder ging de tocht naar Reith im Winkel, dat is net over de grens in Beieren, een leuk stadje, die we zeker weten eens uitgebreider gaan bezoeken. Verder ging de reis weer richting Kirchberg via Kufstein en Wörgl.

We hebben gegeten bij Rösslwirt, maar deze keer was het absoluut geen succes, de serveerster luisterde überhaupt niet naar ons, met als gevolg dat ze drie keer het bord terug moest brengen naar de keuken. Tot uiteindelijk de chef erbij kwam en toen kregen we wel wat we wilden, maar de sfeer was al weg en mijn moeder vond het eten ook nog niet lekker en te duur voor hetgeen ze kreeg. Bij het afrekenen kregen we nog wel een Obstler, maar voor ons was de zaak afgedaan, hier zouden we nooit meer naar toe gaan. Bij navraag bij Leni, bleek dat de eigenaren hadden bezuinigd, de goede "dure" ervaren krachten waren eruit gedaan voor goedkopere buitenlandse krachten en zodoende was kwaliteit en service niet meer wat het geweest was. Nu moet u niet denken dat ik tegen buitenlanders ben, integendeel, maar je moet er wel iemand neerzetten die de taal machtig is en ook met toeristen weet om te gaan en beide kwaliteiten hanteerde deze dame niet.

Eenmaal in het huisje ben ik lekker gaan slapen, de tassen had ik 's morgens al ingepakt

Dinsdag 26 juni dag 6:

's Morgens waren we al vroeg op, want we wilden ook vroeg vertrekken, na het ontbijt hebben we van Leni afscheid genomen en haar museum gesponsord. Ze heeft nl een molen op haar terrein staan en die is nog intact, maar kost het nodige aan onderhoud. Zo hebben ze er een compleet dak op moeten zetten, overigens wel een mooi gezicht, want de dakpannen zijn van hout, zoals ze origineel waren. Dus mocht u geld over hebben voor een goed doel, dan is dit er evt. eentje. Voor wie dat wil kan contact opnemen met mij. In ruil krijg je een koperen plaatje met je naam erop en die komt dan weer op een groot bord in het museum te hangen. In augustus gaan we er weer heen, dus het komt altijd goed terecht.

De terugreis verliep voorspoedig, geluncht in Gaisselwind en getankt in een plaats in de buurt van Limburg aan de Lahn, daar heeft mijn vader nog een klein stukje binnendoor gereden.

Het avondeten hebben we genuttigd in Vreden bij de Barkelsee en daarna weer richting huis. Nog even nagepraat en toen moe maar voldaan naar bed.

We kunnen weer terug kijken op een fantastische vakantie, ik hoop dat u een beetje een indruk hebt gekregen vaqn onze avonturen en dat u ook ge-enthousiasmeert bent geraakt van het mooie Tirol.

Zoals gezegd in augustus gaan we weer, dit keer met een goede vriend, dus als u het leuk vindt, blijf mijn blogje in de gaten houden. Overigens heb ik ook een paar mooie routes in mijn buurt gevinden, dus het kan maar zo zijn, dat ik die tochtjes ook met u deel, we zullen zien.

Hieronder vindt u nog de link die verwijst naar mijn fotowebsite op Flickr.

https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/