Vandaag bij de oogarts geweest om de ogen van mijn slaapgenoot te checken omdat hij wat problemen heeft. Ik vraag me soms af of het komt omdat een mens ouder wordt dat men weer in de verkleinvorm tegen ons begint te praten?
Vandaag was het van : " zet u op het stoeltje en kijk eens naar het blauw lichtje". Het was gelukkig nog niet van "leg je kinnetje maar op het plaatje dan kijk in in je oogje Gelukkig let mijn slaapgenoot niet op zo'n details maar biebie wel.
Die betuttelende, vaak neerbuigende manier waarop oudere mensen vaak worden aangesproken in bejaardentehuizen of ziekenhuizen is niet allen beledigend, zo meldt de Sunday Times, het is zelfs slecht voor hun fysieke en psychische gezondheid.
”En, hoe voelen wij ons vandaag? ” of “Hebben we ons bord helemaal leeggegeten”. Het zijn zinnen die verplegers of verzorgers heel vaak in de mond nemen en ongetwijfeld met de beste bedoelingen. Maar oudere mensen aanspreken alsof het kleuters zijn, vaak ook heel luid en met-de-na-druk-op-el-ke-let-ter-greep, mag dan tot doel hebben om beter te communiceren, in feite veroorzaakt het bij veel “slachtofers” depressies omdat die daardoor de indruk krijgen dat ze incompetent of niet meer helemaal bij hun verstand zijn.
Daarenboven, zo blijkt uit onderzoek aan de Amerikaase universiteit van Kansas, worden oudere patiënten die kampen met dementie, door die manier van aanspreken vaak rebels, en willen ze hun medicatie niet meer nemen, hoe nodig die ook is.
Ook mensen die nog in goede geestelijke gezondheid verkeren, krijgen problemen wanneer ze voortdurend worden benaderd als een klein kind. Een woordvoerder van een Britse organisatie van bejaarden wijst erop dat “als je je hele leven een gerespecteerd lid bent geweest van de gemeenschap en je, na in een home of ziekenhuis te zijn beland, als een snotneus wordt behandeld alleen omdat je grijs haar en rimpels hebt, kan dat het zelfbeeld en het zelfrespect van die mensen zwaar ondermijnen.
Hopelijk mag ik nog lang wegblijven uit die rusthuizen want ik word zeker ook rebels als ze me teveel betuttelen!
De hele wereld reageert geschokt op het nieuws van de brandende Notre-Dame. Op sociale media delen mensen hun verdriet en ongeloof met tekeningen, foto's of herinneringen aan een bezoek aan de beroemde kathedraal. Een immense vlammenzee verwoestte gisterenavond Notre Dame, symbool van de Europese cultuur. De emoties zijn immens in Frankrijk. Gelovig of niet, kunstliefhebber of niet, de ontzetting is dezelfde: iets van schoonheid, grootsheid, de ziel van Frankrijk is in rook opgegaan .
Ik vraag me af hoe het kan dat een zo druk bezochte kerk in Europa geen sprinklersysteem heeft? Wat verplicht is in grote winkels en kantoren was hier niet van toepassing . Het is niet te bevatten dat in zulke enorme (houten) constructies geen automatische of snel te bedienen blussystemen zijn aangebracht. Zulke gebouwen zouden nog beter moeten beschermd zijn want ze zijn een onschatbaar cultureel erfgoed. Men zal jaren nodig hebben voor de heropbouw! Triest.
En terwijl Frankrijk in rouw is , stromen al miljoenen euro’s binnen om de herstellingswerken te bekostigen. (Is indertijd die kathedraal niet gebouwd met geld van de mensen die aflaten konden kopen om hun zonder te vergeven ?😕) Ooit wordt de kathedraal weer open gesteld om in volle glans en glorie weer te stralen in hartje Parijs.
En dan heb ik een bedenking .. Terwijl de kathedraal brandde ,werden elders op de wereld alweer honderden vierkante kms regenwoud gekapt, verdwenen daardoor vele diersoorten , planten en bloemen en herstel is in dit geval niet mogelijk….
Wat met de Gele Hesjes die al maanden proberen om wat aan hun werkomstandigheden te doen? Voor hen geen miljoenen.
Wat met de mensen die op de armoedegrens leven? Ook dat is BELANGRIJK maar daarvoor storten die mode-iconen geen 100n miljoenen euro..
Ik ben geen cultuurbarbaar maar dat wilde ik even kwijt !
Vandaag laat ik me even gaan want vandaag wordt Parijs- Roubaix gereden een hoogdag voor wielerfans.
In Parijs- Roubaix gaat het om leven en overleven met veel spierpijn als toemaatje de volgende dagen maar er is veel roem te rapen! Voor veel renners is deze koers een kans op eerherstel zeker na de Ronde van Vlaanderen die voor onze belgen een anticlimax kende met de Italiaan Bettiol als winnaar! Onze favorieten - die in de achtervolging zaten - keken teveel naar elkaar. Ze gaven geen trap teveel omdat ze angst hadden dat de andere zou winnen! De koers zat vast in een tactisch spinnenweb dat indruiste tegen de essentie van de sport!
Vandaag is daar minder kans toe want Parijs- Roubaix is een afvallingsrace .Het labeurwerk in de Hel met als absoluut hoogtepunt de tocht door het bos van Wallers zal zorgen voor de natuurlijke schifting. Ik ben er klaar voor, mijn kuiten en mijn tongriem zijn gesmeerd om onze Belgen vanuit mijn luie zetel naar voor te roepen :) . Moge de beste winnen en hopelijk is dat een Belg.....
En alsof het nog niet op kan , volgt nadien de topper in het voetbal tussen Racing Genk ( de nr 1) en mijn club FCB ( de nr2) met als inzet de eerste plaats. Voor mij wordt dat de tweede schreeuwronde want "mijn Brugge"dat momenteel speelt als een geoliede machine , wil ik naar de overwinning roepen.
Jongens wat zal ik vanavond bekaf zijn na zo'n inspanningen !!
We zijn weer thuis en dat betekent meedraaien in de gekkenmolen!
Goeie avond lieve blogvrienden. Intussen zijn we weer aangepast aan ons Belgisch weertje, is alles uitgepakt, gewassen, gestreken en opgeborgen. Meteen heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens " grote kuis" te houden in mijn kleerkasten.. Pff wat een mens allemaal vergaart en blijft bijhouden. Ik had echt geen plaats meer om de nieuwe spulletjes die ik meebracht op te hangen.... Ik ben er deze keer met de grove borstel door gegaan en bij de volgende textielophaling zal ik een drietal zakken kunnen meegeven. Ik heb gewoon gekozen om al de spullen die al meer dan 5 jaar in de kast hangen en niet meer boven kwamen, weg te doen! Met in het acterhoofd de gedachte "misschien wordt dat terug mode" blijft een mens maar bijhouden ... Maar eerlijk? Op den duur blijven het kastenvullers en ik kan er beter iemand anders een plezier mee doen. Dus als iemand toevallig een bloes of rok of lange broek mankeert.... tsja... wie weet ben ik in mijn ijver wat te ontstuimig geweest
Tussendoor ben ik hier 2 dagen bezig geweest om CM ( mutualiteit) te contacteren om een afspraak te maken. Blijkbaar vindt men het nodig om de lokale kantoren te sluiten en kan je enkel via internet of op afspraak bij hen terecht... Ik belde op maandag 4 keer en op dinsdag ook maar kreeg telkens het antwoord dat ze mij niet konden doorverbinden omdat de lijnen overbezet waren!! Uiteindelijk heb ik dan maar via internet een afspraak in een lokaal kantoor hier vastgelegd! Van service gesproken! Hoe moet het dan met oudere mensen of met diegenen die geen PC hebben, vraag ik me af want hen per telefoon contacteren is een totale ramp!! Besparingen heet men dat dan...
Mijn telefoon stond niet alleen rood van het bellen naar CM , neen tot op vandaag heb ik de boomhakker of tuinman ook nog niet kunnen bereiken om een offerte te maken van de stormschade van het voorjaar voor de verzekering.... Iedereen blijkt het razend druk te hebben.
Nog zo'n ergernis is dat ik 4 dagen te laat was om mijn auto voor de eerste keer te laten keuren! Ik had vanop onze vakantielocatie al een bericht gestuurd met de vraag of ik 4 dagen later de wagen mocht aanbieden, maar dat kon niet. Gevolg, ik kreeg een boete van een goeie 8 euro, dat is nu niet zo'n drama maar waarom ik 2 maal moet bestraft worden dat begrijp ik niet. Na een eerste keuring en als de voorwaarden vervuld zijn , moet je tot de wagen 6 j is maar om de 2 jaar op keuring maar ik schond blijkbaar één van de voorwaarden nl op tijd de wagen aanbieden , gevolg .. ik moet volgend jaar terug ipv over 2 jaar. en dat betekent zo'n 45 euro meer dan ik normaal zou moeten uitgeven...Weeral geldklopperij!!
Jaja, we zijn weer thuis, zoveel is duidelijk en dan heb ik nog niet "gezaagd "over het werk dat buiten op ons te wachten ligt! Neen , vervelen zullen we ons de volgende weken niet doen..
Lieve blogvrienden. Jullie hebben het zelf wel gemerkt dat ik minder vaak op bezoek kwam of hier logjes neerzette, de reden was dat we er even uit waren. Onze batterijen zijn intussen opgeladen en we kunnen er weer tegen! Als ik hier na onze thuiskomst even rondkeek dan was het direckt back to reality. Er ligt hier heel wat werk te wachten zowel binnen als buiten en dat zeker na de stormschade...Het zal wel even duren voor we terug in ons gewoon dagritme zitten maar als er één zekerheid is .. werk loopt nooit weg .
Nog een fijne zondag en we horen mekaar wel weer via deze weg!
Hebben jullie de omschakeling van het uur overleefd of is het nog steeds aanpassen? Ik hoop het eerste en dan gaan we weer mooi in het schema lopen, de aprilse grillen trotseren - hopelijk zijn er niet veel dit jaar - de lente verwelkomen met wat zon en betere temperaturen die ze vanaf het weekend beloven en voor diegenen die er zin in hebben, de tuin stilaan klaar maken voor lente en - zomerpracht! Voor ons is het eerst afrekenen met de stormschade en de andere hoge bomen verwijderen zodat we volgend jaar toch niet meer met die miserie geconfronteerd worden.
Het jonge volkje ziet graag de 2 komende weken komen omdat ze weer even de "schoolriem" mogen afleggen voor ze de eindrush van dit schooljaar aanvatten! Volgens de statistieken daalt het niveau van onze schoolgangers...Hoe zou dat komen denk ik dan? Alles wat wij geleerd hebben en vooral de manier hoe, moest veranderen. De accenten moesten meer bij het " betutelen" van de leerlingen liggen dan hen goede leermethodes en technieken meegeven. Ik heb voor wij naar het buitenland vertrokken ook les gegeven aan tieners ts 14 en 17 j en vond mijn job de tofste die ik kon bedenken. Zoals alles nu draait zou ik echt bedanken voor diezelfde job en als ze niet drastisch iets doen dan hebben we over 10 jaar een enorm tekort aan lesgevens /sters....
Stakingen in onze luchthavens jagen toeristen weg naar andere oorden om te vertrekken want het houdt maar niet op! Je zal maar een reis geboekt hebben dit weekend en je vlucht missen of je plannen de mist zien ingaan omdat er weer eens een groep ontevredenen de gewone burger zo graag terroriseren. Goed bezig zeg ik dan aan al die vakbonden die ooit nodig waren maar momenteel ons land en onze economie naar de verdoemenis staken!! Ik volg al lang niet meer en onze politiekers al helemaal niet...
Maar tsja, mijn logje staat er weer, je kan het lezen of gewoon wegzappen... ik ga serieus niet staken hoor. Tot de volgende .
Vanavond begint Play off 1 om het kampioenschap van 2019 te bepalen!
Zondag om 18 u start FCB – mijn club- zijn titelverdediging voor eigen volk tegen AA Gent. De ploeg van coach Ivan Leko begint als nummer 2 aan de play-offs op 4 punten van leider Genk. Met zes topclubs op amper zeven punten van elkaar is in de resterende tien speeldagen alles nog mogelijk. De uitslag van Play-off 1 is niet voorspelbaar dit jaar maar Club Brugge zal zijn 5 thuiswedstrijden in Play-off 1 voor een uitverkocht huis spelen. De Club-fans hebben zin in de Play-Offs en zijn klaar om te “bluvn goan”! Alle thuiswedstrijden zijn volledig uitverkocht. Jan Breydel zal opnieuw 5 keer daveren..
De grasmat in het Jan Breydelstadion heeft enorm moeten lijden de afgelopen weken en was lang niet meer in perfecte staat. Club Brugge heeft dan maar besloten om een nieuw biljartlaken te laten aanleggen. Nu maar hopen dat dit hun spel te goed komt!
Ook ik ben er klaar voor om de matchen van mijn club te volgen! Het wordt wellicht spannend omdat de 6 ploegen van play off 1 dicht bijeen staan. Dat beste wint ...euh .. dat wordt dus mijn ploeg zeker?
Ik roep dan ook uit volle borst :” Kom aan FCB bluvn goan!"
Dag blogvrienden... de lente komt er stilaan aan, elk straaltje zon wordt met open armen ontvangen, mens en natuur kijken uit naar de lente en zomer om volop te genieten! Dat is iets wat we ook doen en daarom ben ik hier niet elke dag te lezen maar bedankt voor elke bezoekje en ik noteer de namen van de trouwe bezoekers met stip in mijn geheugenkastje!
Wij zullen hier weer de handen vol hebben om de stormschade in de tuin op te ruimen van zodra het weer definitief goed wordt en de rompslomp met de verzekeringen uit de voeten is.
De afstandsbediening van de TV is eigenlijk een vergiftigd geschenk van de technologie! Waar je vroeger telkens uit je zetel moest om van kanaal te veranderen dat doe je nu met één simpele druk op de knop en je kan vanuit je luie stoel 10 verschillende kanalen in één minuut bekijken! Wat me dan opvalt zijn die vele politiek debatten waar er meer geruzied wordt dan gedebatteerd. Ik ben al geen grote fan van politiek maar als ik die verhitte debatten zie, nog minder. Maar daar gaat het niet over. Ik heb een voorstel om dat alles op een luchtere manier te laten gebeuren. Wat als…
Ik word altijd blij van zingen. Volgens mij heeft iedereen dat. Iets melodieus maakt mooie, zachtere gevoelens en gedachten los in mensen. Neem nu eens het liedje ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen, speel dat in het sportpaleis waar een enorme menigte meezingt… daar krijg je kippenvel van.
Wat als we dat nu eens filmden en in de kamer, de senaat of de vergaderzaal van de Verenigde Naties- afspeelden? Die gedragen zich namelijk nooit verenigd- het kost niets, maar het zou hen toch moeten aanspreken.
Wat als we niet meer zouden praten maar alles wat we kwijt willen voortaan zingen en dan denk ik aan verplichte duetten van Trump en Poetin, Maggie De Block en Theo Francken , Theresa May en de European union, jullie bedenken zeker ook wel gewaagde duetten? Zouden we dan niet beter communiceren? Na het muzikaal duel moeten ze met z’n allen ontbijten en al zingend komen tot iets waarover ze het eens zijn, in plaats van verdeeld. Als ik mensen gewoon hoor praten, is dat dikwijls bloedsaai. Willen ze een punt drukken, dan gaan ze vaak gillen. Daarom vind ik talkshows zo vermoeiend. Helemaal als ze door elkaar schreeuwen.
Wat als ze hun standpunt op de wijs van ‘Sari Marijs die zakte door het ijs’ zouden proberen door te drukken , zou dat niet veel leuker overkomen ? Ga er maar aanstaan. Het gaat vast niet gebeuren, maar áls de wil er zou zijn om het te organiseren, dan zoek ik wel de liedjes uit, want je zult zien dat de duo’s kans zien om zelfs daarover te ruziën.
Maar het blijft bij dreams, dreams dreams….ons TV scherm zal ons nooit met dergelijke debatten verrassen maar ik heb in mijn fantasie toch een paar mooie taferelen gezien waar zelfs cadid camera niet kan aan tippen en wat geldt voor de appel geldt ook voor het volgende: a laugh a day keeps the doctor away!!
Het weer is nog niet wat het moet zijn en misschien vervelen jullie zich? Dan ken ik een goeie tijdsverdrijver nl ... deze tongbreker vlot en zonder haperen proberen te lezen
Er was een meisje Barbara, ze kweekte rabarber. Iedereen in het dorp kende haar als Rabarberbarbara. Op een dag kwamen een bende wilden het meisje overvallen, dat waren de Rabarberbarbarabarbaren. Deze mannen stonden bekend om hun baarden, de rabarberbarbarabarbarenbaarden. Deze werden bijgewerkt door de elite onder de kappers, namelijk door de rabarberbarbarabarbarenbaardenbarbieren. Deze werden goed beschermd door hun gilde: de Rabarberbarbarabarbarenbaardenbarbierenbergoens.
Luisteren is niet het verhaal horen van de ander en ondertussen alvast het antwoord bedenken, of een oordeel geven. Luisteren is je inleven in het verhaal van de ander. Dat laatste probeer ik te doen maar vergeet het toe te passen op mezelf! De laatste weken was ik wat op de sukkel en daardoor luisterde ik eindelijk naar mijn lichaam maar pas omdat ik niet anders kon. Ik hoorde m’n lichaam wel, maar oordeelde dat de boodschap niet belangrijk was en ik ging gewoon door. Mijn lichaam schreeuwde: Heb je haast? Ik voel me niet snor....Ga toch even zitten.
Uiteindelijk werd het meer dan zitten, het werd zelfs even liggen maar ik kom langzaam weer boven water en zeg tegen mezelf :
eigenlijk moet niets meer als je op mijn trammetje zit maar zolang alles prima funcioneert is het zo moeilijk om stil te zitten... ach ik leer het wel al vallend en opstaand .
En voor diegenen die vandaag vaderdag vieren, een gelukkige vaderkensdag!
Elke dag beleven we opnieuw de beweging van de aarde rond de zon. Elk jaar ervaren we de schoonheid en de grillen van de seizoenen. Je kan het als iets gewoons zien of er even bij stilstaan zoals ik.....
Als ik mij ’s morgens bij het ontwaken prettig voel
Wanneer ik het glanzende licht in het oosten
Zie opdagen
Dan ben ik dankbaar voor het oosten.
Als ik ’s avonds de zon in het westen zie ondergaan
En ik mij goed en welgezind
Te slapen leg.
Dan ben ik dankbaar voor het westen.
Als de noorderwinden komen en ik opnieuw de bladeren zie vallen
Ben ik blij dat ik zo lang
Geleefd heb.
Dan ben ik dankbaar voor het noorden.
Als de zuiderwind blaast en alles in de lente ontspruit
Vorig jaar ergens in jan kregen we af te rekenen met een serieuze storm en waren bij ons in de tuin 3 bomen ontworteld en bij de achterburen op hun tuinhuis terecht gekomen. In de zomer hebben we heel wat werk gehad om alles weer ok te krijgen en de schade langs beide kanten te laten herstellen..Als jullie denken dat we het dan gehad hebben dan denken jullie verkeerd. Vorig weekend was het weer koekenbak in onze achtertuin waar nog een 8 tal zeer hoge sparren staan en ...kregen de andere achterburen nu de lading... Gelukig ditmaal niet op hun tuinhuis of zo, gewoon via de afspanning in hun tuin terecht gekomen....Het was wel even sakkeren want het wordt weer een gans gedoe met de verzekeringsmaatschappij, een hele job om de ravage langs beide kanten op te kuisen en onze tuin nog maar eens een herstelbeurt te geven want we zitten weer met heel diepe putten.We hebben dan ook besloten om deze zomner de resterende hoge sparren ( meer dan 20 m hoog) te laten vellen door een boomkapper want we willen die ravage niet nog een smeemaken.. En zo blijft een mens bezig dus vervelen zullen we ons nog niet rap doen
Als je jarig bent, vliegen de wensen je rond de oren maar het valt me ook op dat velen eraan toevoegen “ wat vliegt de tijd” !
Sommigen vragen me of ik moeite heb met de snelheid van de tijd? Op zich niet al lijken sommige dingen nu veel sneller te gaan dan andere. Veel tijd om daar bij stil te staan is een luxe die ik me met mijn “lentes” niet kan permitteren.
Toen ik jong was, wist ik niet dat je soms eens van de sneltrein moest stappen om stil te staan bij de vragen “ Wie ben ik” of “ Wat ben ik aan het doen?” Als kind duurt een uur een eeuwigheid terwijl later je leven soms voorbij lijkt te razen. Als kind heb je tijd om te niksen of je te vervelen. Zodra je eigen verantwoordelijkheden hebt, ontstaat er abrupt een nieuw tijdsbesef. Op mijn 30ste was ik moeder van 2 kinderen die me plots elke seconde van de dag bezighielden en omdat we in Afrika woonden was dat niet altijd simpel! Nu ben ik oma van 6 kleinkinderen die stilaan ook hun eigen weg kiezen en door het leven “ vliegen”.
Ik zit nu al een tijdje op tram 7 so what? Wat is er mis met tram 7? Ik voel me nog steeds te jong om onder de noemen “senioren” afgeschreven te worden. Als ik een compliment krijg dat ik er geen 74 uitzie dan vraag ik me af : “ Maar hoe moet je er dan op die leeftijd uitzien?” Je kan op die leeftijd “ foert” zeggen en je laten verrimpelen en achter je geraniums kruipen. Maar je kan het ook als een krediet tijd zien waarbij de sky the limiet is.
Kijk, ik hou niet zo van die termen “ jong” en oud”. Iemand van 70 is niet langer in één vakje te stoppen. De grenzen zijn vervaagd… je bent wel uit de luiers maar je kan nog heel actief bezig zijn. Natuurlijk zijn er die lichamelijke veranderingen. Ik heb gewoon meer rimpels dan vroeger, maar is dat per definitie slechter?.. Op foto’s van 25 j terug had ik nog een blote billen gezicht, terwijl je nu ziet dat ik geleefd heb en dat vind ik ook schoon! Raar toch dat rimpels van een man soms uitnodigen om er een fotocollage van te maken alsof het wel poëzie lijkt terwijl de meeste vrouwen bij het zien van diezelfde rimpels op hun gezicht het zouden uitgillen. Gelukkig kan een fond de teint al wat camoufleren al blijft het bij mij eerder bij wat lippenstift.
Iemand vroeg mij “ Wat vond je tot nu toe de mooiste periode in je leven? Als je elke keer het max uit de 24 u gehaald hebt dan kan je niet anders dan met een fijn gevoel terugblikken op een gevuld leven. Daarom is het ook moeilijk om een periode uit te pikken. Neen, het was niet altijd rozengeur en maneschijn, er waren ook donkere bladzijden maar het verleden houdt me niet uit mijn slaap en aan morgen durf ik nog steeds te denken. Tegelijk besef ik dat verleden en toekomst maar weinig belangrijk zijn en dat je vooral in het moment moet zitten en leven.
Wil ik 100 worden? Ik weet het niet maar zeker op voorwaarde dat ik niet teveel lichamelijke beperkingen heb en vooral dat ik ze hierboven nog allemaal op een rij heb! Maar tot dan wil ik genieten van elke dag en is mijn stopwoord carpe diem.
Voor diegenen die het epistel uitgelezen hebben … “ ga in vrede mijn kind”.
Ik voel me nog steeds in een dankbare bui na al de wensen die ik op mijn verjaardag kreeg op mijn digitale verjaardagsschotel. Het is al bijna middernacht en ik ben blijkbaar nog niet moe . De TV stelt nu niet veel meer voor dus zette ik mij achter dit klavier en liet mij gedachten dwalen.
Al 12 jaar zit ik op seniorennet en al 6 jaar of meer zwem ik als een vis door de facebookzee. Ik heb op beide mijn eigen vriendenkring opgebouwd en voel me er gelukkig bij. Zelden dat ik grote kuis moet houden onder mijn vrienden, heb het zelfs nog niet moeten doen , zelfs nog niet eens aan gedacht. Ze zijn me dierbaar en ik hou van ze, al ken ik sommigen niet in het echte leven, maar degenen die ik reeds heb mogen leren kennen zijn echte schatten .
Facebook of seniorennet dat is maar weinig verschil volgens mij omdat ik enkel die vrienden toelaat die iets betekenen en al heb ik geen lange sliert bezoekers achter mijn naam, dat is ok. Zo wil ik het ook die onpersoonlijke bezoeken daar heb ik geen nood aan!
Men hoeft elkaar niet elke dag te lezen of te horen, gewoon als je weet dat ze er zijn zelfs onzichtbaar voor je, dat geeft soms een kick in minder goede dagen. Het helpt je een mindere periode door te komen door de steun van mensen die je niet eens echt kent. Een paar zijn echte parels in mijn digitale kroon , mijn liefste blogvrienden bv , die zou ik voor geen geld meer kunnen missen , over the moon and back ..... en nog veel verder .
Bedankt lieve blogvrienden voor de mooie momenten met jullie.
Een bloem, een wens, een kaart, een SMS, een telefoontje een Whatsapp en zeker ook een berichtje hier op mijn blog… het was allemaal welgekomen en ik heb die fijne attenties voor de volgende 364 dagen in mijn hart meegenomen.
Vandaag is het dag 27.028 van mijn leven. Ja, ne mens ligt er niet van wakker maar begint er toch stillekes aan bij stil te staan. Het is in feite lang en tevens zegt het getal 27.028 niet veel. Het heeft zelfs weinig betekenis in onze hedendaagse maatschappij.
Ik vergelijk altijd de dingen en als ik dat getal eens vergelijk, dan ben ik hier twee keer niks op deze wereld.
Allé, neem nu eens 27.028 zandkorrels op het strand en je zou ze zelfs niet zien liggen. Neem 27.028 druppels en je kan spreken over een droge zomermaand. Zelfs met 27.028 personen zit in sommige landen maar de helft van een voetbalstadium vol.
Nee, het getal 27.028 betekent twee keren niks. Het is gewoon de tijd die ik hier op vandaag sinds mijn geboorte heb doorgebracht 74 j of 27.028 dagen. Dat lijkt lang en toch is het alsof het nog niet zo lang geleden was. Pfff ik moet er wel even van blazen!
)
Gelukkig let mijn slaapgenoot niet op zo'n details maar biebie wel.
Ik had echt geen plaats meer om de nieuwe spulletjes die ik meebracht op te hangen.... Ik ben er deze keer met de grove borstel door gegaan en bij de volgende textielophaling zal ik een drietal zakken kunnen meegeven. Ik heb gewoon gekozen om al de spullen die al meer dan 5 jaar in de kast hangen en niet meer boven kwamen, weg te doen! Met in het acterhoofd de gedachte "misschien wordt dat terug mode" blijft een mens maar bijhouden ... Maar eerlijk? Op den duur blijven het kastenvullers en ik kan er beter iemand anders een plezier mee doen. Dus als iemand toevallig een bloes of rok of lange broek mankeert.... tsja... wie weet ben ik in mijn ijver wat te ontstuimig geweest 
