Vandaag reageerden de beurzen wereldwijd toch nog negatief op de bancaire problemen in het westen. Ook bij ons en in de buurlanden was dit het geval. Een van de redenen kan zijn omdat de Nederlandse minister door zijn uitspraken toch nog zorgde voor onzekerheid en misschien zelfs paniek. Vooreerst door zijn suggestie dat er onregelmatigheden zouden zijn voorgekomen in de boekhouding van Fortis en daarna door te stellen dat het ‘besmettingsgevaar’ weg was door de scheiding van Fortis Nederland van Fortis België en door de overname van ABN-AMRO. Van collegialiteit gesproken! Onze buren hebben geen slechte zaak gedaan, ze hebben immers minder moeten betalen dan ze er eerst voor kregen, en toch smijten ze nog met modder. Degenen die ooit gewonnen waren voor een samengaan van Vlaanderen en Nederland, moeten nu maar eens nadenken over de opportuniteit van hun idee.

Het nieuws van vandaag was uiteraard de aanstelling van oud-premier Jean-Luc Dehaene tot Belgische baas van Dexia. Gisterenavond – bij het verlaten van het Elysee – kon of wou Yves Leterme niets lossen over zijn gesprekken met de Franse president Sarkozy. Vandaag ontplofte er ei zo na een bom in de financiële wereld van ons landje. Gelukkig kon dit vermeden worden omdat Dehaene in een mum van tijd een reconversiecursus gevolgd had. Om het met de woorden van Paul Dhoore te zeggen (VRT nieuws): in zijn periode van eerste minister noemde met J.L. Dehaene ‘de loodgieter’, maar nu treedt hij op als ‘ontmijner’. Dat hij maar goed oplet dat de zaken in Afghanistan niet slechter worden, want onze defensieminister Pieter de Crem (nochtans ook CD&V en misschien juist daarom) is in staat hem op te vorderen om in de mijnenvelden rond Kandahar zijn talenten te gaan bodvieren! Vraag is uiteraard of men een kogel- of scherfvrije vest voor zulke omvang ter beschikking heeft.

Al bij al heeft deze Leterme-stunt niet veel geholpen om de beursdalingen tegen te houden. Dehaene’s aanstelling blijkt momenteel boter aan de galg of ‘het Moriaantje gewassen’.

Ander toch wel belangrijk nieuws, was de beslissing van de Europese gemeenschap om de garantie voor de spaargelden gelijk te maken op 50.000 euro voor de 27 lidstaten. Dit maakt uiteraard een verschil voor de Belgische spaarders die voorheen een dekking hadden tot een bedrag van 20.000 euro.
Een bitter nasmaakje is me echter niet vreemd bij het hele gebeuren. Daar waar je zou verwachten dat de Europese staatslieden alles zouden doen om een gezamenlijke en overkoepelende bankorganisatie uit de grond te stampen, blijven ze beperkt tot partiële oplossingen waarbij de lidstaten dan nog zelf eigen beslissingen mogen aan koppelen.
Zo heeft onze trouwe buur Nederland niet lang gewacht om de garantie van de spaartegoeden op te trekken naar een niveau van 100.000 euro. Dezelfde Wouter Bos waarschuwde gisteren noch voor te grote verschillen tussen deze waarborgen. Hij vreesde immers dat spaarders massaal hun tegoeden zouden afhalen en wegbrengen naar landen waar deze garantie hoger lag! Zou hij hopen op een massale vlucht van Belgen naar Nederlandse bankinstellingen?
Nog niet zo heel lang geleden – vooraleer de Europese unie er werk van maakte – reden veel Belgen geregeld naar onze buren om bankzaken te regelen. De interesten waren er immers interessanter dan hier en bovendien was je gedekt door hete bankgeheim. Komen deze tijden onder een andere vorm terug?

De hele ellende is blijkbaar ontstaan in de US omdat de ongebreidelde consumptiemaatschappij er hoogtij vierde. Vele Amerikanen, zoniet de meesten, leefden er met een reeks ‘creditcards’ in hun portefeuille. Voor velen was het dagelijks leven gefundeerd op krediet en dat dit vroeg of laat moest verkeerd lopen, was wel te verwachten.
Het voordeel dat de US hebben bij de bestrijding van dit fenomeen ligt uiteraard in het feit dat ze een enkele munt hebben en dat bovendien een enkele centrale bank kan tussenkomen voor het hele grondgebied. Dit is niet het geval in Europa, waar enerzijds de munteenheid nog niet volledig is en ieder landje toch nog vasthoudt aan zijn eigen politieke interventies. Deze werkwijze heeft – naar mijn mening – geen fundamentele oplossingen van het bancaire probleem tot gevolg. De nationale interventies zijn slechts pleisters op een houten been. Een gezamenlijke en wel doordachte aanpak dringt zich op en wel zo vlug mogelijk.

Ondertussen blijft het stil aan de kant van de vermogende kleine kliek die de wereld met zijn geld regeert. Geen fundraising noch sociale werken om aan de crisis het hoofd te bieden, zien het daglicht. De kleine meerderheid die het overgrote deel van het mondiale kapitaal in zijn  beheer heeft, blijft oorverdovend stil.

Opmerkelijk ook dat ten opzichte van de verantwoordelijken – zowel in de US als in de rest van de wereld – geen acties worden ondernomen. ‘Slaap verder wereld, alles is rustig’ lijkt wel het parool.

Toch benieuwd wat er de volgende dagen allemaal nog in de etalage uitgestald zal worden.

08-10-2008 om 01:44 geschreven door spitfireleo

Het ontbreken van de krant noodzaakte het luisteren naar de berichtgeving op de radio en deze was op zijn minst gezegd chaotisch.

Nauwelijks was de zogezegde redding van Fortis door de regering vermeden, als daar het nakende faillissement van Dexia al werd rondgestrooid. Berichten die naderhand weer werden tegengesproken.

Nauwelijks was de redding van Fortis aangekondigd door de financiële injectie van de regeringen van België, Nederland en Luxemburg, als vernomen werd dat Nederland de ABN-AMRO bank had overgenomen. De Nederlandse activiteiten werden terug in het moederhuis binnengehaald met juich-alom kreten van de Nederlandse minister van financiën. De berichtgeving was euforisch en iedereen had er blijkbaar bij gewonnen! Dat ons land hierbij ongeveer een derde van het geïnvesteerde bedrag in rook zag opgaan, bleek geen hinderpaal.

Hiermee was de ellende nog niet voorbij, want onmiddellijk volgde het nieuws dat de Belgische Fortis-tak opgekocht werd door de Franse BNP Parisbas. Ho maar……stond in de vroegere benaming van deze Franse bank niet eveneens ‘Banque des Pays-Bas’? Naar mijn weten vertaal je dit door Neder-land. Een opmerkelijk gegeven toch wel, want hiermee blijken mij de belangen van Nederland nog een beetje omvangrijker geworden te zijn. Of ben ik hier verkeerd?

Zelfs indien dit niet het geval zou zijn, betekent het toch weer dat Belgische belangen overgaan in vreemde handen; of ze nu Nederlands of Frans zijn. Zou een of andere econoom of universitaire studie eens een inventaris kunnen/willen maken van wat eigenlijk nog in ons landje verankerd is? Ik denk dat dit een zeer interessante oefening zou zijn waarvan het resultaat – naar mijn bescheiden mening – rampzalig zou kunnen zijn.

Veel regelgeving komt nu al uit Europa, maar de financiële belangen regeren de wereld en als die dan ook nog in vreemde handen terechtkomen, kan het niet anders dan dat we mettertijd overgeleverd worden aan de willekeur van buitenlandse financiers. De Belgische wetgevers – hetzij in een federale of regionale vorm – zullen dan herleid worden tot politieagenten die het verkeer mogen regelen naar de wetten van anderen. Een plezant vooruitzicht ziet er wel wat anders uit!

Ondertussen dreigt een gelijkaardig scenario zich te voltrekken rond Dexia. Met gillende sirere, blauwe lampen en een speciale politie-escorte werden de eerste minister en zijn vice premier, de minister van financiën, naar de luchthaven gereden om er het vliegtuig te nemen naar Parijs. Een onderhoud met de Franse president Sarkozy stond op het programma omdat - ook in Dexia – er Franse belangen in het spel waren. Yves Leterme wist na hun vergadering niets anders te zeggen dan dat de spaarders zich geen zorgen hoefden te maken om hun geld. Wat een verzekering!

Het plaatje is dus nog niet kompleet en de afhandeling van de verdere stappen en gevolgen is nog altijd koffiedik kijken. Moet het gezegd dat Agatha Christie betere scripts had?

Het verhaal vervolgt nog zeker in de volgende dagen, maar zeker is wel dat de bancaire horizon er in de nabije toekomst toch helemaal anders zal uitzien. Waar het zal eindigen? Had ik maar een kristallen bol, ik zou het U zeggen. Veel goeds zal er voor de modale mens zeker niet uit voortkomen, maar de haute finance zal er waarschijnlijk zijn slaap niet voor laten en geen hap minder eten noch slok minder drinken.

07-10-2008 om 02:42 geschreven door spitfireleo

Zondag 28 september was het officieel de laatste keer dat ‘Flikkendag’ doorging in het centrum van Gent. Alleszins in de opstelling zoals die door de bezoekers de laatste jaren werd ervaren.

De populaire tv-serie gaat zijn laatste jaargang in en tegelijkertijd stopt de manifestatie in de stad van Artevelde. Bij het publiek kon vastgesteld worden dat men dit betreurde. Alhoewel deze jaarlijkse publieke show van politie- en andere veiligheidsdiensten telkens quasi dezelfde formule hanteerde, waren de mensen het – zo waar te nemen – duidelijk nog niet beu.

Dat deze manifestatie heel wat organisatietalent en geld vereiste, is een vaststaand feit. De inzet van materieel en van personeel is niet gratis De compensatie in loon en in recuperatie door verlof, zijn naar alle waarschijnlijkheid van een belangrijke orde. Daar tegenover staat uiteraard de benefiet die o.a. de horeca hiervan kan plukken en de toch positieve benadering die het publiek kan ervaren met al die diensten die publieke dienstverlening in hun vaandel dragen. In het verleden was het trouwens tevens een unieke gelegenheid om eveneens kennis te maken met dezelfde diensten van de nabije buurlanden. Waren de Franse en Nederlandse inbreng telkenmale een vaste waarde, dan hebben ook andere landen de kans gehad hiervan te profiteren. Het is altijd interessant om even te vergelijken met wat in de naburige landen aan middelen en personeel ter beschikking staat en dit even te toetsen aan onze nationale toestand.

Alhoewel de kleinzoon van 8 jaar nog wel wat jong is om de late uitzendingen van ‘Flikken’ te bekijken, is hij sedert 4 jaar een enthousiaste deelnemer aan het evenement. Ook dit jaar kon hij het niet nalaten om al tijdens de vakantiemaanden te informeren naar datum en deelname aan Flikkendag Gent. Dat we hem moesten vertellen dat het de laatste keer was, temperde zijn euforie slechts een beetje, maar hij moest en zou ook dit jaar van de partij zijn.

Even hebben we gevreesd dat we niet konden gaan. Alhoewel de trein tickets betaald en via internet geprint waren, was deelname even in het gedrang. In de loop van de week voorafgaand aan de  voorgenomen reis moesten zijn papa en mama dringend naar de dokter en de radioloog omwille van hevige pijnen in de heup. Nick – dat is de kleinzoon – was het slachtoffer van een slijmbeursontsteking van het heupgewricht en mocht bijgevolg geen sport beoefenen en de rest van de week zo goed als zijn been onbeweeglijk houden. Ramp o ramp! Hoe hou je een kleine dynamische kerel die judo doet en de scouts bezoekt onder controle? Al bij al toch wel confronterend voor zo’n kerel!
De dag aangekomen werd door papa een oplossing uitgedokterd die moest toelaten om toch aan de manifestatie deel te nemen. De kinderkoets werd meegenomen en waar mogelijk de kleinzoon er in gezet. Daar vertrokken de opa, de papa en de (klein)zoon dus op avontuur naar Flikkendag Gent. Drie mannen ondereen!
We hebben toch wel wat bezien gehad, hoor? Een achtjarige kerel in een kinderkoets? Het viel op, je zag het aan de blikken van velen, maar op uitzondering van de mevrouw van het snoepkraam, durfde niemand een vraag stellen. Met deze weten de lezers van dit berichtje meteen waarom. Het voordeel van een blog ligt dus ook hierin!

We hebben – met instemming van Nick – dan ook de activiteiten wat beperkt. Een rit op de moto bij de politie, een toer met de snelle boot van de Nederlandse politie – waarbij tot hilariteit van de kleine man de opa flink nat werd gespetterd – en enkele ritten met de motorrijders van de douane, de ex-collega’s van de gepensioneerde opa. Een flinke demonstratie van de speurhonden van de politie en het bijwonen van de winching down van de explosievenspeurhond van de Franse douane, even voorbijgaan aan de militaire jeeps, nog wat snoep en een oponthoud aan het ijskreemkarretje en het was weer tijd om de trein terug te nemen naar Londerzeel. Vandaar nog een stukje rijden om opa veilig bij oma te brengen en dan naar huis waar mama en zus al vol spanning zaten te wachten.

Wat kan er nog mooier zijn voor een achtjarige kerel en zijn gelukkige opa?

07-10-2008 om 01:53 geschreven door spitfireleo

Maandag 6 oktober. De vakbonden hadden voor vandaag een nationale actiedag aangekondigd met het resultaat dat vanmorgen mijn vertrouwde krant niet in de brievenbus te vinden was. Een eerste ergernis begon mij te besluipen.

Men kan zich afvragen of het een goede strategie is om, vooraleer de gesprekken van het sociaal overleg aanvangen, in staking te gaan of een actie te ondernemen die veel meer mensen benadeeld dan rechtstreeks bevoordeeld.

Uiteraard heeft iedereen  al ondervonden aan de inhoud van zijn winkelkarretje vergeleken met de te betalen bedragen, dat de koopkracht verminderde. En dat daardoor de minst bedeelden in deze maatschappij hiervan het meest en het eerst de gevolgen van zouden ondervinden, is evident.

Ware het niet beter geweest om in de gesprekken het onderwerp van de koopkrachtvermindering op een serene en objectieve manier te behandelen? Voorwaarde hiervoor was echter dat geen van de partijen die rond de tafel zouden plaatsnemen – d.w.z. werkgevers en werknemers – op voorhand een standpunt zou innemen en bekend maken!
Blijkbaar is het een modetrend om de gemoederen op te hitsen vooraleer men een dialoog aangaat. Het resultaat hiervan is dat alle partijen in een egelstelling kruipen en harde standpunten innemen.

Soms is over-communicatie eerder een plaag dan een zegen!

Alleszins was het gevolg van de actie dat ’s morgens en ’s avonds de wegen weer potdicht slibden en kilometers file de werkende mens weer moeilijke momenten bezorgden en dat bovendien het milieu door de geconcentreerde en verhoogde gasuitlaten weer wat vuiler werd gemaakt.

Dat zelfstandigen het niet altijd gemakkelijk hebben en daarom huiverachtig staan tegenover dergelijke vakbondsacties, kan begrepen worden, maar een beetje meer sociaal gevoelen voor de werkende mens vanuit de kapitaalkrachtigere middens, zou evenmin misstaan. De loonspanning tussen de beter verdienende klasse en de minderbedeelden wordt te groot en dat is een verschijnsel dat niet kan blijven volgehouden worden.

De werknemer doen functioneren voor zijn firma alsof hij voor een eigen zaak werkt, kan slechts bereikt worden als de werkgever zijn personeel behandelt  alsof het familie is die evenwaardig werkt aan de verwezenlijking van een gezonde onderneming.

07-10-2008 om 00:00 geschreven door spitfireleo

De wereld wordt dezer dagen een beetje dooreengeschud omwille van de problemen in het bankwezen. Begonnen in de U.S. heeft de malaise zich uitgestrekt naar onze contreien en naar de buurlanden.
In den beginne leek het nog allemaal een ver van mijn bed show en konden we nog een beetje meewarig het hoofd schudden met die gekke Amerikanen en hun kredietgedrag.
Het onheil heeft ons echter ook bereikt. Blijkbaar uit het niets - en ondanks geruststellende berichten vanwege de Fortis kopstukken - kwam de financiële lava over ons hoofd gelopen. Een nieuw Pompeï kondigde zich aan want de Fortis-bonzen hadden - zo bleek daarna - met de waarheid een flink loopje genomen. 
Kort nadien gevolgd door de problemen bij de Dexia bank. Eveneens uit de lucht gevallen en desondanks tegensprekelijke berichten vanwege de directie.
een eerste vaststelling hierbij is dat het in beide gevallen handelt om vroegere openbare bankinstellingen die door de overheid werden uitbesteed aan de privé. Deze zouden het immers beter kunnen dan de ambtenaren. Dat hierbij de lonen van de managers op een bijna indecente manier de hoogte ingingen, ontsnapte aan de algemene aandacht. Het product functionneerde immers ogenschijnlijk goed.
een tweede vaststelling is dat - nu het slecht gaat - de belastingsbetaler - u en ik dus - toch weer goed bevonden wordt om als brandweer en eerste hulpdienst zijn geld ter beschikking te stellen. Dat bankinstellingen geen sociale instelllingen zijn, kan ik nog wel begrijpen, maar dat soms op zulke hooghartige wijze met klanten werd omgegaan, dat ging mijn verstand toch wel te boven. Maar zie, nu heeft men de kleine man toch weer nodig. Eigenaardig toch dat men de toplui van deze instellingen niet confronteert met hun gedrag en bij hen eveneens een belangrijk deel van de nodige gelden gaat zoeken. De winsten die ze bijvoorbeeld gedurende de hele periode gemaakt hebben, mogen wat mij betreft grondig afgeroomd worden. Tijdens de vlotte periode gingen de aandeelhouders met de profijten lopen maar nu de motor verbrand ruikt, mogen de klanten opdraven om het zinkend schip vooralsnog drijvend te houden.
een derde vaststelling is dat het allemaal blijkbaar nog niet voorbij is. De communicatie hieromtrent brengt geen positieve verwachtingen en er is zelfs sprake van verkoop en/of nationalisering van de instellingen. Terug naar af dus: er is opnieuw zicht op openbare instellingen zoals we die vroeger hebben gekend. De vraag is: moeten we er  nu om lachen of om wenen?

Het enige goede nieuws dat we tot nog toe mochten vernemen ligt in de booschap van de topman van Dexia dat hij verzaakt aan zijn bonus van 3,5 miljoen euro! Horen we nu hetzelfde vanuit het Fortis-kamp en zal de heer baron Lippens zich vergewaardigen om een vrijblijvende financiële injectie in 'zijn' Fortis te doen als compensatie voor zijn flaters? Ik vrees van niet....de toekomst zal het uitwijzen....maar dromen zijn meestal inderdaad bedrog.

Benieuwd naar het vervolg van de story? Me too!

06-10-2008 om 02:28 geschreven door spitfireleo

Lange tijd al had ik in gedachten om met een blog te beginnen. Een beetje schroom en wat faalangst hebben het project iet of wat vertraagd, maar eindelijk....eindelijk zijn we er mee begonnen.
Benieuwd wat er allemaal komen zal? Wel, eigenlijk ik ook...
De toekomst zal uitwijzen of er iets degelijks uit groeit, aan u lezer, om te oordelen en eventuele opmerkingen en reacties te plaatsen.
Welkom dus op de blog die als een spitfire door de lucht snort! Met dit fantastisch vliegtuig wisten de Britten de slag om Engeland te winnen, met deze blog willen we de slag van de vloeiende letters aanvatten en hopelijk ook winnen!
Groetjes,
Leo

06-10-2008 om 02:02 geschreven door spitfireleo

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
SeniorenNet-team

06-10-2008 om 01:40 geschreven door