Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
07-06-2010
Ile de Marguerita
Wat is er mooier dan een ontbijtje in het zonnetje aan de Cote d'Azur? Tot nu toe alle dagen zon en een prachtige omgeving. Vandaag is het weer een topdag. Per boot ging het vanaf de haven in Cannes naar het Ile de Marguerite, een oase van mooie natuur en unieke vegetatie. We hebben zelfs de Franse maquis gezien waar de ondergrondse hier in oorlogstijd naar genoemd is. Dick had de picknicktas in gepakt en op een mooie plek met uitzicht op zee aten we stokbrood met Brie en Camembert èn rosé. Kan het nog franser? Je kon er de hele dag wel doorbrengen en er werd door heel veel medereizigers met picknickmanden een mooi plekje gezocht...ruimte genoeg. Even later staan we ons in Cannes te vergapen aan alle enorme plezierjachten... allemaal zwart geld zeiden we in 2000 toen we hier waren met Ben en Niesje. Het zwemmen staat ook op ons programma. We hebben het zwembad dus vast voor jullie ingewijd Mark. Nee... er is nog geen mannetje met patat. Wel schattige groene sprinkhaantjes! Die eerste komt in juli weer. Ruim op tijd dus als de van der Kolk- Kraak family hier op aan komt.
We zitten lekker onderuit na te tafelen op het terras hier bij Dick en Anda. De barbecue was verrukkelijk met een zelfgemaakte Franse salade van Dick. Dick is meestal de kok en dat gaat hem bijzonder goed af. Verder zijn we aardig bijgekomen van de stress van de afgelopen dagen. En... we zijn lekker naar St Maxime geweest om over de markt te struinen en hebben Anda en ik het water van het zwembad opgezocht. Het extra huisje dat voor deze zomer gecharterd is door Ilse en haar ouders hebben we maar vast gefotografeerd om ze lekker te maken. Ze hebben straks behalve het prachtige uitzicht op de Middellandse zee ook zicht op het zwembad. Onze plannen voor morgen zijn al bekend. We gaan richting Cannes om te wandelen en verder zien we het wel. Natuurlijk werden er steeds oude herinneringen opgehaald, niet alleen van de tijd dat we samen met onze vijf jongens vakantie vierden, maar ook van de tijd dat ik als 6 jarige met mama en Diny, opoe en opa Bijenhof in Linde bij vader Hein op De Boomgaard kwam wonen als buurmeisje van de Lettinks. Het leven met al zijn oude gewoontes in Vorden en omstreken werd weer even opgehaald. Maar ook de burenhulp van nu kwam ter sprake naar aanleiding van de begrafenis van schoonzus Gerda waar de buurt een belangrijke rol speelde. Het is trouwens een gerust gevoel dat er door Mark, Rick, Anja en buurman Jans opgepast wordt op huis en haard. Fijn!
Wat is er mooier dan een ontbijtje in het zonnetje aan de Cote d'Azur? Tot nu toe alle dagen zon en een prachtige omgeving. Vandaag is weer een topdag. Per boot ging het vanaf de haven in Cannes naar het Ile de Marguerite, een oase van mooie natuur en unieke vegetatie. We hebben zelfs de Franse maquis gezien waar de ondergrondse hier in oorlogstijd naar genoemd is. Dick had de picknicktas in gepakt en op een mooie plek met uitzicht op zee aten we stokbrood met Brie en Camembert èn rosé. Kan het nog franser? Je kon er de hele dag wel doorbrengen en er werd door veel medereizigers met picknickmanden een mooi plekje gezocht...ruimte genoeg. In Cannes hebben we ons weer staan te vergapen aan alle enorme plezierjachten... allemaal zwart geld zeiden we in 2000 toen we hier waren met Ben en Niesje. Het zwemmen staat ook op ons programma. We hebben het zwembad dus vast voor jullie ingewijd Mark. Nee... er is nog geen mannetje met patat. Die komt in juli weer. Ruim op tijd dus als de van der Kolk- Kraak family hier op aan komt.
Tsjonge jonge... je moet er even wat voor over hebben. Anda mailde nog: ga lekker shoppen in Brussel, maar daar hadden we de rust niet voor. De dag hebben we doorgebracht in hotel en luchthaven. We hebben veel gelezen en gepuzzeld. Toen was het zover. Deze vlucht ging door. Easy Jet zat vol vandaag ook al vanwege de gecanselde vlucht van gisteren. Toen we uiteindelijk richting vliegtuig gedreven werden: lopen jullie allemaal even door...proppen dus... liet een mede Nederlander zich ontvallen:"Net of we naar het slachthuis gaan". Leuk hoor... vooral als je al tegen vliegen opziet. Maar het was inderdaad net een bus hardstikke vol, maar niets dan lof verder. Zij kunnen er ook niets aan doen dat ik zo'n scheitlaars ben. Nu zitten we heerlijk bij Dick en Anda op de bank. Ze stonden ons al zwaaiend op te wachten. We zijn al verwend met een lekkere quiche. Eerst maar eens bijpraten. En dan gaan we zo maar eens onder de wol. Groeten van ons allemaal.
Dit hadden we gewild... met Dick en Anda op een gezellige markt in la douce France.
Daar staan we dan... op Brussels Airport met de Glossy s voor Anda onder de arm. Houston.. we have a problem, meldt Wim. De vlucht van Easyjet naar Nice is gecanceld. We hadden al genoeg problems voor we vertrokken. Pony Amber was telkens onder de draad door in de andere wei, Wims mobiel met al onze nummers weigerde dienst. Maar toen we met hulp van Mark vertrokken waren die problemen opgelost. Dan was het vinden van het Carhotel in Brussel lastig vanwege werkzaamheden... en nu staan we dan...
Het is intussen opgelost na veel over en weer bellen, internetten en vooral veel lopen. We hebben heerlijk geslapen en gegeten op kosten van Easyjet precies tegenover Brussels Airport en beginnen weer aan deze nieuwe dag. Anda en Dick zijn gisteravond maar aan onze pizza begonnen. Ze smste zonet dat de staking in Berlijn waardoor alles veroorzaakt werd voorbij is. We gaan er dus van uit dat het vanavond lukt met de vlucht van 18.55. Tot een volgende keer hopelijk vanuit Les Issambres.
Tijdens onze eerste vakantie samen in Auvergne in 1978 met onze jongens. De liefde voor Frankrijk zat er bij Dick en Anda al in.
En nu dan het is zover. Wij staan hier bepakt en bezakt klaar om naar Dick en Anda in Zuid Frankrijk te vliegen. Brussel- Nice. Daar zullen ze ons oppikken. Waarom oefen je niet voor je reis naar Canada en komen jullie eerst deze kant even op, mailde ze een tijdje geleden. Zij zitten al weer een maand in hun vakantieverblijf en blijven nog de hele maand juni. Zoiets hoef je tegen Wim maar één keer te zeggen. Dat vliegen is voor mij nog steedseen crime. Echte vliegangst wil ik het niet noemen, want dan krijg je iemand het vliegtuig niet in. Vraag Gerhard maar. Ik vind gewoon dat stijgen en landen zo eng. Ja ja ik weet het Ik ga bij het gangpad zitten met een boek en ga gewoon denken dat ik in een bus zit. Het werkt in elk geval.
Maar die dagen samen met Dick en Anda daar verheug ik me op. Zomaar een dag of wat in de zon met zicht op de Middellandse zee en weer bijpraten. De vorige keer was in september 2008 en hebben we geen enkele avond binnen gezeten.
Ik weet niet of ik daar zo trouw dit dagboek bij zal houden. Misschien kick ik wel helemaal af door die Franse zon. We zullen zien. Ik wens jullie allemaal veel zonneschijn toe en tot de volgende keer.
Monseigneur de Korte r., en wethouder Jumelet hebben met deze handeling het nieuwe onderkomen van de Voedselbank geopend.
foto: Bennie Wolbers
Wim heeft hobbys nee knutselen hoort daar niet bij. Hij knutselt alleen wat ik hem vriendelijk verzoek en dan nog op zíjn tijd. Hij verzorgt wel de hele menagerie hier hij is me altijd voor s morgens. Ik moet me haasten als ik de kip met kuikens s morgens wil zien bij het voeren in de ren. Ik kijk toe bij het voeren van de vissen, terwijl ik Suze of Loeder dichterbij zie sluipen en hun plekje op de rand van de vijver innemen in de hoop een goudvis te verschalken die het waagt in de buurt te komen. Ik moet altijd wat op gang komen, maar Wim ? Die is meteen zo fit als een hoentje. Behalve zijn activiteiten bij beide koren, de Shantys en Valerius is hij een paar keer per maand vrijwilliger bij de Voedselbank. Hij helpt kratten sjouwen en soms ook wegbrengen naar diverse uitdeelpunten in Emmen en omgeving. De oude plek was te klein geworden en nu is er een prachtige ruimte beschikbaar. Met man en macht is er getimmerd en nu is het helemaal af. Er is vorige week zelfs een officiële opening geweest. Daarvoor kwam zelfs bisschop de Korte vanuit Groningen om samen met wethouder Jumelet die opening te verrichten. Ze mochten een groot pakket van zijn omhulsel ontdoen. Het bleek het 30.000ste voedselpakket te zijn dat uitgedeeld gaat worden. Het bisdom Groningen heeft zelfs een busje ter beschikking gesteld om de verschillende kratten naar de uitdeelpunten te brengen. Twee keer per maand krijgen de mensen die van een minder dan niks bedrag rond moeten zien te komen een pakket levensmiddelen die beschikbaar zijn gesteld door heel veel Emmer en ook landelijke bedrijven. Hiermee sla je twee vliegen in één klap, want hierdoor wordt er bijna niets meer weggegooid. Het is mooi om te zien hoeveel mensen en bedrijven samenwerken om onze minderbedeelde medemensen een helpende hand toe te steken. In korte tijd zijn het al 600 pakketten per keer geworden. Dat zet je wel aan het denken .
Twee van de tien bij de verjaardag van oma van der Kolk in 2008.
Tot slot van alle gefeest gingen we vandaag bij zwager Ben in Hattem aan. Hij wordt vandaag 63 en heeft hiermee Niesje ingehaald. Hij stond op het punt om kleindochter Julia uit school te halen samen met kleindochter Eva. Deze bleek een echte opa fan. Ze werd zelfs na het eten door opa naar bed gebracht. Tja Bens leven ziet er ineens wat rustiger uit dacht hij..... nu hij met de VUT is. Toen beide kleindochters in bed lagen kwamen ze beiden weer wat bij. Na de festiviteiten van gisteren toen in familiekring zijn verjaardag al gevierd was zijn ze even aan rust toe. Dat wil zeggen met acht volwassenen en 10 kleindochters van 0-7 jaar een verjaardag binnenshuis vieren omdat het regent is leuk, maar "Volgend jaar doen we het anders", hoorde ik. "We kunnen beter de kerktent af huren bij de Leemkule." Lijkt me ook een goed idee.
De huisjes in Le Petit Village.
Tsjonge jonge... je moet er even wat voor over hebben. Anda mailde nog: ga lekker shoppen in Brussel, maar daar hadden we de rust niet voor. De dag hebben we doorgebracht in hotel en luchthaven. We hebben veel gelezen en gepuzzeld. Toen was het zover. Deze vlucht ging door. Easy Jet zat vol vandaag ook al vanwege de gecanselde vlucht van gisteren.
Dit hadden we gewild... met Dick en Anda op een gezellige markt in la douce France.
