Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
28-09-2018
Even rust!
Het was nodig om een dag helemaal tot rust te komen. Vakantie houden is leuk maar kost ook energie. Met het weer van gisteren kostte het ook geen enkele moeite om binnen te blijven. Gerhard had Wims plaats bovenaan op de Oosttribune van FC Emmen ingenomen en kwam na die tijd verslag uit brengen mèt het badlaken dat beloofd was bij het aanmelden voor een nieuwe seizoenkaart. En zo konden we weer languit kijken naar een volgende aflevering van Boer zoekt vrouw. Ik had intussen de nieuwe kuikens al gespot. Moederkloek zorgt er goed voor. En afgelopen nacht zaten ze voor het eerst weer in het hok. Het weer zal er toe bijgedragen hebben dat dit een betere plek is bij dit weer dan ergens onder de struiken. Het begint nu wel een volle boel te worden. De drie oudere hennetjes lopen er ook rond al houdt vader Hendrik ze wel op afstand bij de voerbak. Bij kippen heerst er een bijzondere hiërarchie. Hendrik zorgt eerst voor zijn twee favoriete hennetjes, daarna mag de rest en helemaal laatst kunnen de teeners een graantje meepikken. Al zit ons uitzicht op de Rijn nog vers in ons geheugen, dit tafereel doet ook goed.
Tsjonge jonge… wat maakt deze er weer een heisa van. Gisteren had ze een vrije dag, maar vanmorgen ging ze als een speer over het gaas naar de legplek op ons terras. Zonet was de klus geklaard en dat liet de dame weten. Het is de kip met een vrij witte staart die ik altijd direct herken aan de staart èn het lawaai dat er uit komt als ze haar eitje gelegd heeft. Ik wou dat ze dat állemaal deden. Er is er nóg eentje met veel kabaal maar die laat dan merken dat ze ruzie heeft of dat er gevaar dreigt. Soms is haar net een andere voor op de plek om haar eitje te leggen en kan ze niet wachten. Man man, wat een spektakel. Er zijn er gelukkig twee die hun ei netjes in het hok leggen. Nu er een broedse kip op 6 eieren zit is deze favoriete legplek even uit beeld. Je moet er nu wel iets voor over hebben om te scoren want deze twee leggen hun eitje juist in de achterste hoek van het hok. We zijn in de loop der jaren overal op voorbereid. Daarvoor hebben we een grashark klaar staan naast het hokje met een extra verlenging er aan geknoopt. Met een beetje geluk schep je de eieren er mee op en schuif je de hark plus lading voorzichtig terug naar het deurtje. ‘Hier Wim, vers van de bakker’ en ik hou het nog warme eitje even tegen zijn hals. Hij wou al schrikken want meestal is het juist iets kouds waarmee ik hem onverwacht verras. Tja… ik mag dan wel 75 zijn maar af en toe komen de streken weer boven… Ha....je weet het wel... van die vos...
Loeder is weer op jacht. Elke dag komt ze wel met haar buit langs. Gisteren was het een jong vogeltje… niet meer te redden. Eergisteren riep Wim me toe:’ Gauw, gauw, Loeder hef een grote vis in de bek, hee bewaegt nog’. Met stok, vanwege zijn onwillige heup, redt hij het niet op tijd. Dus ik mag rennen.... alweer te laat. 'Lilleke rover', roep ik haar nog na. Gek is dat, als ze met een vogeltje of vis aan komt zetten krijgt ze er van langs, maar is het een muisje, zoals meestal, dan zeg je: ’Dank je wel Loeder, goed gedaan jochie’. Elke morgen voeren we de vissen. Het is net of ze op je liggen te wachten in de hoek waar gevoerd wordt en dan is het een drukte van belang bij het verorberen van het voer. We strooien het wat van de kant af, want…. Inderdaad.. Loedertje zit onder de vlonder op een hoekje van de vijver te wachten of ze ergens bij kan. Wim strooide vanmorgen extra ver uit de hoek en Loeder liep even later verongelijkt weg. Jammer, geen medewerking vandaag… In haar jonge jaren was ze een dikke stevige poes, maar nu ze toch ongeveer 15 of 16 jaar zal zijn, is ze behoorlijk slanker, maar zoals je merkt: er zit nog flink leven in. Ik hoor haar net in de keuken mauwen tegen Wim. 'Wim, griep de katte efkes, dan maak ik een foto van jullie beiden, dat past wel mooi bi-j dit stuksken'. Wim grijpt Loeder en ik kom aanlopen met de camera. Dan zie ik dat hij net uit de douche nog in Adamskostuum loopt, al wel gehoorzaam met de kat op de arm. Dan heb ik het even niet meer... Ik zie die foto al voor me. 'Dat zal ik maar niet op de website zetten', zeg ik. Wim wijst op de krant:'Daor waarschuwt ze ok veur, anders geet dat 't hele internet aover'. Och zoiets houden we maar even voor onszelf, toch?
