En dan is het zover: de vrijwilligers dag bij de Vogelbescherming is aangebroken. Wim wil wel mee, dat scheelt al wat organisatie. Erg handig is het dat we een groepsmail kregen met de laatste informatie. Daardoor kon je ook samen iets afspreken. En zo kwam het dat Aaltje uit Friesland en Martine uit Zwolle op ons stonden te wachten voor het station in Zwolle. Even later pikten we bij de Mac Donald in Nijkerk ook Nel nog op en gingen we met volle bak op Zeist aan. Het werd een informatieve dag met veel praten en evalueren van het afgelopen jaar. Er waren mensen die dagboekjes schrijven en clips maken van de beelden die door een webcam opgenomen worden bij de verschillende nestkasten. Wim hoorde al gauw iets bekends. ‘Zo jullie könt ok plat praoten’, zei hij tegen een echtpaar. Komt jullie uut de omgeving van Zwolle?’ ‘Nee uut Eefde’, kwam er direct achteraan. Laat het nou een achterneef van me zijn met zijn vrouw die vlakbij Ben en Diny wonen. De oudste zoon van Mies van de Jaeger, voor de insiders. Zij zijn beiden druk met het bijhouden van de uilenstand en het ringen van de jonge uiltjes. Onze opa’s waren broers. Leuk!
De lunch was voortreffelijk en gezellig. We struinden even de winkel rond die vol staat met alles op vogelgebied wat je maar kunt bedenken. Bovendien staat hier in de tuin de voederplekken waar ook een webcam op staat. Deze mag ik straks van een schrijfsel voorzien op de website van de vogelbescherming, net als de verrichtingen van de koolmees als die aan het nestelen slaat. Het was veel praktische  informatie en aan het eind van de middag gingen we in kleine groep de taken voor Beleef de Lente Junior verdelen onder de kundige leiding van Bart. Mooie dag! Op de terugweg zetten we de dames weer af en thuis smaakten de loempia’s die we bij onze favoriete Chinees hadden gescoord prima.

27-01-2016 om 18:33 geschreven door hetty  

Weet je nog? Een groep paarden was ingesloten door water. Ze kwamen steeds dichter bij elkaar te staan. Het water steeg nog steeds. Een van hen was een prachtig wit paard dat opviel tussen de anderen. Uiteindelijk ging een jongedame te paard door het water naar de groep en warempel, ze volgden haar op de weg terug naar veiliger oorden. Een paard is uiteindelijk toch een kuddedier.
Er werd een mooie foto gemaakt die in alle kranten kwam te staan. Het inspireerde mij tot het maken van deze collage.

23-01-2016 om 19:46 geschreven door hetty  

De jarige met zijn oudste zoon.

'Wat heb ik een mooie verjaardag gehad'. Wim ging er eens even voor zitten. Afgelopen dinsdag, de dag zelf, hadden we het al met de broers en zussen gevierd en vandaag dan met de kinderen en de ouders van Judith. We hadden elkaar pas nog getroffen op de verjaardag van Jan Veen, maar dat is zo'n groot gezelschap dat je niet echt aan de praat komt met Jan en Edith zelf. Vanmiddag trokken we ons na de koffie en thee terug in de Finse kota. Mark had het vuurtje al aardig opgestookt en we brachten een paar gezellige uurtjes door rond het vuur. Ik had Mark ingehuurd voor de verzorging en dat is goed bevallen, mag hij vaker doen.
Rick was dit weekend zelfs twee keer paraat wat als bijzonder kan worden gezien. Gerhard had net weer een certificaat gehaald voor z'n werk als ICT-er. Er zou gemiddeld 40 procent slagen en ik had hem nog maar niet gebeld. Maar hij had het gered. Geweldig voor deze 50 jarige. Robin kwam nog even. Die arme jongen heeft volgende week toetsweek, dus druk! Maar hij had wel tijd om de gevulde eitjes te maken voor ons. Dat is zijn specialiteit en daar maak ik dan weer dankbaar gebruik van. Wim zit intussen weer goed in z'n saunabenodigdheden..... Ook fijn.

18-01-2016 om 11:34 geschreven door hetty  

We zitten beiden met de beentjes omhoog na een gezellige dag met bezoek van familie, buurtjes en heel veel telefoontjes. Wim bereikte vandaag zijn 76e levensjaar. En daar zijn we beiden heel blij mee.
De familie uit Hattem en de Achterhoek kwamen het heuglijke feit meevieren. Natuurlijk misten we Niesje die er vorig jaar nog bij was. Blijft moeilijk. En vanmiddag kwamen Frank, Tim en Daan feliciteren met Anja. Keurig kwam het er uit: 'Gefeliciteerd met je man'. Zo netjes! Mark en Gerhard kwamen tussen de bedrijven door ook even aan. Zo zien ze hun ooms en tantes weer eens.
De telefoon ging de hele dag en Wim kan niet klagen over de belangstelling.
De ouderwetse van der Kolk-nasi stond op het menu mèt pindasaus. Dat maakten we vroeger al als er op zondag visite kwam. Ik weet nog dat ik er een keertje van afweek toen pa met tante Gerritje op bezoek zou komen. Dat werd een tegenvaller. Pa had haar onze echte nasi beloofd en dat ging die keer dus niet door.
Zondag gaat het feest nog even door als de kinderen komen èn de ouders van Judith, Jan en Edith. Het houdt niet op voor het feestvarken.

13-01-2016 om 00:00 geschreven door hetty  

'Va hef iedere wekke wel een begraffenisse', zei Johan eens begin jaren 80. Het zal met leeftijd te maken hebben, want nu wij wat ouder worden gaat het ons ook al zo.
Gisteren nog waren we bij het afscheid van André, net als ik 72 jaar. We zagen in de toespraken van Nathalie en broers en zus van André zijn leven voorbij komen. André de broer van, als kwetsbaar oorlogskind, maar die al jong wist wat hij wilde, en de familieman André. Er werd prachtige klassieke muziek ten gehore gebracht.
Wij waren met een complete bank in de Dorpskerk van Sleen afgevaardigden van Holvrieka waar André uiteindelijk directeur was. Foppe, helemaal uit Friesland overgekomen, Willem Seldenthuis, Willem Dubbelhuis met Hilly, Dineke, Neely Molengraaf, allemaal hadden we onze  eigen herinneringen aan André. Natuurlijk waren wij ook privé bevriend met André en Friedel. Ooit verhuisden we samen in 1983 vanuit Hengelo naar Emmen. Terwijl wij als gasten na het klokgelui werden uitgenodigd naar De Deel bracht de naaste familie André naar zijn laatste rustplaats, het kerkhof achter de Dorpskerk en voegden ze zich later bij ons.
Een begrafenis en een verjaarsfeestje gaan hand in hand.
Vandaag vieren we nu de verjaardag van Jan Veen, Judiths vader. Hij mocht afgelopen week 84 worden. Je wordt er zo wel van doordrongen dat je je leven beter maar kunt vieren.
Vanmorgen zag ik een prachtig klein vogeltje door de struiken wippen. Hij vloog van de ene struik naar de andere. Zo mooi! Kleiner dan een mees of een mus. Ik heb de verrekijker er bij gepakt en daarna het vogelboekje. Het bleek de fluiter te zijn Het was een cadeautje op de vroege morgen.Ik ben hem lang blijven volgen....

09-01-2016 om 15:01 geschreven door hetty  

Al twee dagen zijn wij aan huis gekluisterd, nou ja… met ijzers onder de schoenen lukt het lopen naar de buren nog wel. Maar verder… alle scholen zijn al twee dagen dicht en dat zegt wel wat. Het geeft voor de jongelui wel veel schaatsplezier en die malen er niet om, maar het blijft voor de ouderen wel lastig. Vanmorgen kwam Daan ons opzoeken. Hij is een echte knutselaar en had bedacht om halsbandjes te maken. Eerst deed hij het al voor zijn kleine poesjes Poekie en Karel, maar nu wilde hij er eentje voor Storm maken. Hij zette zich op een stoel aan tafel en begon met zijn vouw en plakwerk. Daarna nog even een stukje papier met de naam STORM er op en toen de halsband gedroogd was ging hij om. Queeny was er ook met Mark en warempel… die kreeg ook een mooie halsband mèt naam. Storm was er niet heel erg gelukkig mee en begon met zijn poot er aan te sjorren. Queeny vond het allemaal best. Even later ging het hele gezelschap zijns weegs.
Een paar dagen niet de hort op brengt ook wat nuttigs met zich mee. Ik heb al twee tassen met  tijdschriften en boeken verzameld voor Het Goed, mijn favoriete shop. Ruimt lekker op. Voorlopig hoef ik nog geen boeken mee te nemen daar vandaan, want mijn leesvoorraad is nog lang niet uitgeput.

07-01-2016 om 16:11 geschreven door hetty  

Maandamorgen:

't Is vandaag de witte wereld,
veld en bos en boom ehen tak.
Alles ligt nu weggedoken,
in het witte winterpak.
Ik alleen loop blauw en bont
van de koude hier in 't rond
op de wit besneeuwde grond...
op de witbehesneeuwde grond, zong opoe Bijenhof me op de Haar al voor. En zoals je ziet is dat stevig blijven hangen.

Ook nu ik uit het raam kijk wil ik het zomaar weer gaan zingen zoals ik het voor mijn schoolklas deed en later voor onze jongens. Ik herinner me nog dat Rick het geen leuk liedje leek te vinden, vooral die regel met blauw en bont van de koude.
Ach... het zijn allemaal herinneringen, maar als je zoals ik hier in het noordelijk deel van Nederland woont en naar buiten kijkt, komen deze herinneringen vanzelf terug. Wim heeft de eerste laag sneeuw al weggeveegd, maar er ligt al weer een nieuwe. Toch echt winter.... eindelijk.

Nu: Al twee dagen aan huis gekluisterd in verband met code rood. Alle scholen zijn dicht in het noorden en de wegen zijn compleet beijzeld.

06-01-2016 om 12:38 geschreven door hetty  

Er wordt nog even flink werk verzet de laatste twee dagen van het jaar. Buurman Alle kwam de takken ophalen die waren achtergebleven na het omhakken van een paar bomen. Het hout voor hun speksteenkachel had hij al opgehaald en deze takkenbossen zijn bedoeld voor de takkenwal om hun grondstuk. Fijn voor de vogels en de egeltjes! En wij hebben er gaan werk van. Rien had laatst de bomen gekapt en de rest gesnoeid en het was me een bult. Nu is het grasveld voor de wei weer mooi opgeruimd
De jongens, Frank, Tim en Daan hebben natuurlijk vakantie en kwamen mee om een handje te helpen èn voor wat gezelligheid , spelen met Storm en een paar potjes Master Mind. Ja, ik heb weer liefhebbers die dat met me willen spelen. Zelfs Daan was heel geconcentreerd om het goed te spelen. Vroeger speelde ik het graag met Jaap en later met Joanne wanneer we op de Boomgaard stonden. Wat zeg je….. Wim? Die is tegenwoordig anti- spel, heeft hij te vaak tegen zijn zin moeten spelen. Toch zorg ik dat het spel in de caravan komt in het voorjaar, je weet het maar nooit!

Tim en Daan spelen samen tegen Frank en mij. Hoeveel zwarte pinnetjes en hoeveel witte kunnen we al zetten. Na Jaap, Joanne, Robin en Eva krijg ik nu m'n buurjongens aan de Master Mind.
En dat niet alleen. Gisteren kwamen ze me helpen met appelflappen bakken. Appels snijden, door de suiker en kaneel en na het bakken kan er poedersuiker op, klusjes genoeg. Natuurlijk gaat er ook een schaal appelflappen mee naar huis. En hebben ze even niets te doen? De master mind staat al klaar.

02-01-2016 om 00:00 geschreven door hetty