|
Nee zover is het nog niet....
Gisteravond begon Wim zich steeds
zieker te voelen. De pittenzak werd opgewarmd in de magnetron en ging mee naar
bed. De muts ging ook bij op en zo kwam hij de nacht door. Veel koorts leek hij
niet te hebben en vanmorgen ging het al aardig beter. Hij heeft dan ook een
griepspuit gehad.
Tegen de middag gaat hij weer het bed in met de pittenzak
èn muts. Terwijl ik wat boodschappen doe slaapt hij als een os. Als ik weer
thuiskom zo tegen een uur of vier komt hij aangekleed weer beneden, wel met muts
op en sjaal om. Hè a-j anekleed bunt vuul ie oe al een stuk better. Hij lijkt
het ergste gehad te hebben.
Toen hij nog volop aan het werk was bij Holvrieka
had Wim ook minstens eens per winter griep. Hij kwam dan in de loop van de dag
thuis, kroop in bed met aspirine en een groc, zweette zich de hele nacht door
een slag in de rondte en ging de volgende morgen weer gewoon aan het werk.
Ik heb eigenlijk nooit griep en heb ook geen griepspuit gehaald.
Ludovicus haalde het
spreekwoord al aan: Als je met de hond slaapt, krijg je zijn vlooien. Ik wacht
maar af.
|
