De terrasset van steigerhout is al schoongemaakt. Nu moet er nog even een
laagje beits op om het wat op te frissen. Tot mijn spijt had ik al gezien dat de
pot met beits die ik over had gehouden verleden jaar een rare kring vertoonde.
Ik had die netjes, zoals aangeraden wordt, op de kop weggezet in de kast in de
schuur, maar blijkbaar zat de deksel niet vast genoeg en was er wat beits
uitgelopen. Ik sta net met een paar stevige messen klaar om de boel los te
steken als buurvrouw Anja met Daan en Tim aan komt fietsen. Och, ik was op de
markt en heb voor jou ook maar wat tulpen meegebracht. En even later zitten we
aan de koffie en de jongens spelen lekker buiten. Nu na het eten vraag ik
Wim:'Wil ie efkes die pot beits in de schure löstrekken. Den is mien lös egaon'.
Ik zeg nog: En nem dan effen een mes met um de boel lös te stekken'. Nee daar
gunt hij zich geen tijd voor en met gezwinde spoed loopt hij naar de bewuste
plank in de schuur en wordt de bus losgetrokken. Zie je het voor je? Een stroom
blauwe beits verspreidt zich over de plank en.. over de rand. We hebben gered
wat er nog te redden was, maar je snapt dat er veel keukenrol, terpentine en
gesop op volgt. De emmer met sop gaat me ook nog over de vloer. Die wordt in elk
geval meteen goed schoon. We hebben er geen van tweeën veel woorden aan vuil
gemaakt, maar weet je wat die slimmerd nog wel even kwijt wil voor we ons in
postuur voor de tv zetten? Ie hadden dat van dat mes wel effen met wat meer
naodruk können zeggen!
|