Hier achter de liguster zijn de brandnetels al gesneuveld, maar eerst
gingen de toppen eraf voor de soep. Wim repareert het hekwerk van de
erfscheiding, maar we willen geen toppen van de palen zien vanuit het
raam.
Je zou eigenlijk alleen moeten eten wat in je eigen streek groeit
en bloeit, heb ik wel eens gelezen. Sinaasappels groeien hier niet en voor de
broodnodige vitamine c zit er voldoende in spruiten en andere Nederlandse
groenten en fruit. Maar ja
een sinaasappeltje of banaantje op zn tijd is toch
wel lekker. Wanneer je je geprikt hebt aan de bekende brandnetel, moet je om je
heen kijken om een blaadje weegbree of hondsdraf te plukken en die te kneuzen en
het sap op de prikplek te smeren. En het helpt echt kan ik je uit ervaring
meedelen. Een vriendin van me doet een uitgebreide cursus over kruiden en de
geneeskracht ervan. Ik noem haar al mijn kruidenvrouwtje. Vaak maakt ze me een
smeerseltje om uit te proberen. Zo heeft ze ook een brandnetelzalf gemaakt die
ook de brand uit de huid wegneemt als je je geprikt hebt. En een
goudsbloemzalfje, dat de genezing van schrammen en lidtekens bevordert. Ook
maakt ze een kastanjegelei die weer goed is tegen spataderen of adviseert
kamillebloesem wanneer er een blaasontsteking begint. Wel lastig want je moet
een badje maken met gedroogde kamille en daar met je handeltje boven gaan
zitten. Dat ging me wat ver, maar ja als je pijn hebt doe je alles. Dit
voorjaar heb ik de brandnetel die hier op het erf volop groeit maar eens
gebruikt. Ik heb er al een stamppotje mee geprobeerd, erg lekker. Je kunt er ook
thee van maken maar dat heb ik nog niet gedaan, maar wel soep gemaakt. Het zou
een reinigende werking hebben, vooral in het vroege voorjaar. Je plukt alleen de
toppen. Ik heb het gemengd met haneklauw, wortel, selderij, prei en broccoli en
een restje aardappel dat ik over had na het eten. Samen met wat bouillonbokjes
en een beetje zout werd het een lekkere soep. Eens zien of ik morgen de wereld
weer aan kan
|