xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />Rick heeft een Maatje. Het maatjesproject hier in Emmen heeft een Maatje gevonden voor Rick. Het is altijd afwachten of het klikt. Gistermiddag komen ze aanfietsen- net wanneer ik naar het bos wil gaan met Tessa.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

En ze gaan mee. Didi is een echte Rotterdamse van huis uit en mist hier de geluiden van de stad, de tram, de winkels…alles. Maar ze heeft hier werk gevonden, zorgt voor haar drie jongens en is dan ook nog vrijwilligster bij het Maatjesproject. Rick vindt het allemaal heel gezellig. Hij gaat weer met haar mee voor een patatje en een frikandel èn de gezelligheid van een huis met kinderen. Didi heeft Rick al aardig door en waardeert zijn humor. Hij kan ook beeldend uit de hoek komen.

We zijn vandaag begonnen met de voorbereiding van onze Nw Zeeland-reis. Onze mobiele telefoon is in elk geval geschikt. Je moet alleen zorgen dat je genoeg beltegoed hebt en verder maar sms en. Nu nog een stekker met 3 pootjes en dan kan Wim z’n baard ook bijwerken, anders wordt het een woeste boel.

Toen we 15 jaar geleden met een groep wild kamperend door Noorwegen trokken zei één van onze reisgenoten dat iedereen nou coupe orkaan had. We wasten ons onder watervallen of onder een brug in behoorlijk snel stromende rivieren. Koud!!! Ons haar wasten we wanneer we bij een ferry moesten wachten, want bij de toiletten in Noorwegen is overal warm water. Het toiletje in de camper draaide overuren met 9 personen en wanneer we bij een bakker kwamen voor een kop koffie met wat lekkers maakte iedereen dankbaar gebruik van de schone toiletten. Zo werd het al gauw bij een snelle toiletstop: “We gaan even naar de bakker”. Ook de tweede helft van die reis aan boord van een zeilschip was verstoken van veel comfort. Wij hadden het geluk om in het “hondehok” te mogen slapen. Daar had je tenminste nog enige privacy, maar je omdraaien werd al wat lastig omdat de hoogte dat niet toeliet. Toch hebben we er geweldige herinneringen aan. Ha! Wim had de primeur om als een soort “Doris Rijkers”, volgens Niesje, in z’n gele overlevingspak het stuurwiel te bedienen met windkracht 5.Wanneer je tijdens die overtocht onverhoopt naar het toilet moest, zat je daarna onder de blauwe plekken!

In Nieuw Zeeland zijn de campings al geboekt, de campers besteld en hebben we met z’n tweeën een vierpersoons camper. En…… de natuur zal ook daar overweldigend zijn.