'Ik zal eerst eens vertellen wie ik ben. Ik ben Thea Barnard en wil jullie graag iets vertellen over de bijzonderheden van deze oude kerk'. We zijn in Vries met meer dan 30 man uit onze wijkgemeente om op deze 2e Pinksterdag kunst te komen kijken in verschillende kerken in Noord Drenthe.
Ik kan mijn ogen niet van haar afhouden. Barnard….? Zou het…. misschien onze bekende eerste vrouwelijke predikant van Nederland kunnen zijn waar ik ooit in Vorden de eerste beginselen van de catechesatie heb meegekregen in 1962. Ds Barnard, de eerste vrouwelijke predikant in Nederland, die zo goed bevriend was met onze opa Eggink dat ze, terwijl hij geen lidmaat meer was, wel zijn afscheid op een ontroerende wijze heeft verzorgd in de kerk in Barchem.
Na een erg interessante uitleg van verschillende details van de kerk besluit ik het haar gewoon te vragen. Ja, inderdaad heeft ze in Barchem gestaan. Dan vertel ik dat ik een kleindochter ben van Johan Eggink, die oude boer uit Barchem bij de Wildenborch. En meteen begint die tijd voor haar te leven.We praten de tijd vol.. over haar afscheids preek die op mijn website staat zodat die ook in Amerika te volgen is, over haar tijd als assistent- vicaris in Vorden, over haar verhuizing vanuit Barchem naar Bergen en vandaar naar Vries, waar ze tot 1995 predikant geweest is. Ze vraagt of ik me haar vriendin, wijkzuster Stoop, nog herinner die nadat ze moest stoppen met haar werk met haar mee verhuisd is naar Bergen en later naar Vries waar ze vier jaar geleden overleden is. Natuurlijk herinner ik me haar hoe ze met haar sluier wapperend achter haar aan op haar scooter van de ene naar de andere patient reed. En vooral vraagt ze ook of ik de familie van Johan Eggink de hartelijke groeten wil doen. ‘Ik heb veel mensen ontmoet in mijn leven’, zo zei ze, ‘ik kan me niet iedereen meer voor de geest halen, maar mijn oude vriend Johan Eggink is me altijd bijgebleven.’

Wie het stukje over opa Egginks begrafenis nog eens wil nalezen, kijk even op www.hettysite.nl  op weblog 2 en scrollt terug naar 18- 8- 2009 tot 20- 8 2009. Dat doe je door onderaan op het zwarte driehoekje te klikken in de brede rechthoek met data.

Een van de bijzonderheden die ds Barnard vertelde betrof het doopvont uit Bentheimer zandsteen. Ze dateert waarschijnlijk uit het midden van de 13e eeuw. In 1833 werd de doopvont verkocht aan het Drents museum te Assen. Sinds 1952 heeft de kerk haar weer in bruikleen.
De prachtig versierde kuip toont tussen de dubbele touwbanden een rankenfries met bladeren en druiventrossen en aan de onderkant een waaierfries. De kuip wordt gedragen door vier mensfiguurtjes, mannen met een muts tot over hun oren die met hun handen op de knieën zittend op een stoel op de vierkante voetplaat rusten. Over de oorzaak van de beschadigde bovenrand vertelde ze dat de boeren hier vroeger hun messen aan slepen. De vont zal vroeger onder de toren hebben gestaan, waar doorgaans de doopkapel gesitueerd was.
Ik zie ook dat hier een praktischer bakje in is geplaatst, anders zou je wel een hele grote bak warm water nodig hebben die tegen de tijd dat je het gebruikte voor de dopeling al weer ijskoud zou zijn.

31-05-2012 om 09:44 geschreven door ani