En natuurlijk moet dit even vastgelegd worden, juf Hetty tussen de meisjes
van toen, Hannie en Alie.
Ik zie haar nog zitten met haar blauwgrijze
ogen en haar mooie crème vestje met borduursel, al mijn woorden indrinkend en
ook dat andere heel tengere meisje die ook toen al haar mondje kon roeren. Ik
spreek over precies 50 jaar geleden. Mijn allereerste klas met 43 kinderen was
aan mij toevertrouwd. Ik had alleen twee weken invallen in de Wildenborch achter
de rug en nu zou het echte leven als juf beginnen. Het was een enorme school,
die van Heemstraschool in Hattem. Daarom begon er ieder half jaar een nieuwe
eerste klas en schoof de rest gewoon op. De kinderen waren 7 jaar en ik 19. Dus
reken maar uit
Vandaag was het een bijzondere dag want die twee meisjes van
toen kwamen een dagje naar Emmen toe om mij op te zoeken en bij te praten. Wim
had bij gebrek aan ballonnen de vlag aan de weg gezet en dat kwam goed van pas.
Het blijft lastig om ons veilig te vinden als je voor het eerst komt. Het werd
een geweldig weerzien en wat hadden we veel herinneringen aan die eerste klas
van toen. Over Pinkeltje en de kikkervisjes die ze met gevaar voor eigen leven
gevangen hadden, over de watersalamander die Johnny meegebracht had en die ik er
zo bij in gedaan had. Aan het eind van de middag waren alle kikkervisjes weg. Ik
schijn iets gezegd te hebben over kraanwater wat niet goed voor ze zou zijn
geweest, maar ik weet zeker dat die salamander ze verorberd heeft. Maar
behalve al die herinneringen werden ook onze levens onder de loep genomen en ik
ben ook trots op die beide meiden die zich zo goed door het leven geslagen
hebben en zulke mooie vrouwen geworden zijn, met beide benen op de grond. Wim
legde eer in met zn favoriete mosterdsoepje en na het eten maakten we met Jack
Russell Jesse en onze Tessa de wandeling door ons bos. Het is wel geen Molecaten in Hattem
maar toch mooi in alle jaargetijden. Het was een bijzondere dag waar ik nog
vaak aan terug zal denken. Bedankt meiden!
|