De pups zien hun moeder en dat betekent: eten! Kennen jullie hem al? Die met dat smalle blesje en die mooie witte pootjes... dat is-em!

We konden het niet laten... het duurt nog zolang tot Storm hier is... we moesten gewoon even kijken. We maakten een afspraak en gisteren gingen we op weg naar Dalfsen.
Het bezoek aan de dierenarts hadden ze net achter de rug, de pups in de bench en moeder Lady mee. Ze hadden veel bekijks gehad, maar het belangrijkste was dat de pups allemaal gezond bevonden werden. Ze zijn nu geënt en gechipt. Bovendien waren ze enorm gegroeid, er zit goed leven in. Ze stonden rechtop tegen het gaas wanneer Lady binnen kwam lopen. Maar ze kregen eerst brokjes en daarna werden ze op de kranten aan de rand van de serre losgelaten om hun poepjes te doen. Moeder Lady heeft het zwaar met het stel en vanaf nu worden de voedingen afgebouwd. Corry en haar man genieten van het hele gebeuren maar zullen net als moeder Lady blij zijn als deze drukke periode achter ze ligt. We zullen zeker contact houden.
We zijn nu zo dichtbij Zwolle dat we doorrijden naar Hattem. We kijken even of de beplanting van moeders graf goed gebleven is. De ene witte kerstroos bloeit ondanks de kou en ook de kruipende cotoneasters hebben het volgehouden.
En natuurlijk eindigen we bij Ben en Niesje op de bank en bespreken de tijd dat ze bij ons zullen komen oppassen. Storm zal dan al een half jaar zijn. Ze hoeven zich dan zeker niet te vervelen. Is vier weken niet te lang?, vragen we nog. Nee hoor, helemaal niet, we hebben het de kinderen al gezegd.