Ben je tevreden, Rick?

Eindelijk begint het er op te lijken, we hebben vandaag voor het eerst meer dan een uur in de zon bij de wei gezeten. De katten meteen om ons heen net als de kip en de haan en vanuit de achterste wei worden we door de Schoonebekers in de gaten gehouden. Die moeten wij ook observeren want volgens Rob is er nu net één uitgeteld. De lammeren kunnen komen.
Vanmiddag was het dan zover, Rick z’n inboedel wordt onder de loep genomen. Wim en ik zijn daarom al twee uur eerder vertrokken. Alle kasten worden uitgedund en alle dozen en verder overtollig meubilair en ander spul wordt klaar gezet voor de jongens die om half 6 zullen komen. Mark is eerst, die komt zo van het voetbalveld en is goed gemutst, Drenthina heeft gewonnen.
Hij begint de klaargezette boel van de zolder naar beneden te sjouwen en even later zijn Robin en Gerhard er ook. Mark heeft een bijzondere techniek om zakken en dozen naar beneden te krijgen. Hij laat ze gewoon vallen en worden dan weer door Wim en Rick naar de container of aanhanger gebracht. Robin verzet ook heel wat sjouwwerk. Wanneer de boel naar beneden is, is de container vol en de aanhangwagen helemaal volgepakt. Ik maak een foto van de bank met voldane werkers. ‘Je moet een foto nemen van de opgeruimde zolder’, vinden ze.
Rick is helemaal in zijn nopjes. Hij had zijn favoriete spullen van te voren al veilig gesteld: z’n allereerste radio die hij voor z’n 16e verjaardag kreeg èn z’n autoradio. Die laat hem er zeker van zijn dat hij ooit echt z’n rijbewijs kreeg. Ik had gezegd dat de spullen nog even bij ons onder de kapschuur zouden blijven staan zodat hij eventueel nog wat terug kon pakken, maar hij belde vanavond nog even om te zeggen dat alles wat uit huis weg was, ook echt weg mocht. Morgen gaat de schilder in zijn hal en slaapkamer aan het werk. Rick vindt nu alles best.