Het is niet anders. Het mooie grote handgeknoopte smyrnakleed dat 6 jaar
lang onder de keukentafel onze voeten warmde, is niet meer. Ooit, toen ik het
net ontdekt had bij mijn favoriete Kringloopwinkel, had ik visioenen dat hij
onder Naardens burgemeesters tafel zou hebben gelegen. Er staat nl het wapen van
Naarden op. Het was op twee brede stroken stramien geknoopt en ik zag al voor me
hoe verschillende vrouwenclubs er mee aan de slag waren geweest. Het moest er
eens van komen om hem eens helemaal onder die zware tafel vandaan te halen en
buiten een opknapbeurt te geven. Met veel moeite, man- en vrouwkracht, kregen we
hem naar buiten maar het bleek al gauw zulke slijtage te vertonen aan de
onderkant dat de gaten er in vielen. Dat wordt dus de stort. Het is
natuurlijk ook handig om zo weinig mogelijk kleden op de vloer te hebben met een
jonge hond. Tot nu toe bijt Storm alleen nog maar op zijn piepkip, de kluifjes
en zn flos. Hij gaat er voor het gemak en zijn eigen veiligheid mee in de bench
liggen òf aan onze voeten. Terwijl wij vanmiddag aan het hannesen waren met dat
grote zware kleed zocht hij een verstopplekje op tussen de bank en de stoel.
Alleen zijn neusje was nog te zien. Hij zal ook niet snel meer in de wei bij de
lammeren komen. Hij was onder het hek doorgekropen en kreeg een schok van het
schrikdraad apparaat. Wat maakt zon pup mee in die eerste weken! Nu is het
tijd om even te knuffelen. Je ziet het!
|