|
Daar zitten we dan... op een kale vloer. De honden die anders aan onze
voeten liggen, zie je verbaasd in het rond kijken. Storm heeft zich
teruggetrokken in zijn bench en Queeny ligt op een klein matje bij de ingang
naar de voorste kamer. Ik verbeeld me dat hij wat teleurgesteld kijkt.
Ik
herinner me ineens dat ik gisteren bij Het Goed een aardig blauw kleed heb zien
hangen, z.g.a.n. en 45 euro. Wim gaat straks naar de Voedselbank om mee te
helpen, maar misschien kunnen we nog...? Wim komt in de benen. 'Dan gelieke
maor'. Even later hebben we de zware tafel van de kant, blauw kleed op de plek
en de tafel en stoelen weer terug. De honden hebben weer een plekje.
En ik
heb verder een rustige dag. Gewoon gestofzuigd en even flink de stenen vloer
geschrobd. Ik moet wel wennen aan dat blauw op de vloer, als ik eerlijk ben. Het
past eigenlijk niet... of ik moet de stoelbekleding aan gaan passen. Rood zou
hier beter staan. Had ik ook niet een mooi rood kleed zien hangen? Mijn blik
gaat even naar de voorkamer. Daar zou blauw wel staan... ik weet het
zeker.
Die middag gaat Wim zingen met zijn zanggroep de Neighbours in het
Aleida Kramerziekenhuis in Coevorden. Wim spreekt het al jaren uit zoals de
mensen het hier ook doen: Coevern, en die oe een beetje lang aangehouden.
Als
hij terugkomt leg ik hem mijn plan voor. Zou rood hier niet beter staan? En het
blauwe daar? Als dat rode kleed er nog is... zullen we? We kunnen het net redden
voor de winkel sluit om half 6.
En zo komt het dat we nu twee leuke kleden
onder de voeten hebben in plaats van niks en de honden weer strak aan onze
voeten komen liggen.
|
