En heb je ze alledrie even bij elkaar, dan is het tijd voor een
foto....
Mijn verjaardag..? Nee hoor die sla ik gewoon over
. Vorig
jaar waren wij in de USA en konden er niet zijn, maar we hadden we een soort
Amerikaanse party voor hem bedacht, iedereen nam zelf zijn drankje mee. Maar dit
keer had Rick er gewoon geen zin in. Het was trouwens het weekend dat hij deze
kant op zou komen, eerst naar buurvrouw Wielens en daarna tegen etenstijd bij
ons. Meestal gaat hij dan tegen kwart voor negen nog naar Jans en Geesje. Nu
had ik dus de andere jongens gevraagd om bij ons te komen eten en op die manier
toch zijn verjaardag te kunnen memoreren. Dat deden ze dus, Gerhard met Judith
en Mark met Jennifer. Je had Rick eens moeten zien kijken. Het werd een gezellig
etentje met een hapje en een drankje tussendoor. Toen hij na zijn kort maar
krachtig feestje tegen 9 uur wegging naar Jans en Geesje met een dik stuk
slagroomtaart, was er een lach op zijn gezicht en gaf hij toe dat de verrassing
compleet was. Zo wil hij wel jarig zijn. De cadeautjes brengen we hem zo na:
bier in alle soorten en lijstjes voor zijn vakantiekiekjes. Wij bestelden bij de
Hema een fotoboek over onze belevenissen samen in Schotland. Je moet er wel
vier dagen op wachten, meldde ik. Vier dagen???? Dat was voor mij het teken
dat hij dit een grandioos idee vond.

|