|
Do you love me, Michael?, klinkt het ineens in het badhokje naast me als
ik me in mijn badpak hijs. Ehhh..? Do you love me
a little bit?, klinkt het
opnieuw. Yes, hoor ik dan een jongen zeggen. Ja.. ik kan wel een beetje
Engels
a little bit
Dan hoor ik haar er meteen met een extra lief stemmetje
er achteraan vragen: Michael,
heb jij ook een pakjesdrager? Neu
, antwoordt
dezelfde knul.
Dan probeert ze het nog eens, nu bij een meisje: Chantal
heb
jij een pakjesdrager? Een andere meisjesstem klinkt verbaasd. Wat is dat nou
weer
een pakjesdrager? Nou gewoon een pakjesdrager voor achter op je fiets,
waar iemand op kan zitten. Oh
., je bedoelt een bagagedrager
ja die heb ik.
En het lieve stemmetje neemt haar kans waar: Mag ik dan straks wel bij jou
achterop je pakjesdrager? Het is een groep van het Carmel College die net hun
uurtje zwemmen erop heeft zitten voor ons aqua joggen begint. Ik weet niet meer
of ze bij Chantal op de pakjesdrager mocht
mee terug naar school, maar wel dat
het een autochtone Drentse is. Net als veel wonings en Waar kom jij weg? en
Ja, dat mag wel en Dat s ja mooi ja', zijn dat de hier als Hollands
bestempelde uitdrukkingen. Ik mag het graag horen
Als ze mij zouden vragen hoe
het me na 30 jaar in Drenthe bevalt kan ik rustig zeggen:'Het kon
minder...'
|
