Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
04-11-2013
Valerianen
We zijn een van de eersten in het kleine kerkje van 2e Exloërmond dat in de volksmond 2e Mond heet. Je hebt hier ook nog een 1e Exloërmond. Het is het gebied zo'n beetje ten noordoosten van Emmen dat vroeger helemaal uit veen bestond. Terwijl we door dit vlakke uitgestrekte gebied rijden bedenk ik me hoe hard er hier gewerkt moet zijn, vrouwen en babys, alles ging mee naar het veen. Het was een hard bestaan en ze woonden vaak in plaggenhutten. Toen een collega een tijdje terug afscheid nam was zijn vader er nog bij en die collega bedankte zijn vader dat ze zo hard gewerkt hadden om hem de kans te geven om te studeren. Dan besef je dat dit allemaal nog niet zo lang geleden is. In het Veenmuseum in Bargercompas is er meer van te zien. En er over lezen kun je in Domineer van het Turfland. Het is niet te geloven dat dat pas een honderd jaar geleden is, wat er beschreven wordt door een van de eerste dominees. Erg veel modder is er in elk geval. Er wordt nu niet meer gegraven, alleen over de grens, en ik denk dat het nu alleen nog met machines gebeurt. Maar de plaatsjes die zich toen gevormd hebben bestaan nog. Dit kerkje wordt keurig onderhouden al hebben ze geen eigen predikant meer. Zondags komt er een voorganger uit een andere gemeente. Toch is het een levende gemeente, er wordt een keer per maand verpakt voedsel ingezameld voor de Voedselbank, er is voor de jeugd wat te doen, er wordt gezongen en naar elkaar omgekeken en vandaag is mannenkoor Valerius uitgenodigd om te zingen.
We zijn zo vroeg omdat de mannen nog willen inzingen. Zo zie je ook nog eens dat hun optreden altijd een serieuze aangelegenheid is. Er wordt besproken hoe en wanneer er gezongen wordt, ze gaan allemaal gelijk opstaan en zitten en de zangoefeningen gaan van start. Dan worden de laatste blauwe strikjes omgeknoopt. Een oudere heer wordt geholpen en krijgt nog een aai over zijn bol als het klaar is. Het zorgt voor wat consternatie, altijd een ontspannen sfeertje bij dit koor.
En dan zijn ze er klaar voor, de mannen onder leiding van Klaas Krijgsheld, de invaldirigent na het vertrek van Daniel Rouwkema. Van mij had Klaas ook mogen blijven maar hijzelf had die ambitie niet. Met Kerst dirigeert hij het koor voor het laatst en daarna neemt de nieuwe dirigent Luuk Tuinder het stokje van hem over. Het koor is behoorlijk actief om de nodige extra gelden binnen te krijgen zodat de maandelijkse bijdrage niet hoger hoeft te worden. Er wordt door een groep appels geplukt in oktober, in het voorjaar worden er plantjes verkocht door de leden. Wim wil mij altijd bij de uitdeling hebben want hij vindt het lastig om het verschil te zien tussen de verschillende soorten: alle kleuren geraniums, fuchsia's, meisjesogen, valerianen enz. Enfin, de mannen zongen werkelijk prachtig en ook de toegift werd gewaardeerd: Spirit of the living God was werkelijk ontroerend mooi! Met stralend weer reden we over de grens van veen en zand, dus over Exloo, Valthe, Weerdinge weer naar huis, naar Emmen. En 's middags werd het binnen zitten. In elk geval misten we de windhoos die in Wijk bij Duurstede zo'n ravage aanrichtte.
Reacties op bericht (1)
05-11-2013
mooi hoor dat koor, meer kan ik niet zetten , 't lijkt weer eens niet te werken
