‘Natuurlijk, onze eerste ritje was naar de vuurtoren bij
Hollum.

Dat was toch wat… ik schrokke miej kepot. Toe wie bi’j de auto
kwamen…’ Ben belt even en kon er niet over uit. Terug van een paar fantastische
dagen op Ameland scheidden onze wegen zich weer in Holwerd. Ben en Niesje hadden
hun auto op een andere plek gezet dan wij. Ze kwamen bij hun auto en zagen dat
een ruit was afgeplakt met plastic. Wat denk je dan? Inbraak misschien? Nee het
bleek dat de parkeerwacht van Wagenborg zijn raam netjes had afgeplakt dat een
beetje open had gestaan.
‘En toe wie thuuskwamen… hing de bos met sleutels
van ’t huus nog in de schuurdeure’, ging hij verder. En… ik bun mien petje uut
Canada ok nog kwiet ewodden.’ Op de heenweg naar Holwerd hadden ze ook al met
omleidingen te kampen gehad, maar de rest van onze paar gezamenlijke dagen van
ons uitje naar Ameland was perfect. Mooi hotel, mooi weer, lekker eten, eigen
fietsen mee en wat is het een mooi eiland. Het is al bijna 30 jaar geleden dat
ik er met Wim een paar dagen doorbracht. Dit keer ook met Ben en
Niesje.
Misschien hebben jullie me een paar dagen gemist, maar het notebookje
dat ik voor onderweg altijd bij me heb is voor een uitvoerige update naar Bareld
en is nog niet terug. Dat was dus een paar dagen verplicht afkicken van alles
wat internet is. Tja.. Wim en Ben klooiden wat met hun mobieltjes, maar dat
mocht geen naam hebben. We hebben ons nu weer thuis geïnstalleerd. Wel rustig
zonder Storm. Die is nog bij Mark en Jennifer, maar morgen zien we die ook weer
terug. Tot dan….