Nou, zeg Jenneken, as ze vlak veur um steet. ‘Nou, zeg et maor, ik hebbe
allange ezene dat er wat loos is.’
‘Jao, Jenneken’, hakkelt Willem en hee
waogt et haoste neet um eur an te kieken. ‘Jao, Jenneken, kiek, ik eh…. Ik konne
et neet aover mien harte verkriegen! Met ’n mooi gezichte zitten zingen en
luustern, en ’t tientjen van een ander in de tesse…. En ik dache… eh.. dat dee
mensen doar in Afrika et nog wel es völle neudiger konnen hemmen dan Gert van de
benzinepompe. Dus… ik hebbe et tientjen maor in de schale edaone!’
Et eerste
ogenblik wet Jenneken neet wat ze zeggen mot. Dan sist ze tussen de tande deur:
’Mooi mooi! Bun i’j wel goed wies! Kost ons twee tientjes op ene zundagmergen.
’t Is ja schande!’En met een gezichte as een donderbuje stöf ze veur Willem an
de kerke uut, het parkeerplaatsjen aover naor de auto. En daor geet ze zitten
met eur tasjen stief op schoot, de veurroete uut zitten loeren.
Och die arme
Willem! Wat sneu kump e achter Jenneken ansjokken, steet nog näöst de auto, met
de hand an ’t portier, as ze allebeie heurt roepen:
‘Willem, Willem, wacht es
effen!’
Gert van de pompe! In zien goeie goed! Hee steet al veur Willem, met
de portemonnee al klaor in de hande.
‘Willem, a’k et neet goed hebbe, mo’j et
mien maor neet kwaolijk nemmen, maor ik zatte veur de collecte nog efkes wat te
tellen in de portemonnee, en mie’j dunkt: ik mosse der nog een tientjen méér in
hebben. Kan ’t wean dat ik oe een tientjen te völle weer-edaon hebbe?’
‘Jao
jong,’ zeg Willem en lacht as een boer met tandzeerte. Jenneken in de auto zit
strak veur eur uut te kieken. ‘Jao jong, wi’j hadden et ok al ezeene, maor… ie
reden zo rap vot naor de kerke; ik kön oe toen neet meer inhalen. Ik dache: ik
mot et um nao de dienst maor efkes anreiken. Mar ik zal et oe noe direkt effen
weerdoon.’
Et derde tientjen verwisselen van eigenaar. Jenneken kan et neet
anzeen. Zee hef de traonen in de ogen staon as ze van de parkeerplaatse de
Hoofdstraote opriejdt.
‘Willem zeg ze met een benepen stemmetjen. ‘Willem,
zö’w noe wel helemaole naor Arnhem gaon? ’t Is toch al zon dure dag vandage! En
de benzine wodt ok al zo gloepens duur!’
Maor dan wodt et Willem toch te
gek.

Bewerkt naar :Zunig Jennechie van Marga Kool