‘Gao’j met de fietse?’, vroeg Wim donderdagmorgen. Het was mijn zwemochtend en ik pak alleen al de fiets omdat ik het raar vind om de auto te pakken als je gaat sporten. Maar die dag zou het gaan stormen… dus? Maar nee daar merkte ik die morgen nog niet heel veel van, en ik had die wind ook nog in de rug richting Aquarena. Maar toen ik tegen 12 uur de Bargerweg af fietste naar huis was het andere koek. Ik zag Anja in de verte al midden op de weg fietsen doordat ze bij een onverwachte windvlaag zo de sloot in zou waaien. Ik moest er nu pal tegenin en terwijl ik voorovergebogen tegen de stormwind in vocht was het even weer net als toen we vroeger.

Terwijl we naar de middelbare school in Zutphen fietsen moest er ook wel eens flink op de trappers gestaan worden. En ik zag weer even al die gekromde ruggen voor me die weer en wind trotseerden. De trouwe trekkers, Wim Ruiterkamp en Uiltje Woudstra die meestal de groep aanvoerden, voorop.

Op oudejaarsdag 1962 kwam ik ’s avonds vanaf Vorden richting Boomgaard en was het een dubbel gevecht. De sneeuwstorm was zo hevig dat ik af en toe stilstond op de trappers.

In de herfst van 1972 bleek het ook met kinderen en wandelwagen link kan worden. Met een stormvlaag vloog ik vanzelf met de hele handel schuin de weg over. Er was geen houden aan. In de bossen is toen ook heel wat tegen de vlakte gegaan.

Maar 's middags… stond ik voor het raam en keek naar de laatste bladeren die van de grote eik achter de vijver waaiden. Straks kunnen we het laatste blad gaan ruimen.