Roelie....of   wie wat bewaart heeft wat!

b]Dit wordt m’n eerste ervaring op ons nieuwe laptopje! Wie had dat gedacht dat deze voormalig digibeet nog eens met een laptopje onder de arm zou lopen?
Onze steun en toeverlaat op dit gebied is, behalve natuurlijk onze eigen boys, Bareld!
Je hoeft maar even te kikken van “Bareld…help” of Bareld kijkt vanuit z’n eigen pc in z’n eigen huis mee op je scherm en het probleem is meestal snel opgelost.
Vanavond was Roelie ook aan het stoeien met haar computer. Ik kreeg de mail zelfs dubbel.Maar ...bedankt Roelie. Het is de moeite waard!
Ze heeft natuurlijk veel van dezelfde ervaringen in onze gezamelijke tijd in Hattem. Ze had zelfs nog een leuke aanvulling. Onze gezamelijke collega Johan Frijlink, ja ook degene die “Val niet in de draaikolk.”op m’n fietszadel geplakt had, had meerdere talenten. Op het personeelsavondje dat ik laatst beschreef kwam Johan met een gedicht op de proppen mèt een in elkaar geknutselde tekening, waarbij ons “Hoofd” toen nog dhr Aartsen, als dreigende donkere figuur de escapades van zijn vrouwelijk personeel gadeslaat. Hier worden Roelie en Albert uitgebeeld.
Toen ik dit zag werd het weer helemaal helder na 43 jaar.
Diezelfde Johan Frijlink haalde Roelie en mij zelfs met een soort handkar van de bus toen we onder elkaar als collega’s iets aan sinterklaas zouden doen! Ach dat was ook wel lachen!
Het gedicht erbij luidde als volgt:

Sij saten in het corenvelt bij wilgh en vogelnest
Het was so stil, de harde banc so sacht
De nagtegaal deet goet sijn best
want over nogh geen uurtje wert 't nacht

Hij dacht niet meer aen het papier
Sij intresseerde sich voor 'tscooltje geen sier
Sij lacht ende cijct so vriendlijc naer sijn snor
En geeft hem noch daerbij een por.

Doch plots verstomt des nagtegaelen wijs
Hi siet een donkere gedaente naedren
Si schuifelt nu dichtbij als een patrijs
Si scijnt te horen tot de vroede vaedren

Opeens bemerckt hi iets.........