foto: Tijdens een gezamenlijke vakantie met Henry, Tonny en Gera en haar gezin in Canada.

Schoonzus Tonny was gisteren jarig en we hadden een gezellig half uurtje aan de telefoon. Sinds een aantal jaren wonen ze in Alberta, Canada, dichtbij hun dochter Gera en haar gezin. Toen we 2 jaar geleden bij hen waren bakte ze vaak zelf brood en toen ik overstag was gegaan om weer een apparaat in de keuken te hebben, gingen wij het ook proberen. Maar wat ik probeerde… de smaak was er wel èn de geur, maar zo’n mooi gerezen brood als dat van haar werd het nog niet. Op het laatst zakte hij in en dat wil je toch niet. Dus kreeg ik meteen adviezen hoe het beter kan. Wij deden het met kant en klare broodmix, maar Tonny neemt gewoon tarwebloem met aparte gist erbij, een beetje suiker, zout en wat water. De hoeveelheden staan wel in de beschrijving. Dat gaan we ook eens proberen. Het regent toch, dus buiten kun je niet veel beginnen.
Henry was vissen. Dat doen ze eens per jaar met een groep ergens in een andere staat van Canada, het toppunt van vertier voor de mannen. Misschien is het wel voor het laatst, want in september komen ze definitief terug naar Nederland. De winters zijn daar wel erg lang. Het laatste hoopje sneeuw is pas een paar weken geleden weggesmolten, vertelde Tonny.
‘Mijn leven bestaat uit afscheid nemen’, zei ze eens. Vroeger toen haar ouders in Perzië woonden was het al zo. Haar zus woont in Schotland, Gera ging met haar grote liefde naar Canada om daar een bestaan op te bouwen en Arend bleef in Nederland. Hoe je het ook bekijkt… ‘afscheid nemen’ blijft nog wel even, al is het tegenwoordig gemakkelijker  om afstanden te overbruggen. Wij vinden het in elk geval leuk dat ze weer terugkomen…