Het stukje van het interview met Yvonne Kroonenberg.
‘Ik ben gewend met speelsheid en luchthartigheid mijn mening te geven’, zo legt Yvonne Kroonenberg het uit in het Dagblad van het Noorden, ‘en zo te relativeren’, had ze een tijdje terug aan een journalist vertelt. Ze had een bezoekje gebracht aan de Action in Assen om zo’n bloemenslinger te kopen voor haar fietsstuur zodat haar fiets niet meer zo snel gestolen zou worden. Ze had zich verbaasd over de mensen die ze daar tegenkwam. Haar opmerking tijdens een interview in HP De Tijd over die ‘typisch Drentse koppen’ en de ‘holle uitdrukkingloze ogen’ zijn haar niet in dank afgenomen. Half Nederland kreeg ze over zich heen en nu was ze terug om iets recht te zetten. Precies 20 mensen waren er op af gekomen. Eén van de vrouwen had haar exemplaar van ‘Het zit op de bank en het zapt’ teruggestuurd met de tekst: ”Blijkbaar ben ik niet ontwikkeld genoeg voor u”. Yvonne stuurde haar een briefje met excuses terug. Maar nee… de mensen in Assen liepen niet uit voor een bijeenkomst met uitleg en excuses van Yvonne Kroonenberg. ‘Ik mag toch vinden dat ik Mozart verfijnder vind dan André Hazes?’, zegt ze. ‘Ik zal nooit, maar dan ook nooit minachtend doen over kwetsbare mensen. Maar ik zal altijd zeggen wat ik denk’. Hoe dan ook… de Assenaren doen er niet moeilijk over, halen alleen hun schouders op en gaan hun weg. Ik moest wel even terug denken aan mijn ontboezeming over de kralenlamp van opoe Bijenhof in het keukentje op De Haar en de later op de Boomgaard aangeschafte koperen kroonluchter, die mama zo mooi vond en ik zo afschuwelijk vond staan op een boerderij. -Zie weblog 2 10 juni- ‘Zo… ‘, zei Johan afgelopen woensdag na de begrafenis van Annekes moeder,’waor denk ie dat dee lampe noe hänk, ie wet wel dee afschuwelijke kopperen lampe net as in de kerke….?’ Even begon zich al iets schaamrood af te tekenen op mijn wangen…. ‘Gien idee… ‘ ‘Noe hangt e biej ons in de kamer…. Maor dat gef niks heur… as ie der neet best tegen könt, hange wiej der wel effen een laken aoverhen aj komt’. Da’s Johan hè.
Ik rekken nog wel op een foto van dee kroonluchter van onze pa en moo, Johan!... zonder laken dan...
|