|
De familie op De Boskamp 1946--
Minimaliseren is de kreet tegenwoordig. We bewaren veel te veel, ik tenminste wel. Toen Judith verschillende vazen weg wilde doen en een doos vol boeken die ze niet wilde bewaren liet ze deze eerst aan mij zien. Ik ging voor de bijl. Zo’n mooie roze vaas kun je toch niet naar de Kringloop brengen, dacht ik en de boeken die na de verhuizing van haar ouders te veel waren, moet ik toch eerst lezen. De roze vaas doet het goed, daar heb ik al veel plezier van gehad, maar als ik eerlijk ben heb ik ze in alle kleuren: groen, blauw, blauwgroen. En dit gaat met kleding natuurlijk net zo. Ik moet nodig opruimen. Anda zou zeggen: wat je een jaar niet gedragen hebt… weg er mee. Diny moet me maar eens komen helpen. Die weet wat me staat.
Tante Jantje hoefde niet te minimaliseren. Op de Boskamp hadden ze wat ze nodig hadden, maar niks teveel. En toch deelden ze met iedereen die gebrek had, zeker in oorlogstijd. Ome Jan en tante Jantje moesten op hun 70e gekeurd worden voor het verlengen van hun rijbewijs. Ze gingen samen naar de dokter en werden goedgekeurd. Naderhand kregen ze een rekening voor één keuring. Menigeen zou denken: mooi zo, geluk gehad. Maar niet ome Jan en tante Jantje. Die belden de arts dat hij zich vergist had omdat ze beiden gekeurd waren. Nee, het was geen foutje, zei die toen.
Zou het met de oorlog te maken hebben dat ik moeite heb om dingen weg te doen.’ Ie-le hebt de oorlog neet met emaakt’, zei onze moeder Coba geregeld net als opoe Bijenhof. Zou zoiets blijven hangen in je onderbewuste?
Nu nog de volgende stap: overbodige boeken en kleding. Ik heb minstens een kofferbak vol weg te brengen.
Maar eerst gaan we tante Jantje a.s. dinsdag gedenken in de zo vertrouwde Barchkerk en daarna begraven. Nichtje Jeanet, dochter van haar jong overleden zus Martha, was als een dochter voor haar. Zij en haar gezin regelen dit voor haar. Het zal waarschijnlijk de laatste keer zijn dat de Egginks-familie, nakomelingen van de Egginks van de Boskamp, bij elkaar zal komen in deze kerk. Alleen de jongste van de 10 Egginks leeft nog, onze oom Bram, die met tante Betty in Durgerdam woont.
|
gaat alles goed verder met Wim ? en met jou natuurlijk !
