Afscheid van Niesje. Terwijl de elf kleindochters in de aanbouw bij de Emmauskerk ronddartelden werd er afscheid genomen van Niesje onze lieve schoonzus, tante en oma van dit mooie stel. De kerkdienst die hierop aansloot werd een waardig afscheid van Niesje. Het verbaasde me niet dat haar lievelingslied Abba Vader  op de liturgie stond. Ze heeft het vaak bij gelegenheden  met hun familiekoortje gezongen, want zingen daar hield ze van. Ook het bekende lied ‘Grote God wij loven u’ werd uit volle borst in de kerk gezongen. Het was een lied met voor de familie een dubbele bodem. Ben vertelde dat Gerard als kind er altijd een stukje extra erachter zong. U werd gevolgd door Uu uu en de tweede regel net zo. ‘Nee pa’, had hij beloofd, ‘dat ga ik dit keer niet doen’. De drie kinderen en een paar kleinkinderen haalden herinneringen op, de een net wat emotioneler dan de ander. Catharina had een passend gedicht gemaakt voor haar moeder, heel mooi! Alle elf kleindochters hadden een kleine taak in de Dankdienst voor het leven van Niesje en ging door tot aan het leggen van een grote witte roos op de kist die de liefde voorstelde.
Erg fijn was het dat ook Ben en Diny en Johan en Joke waren overgekomen. Ze weten wat Ben en Niesje voor ons betekend hebben al die jaren. Ben en Niesje zijn ook een aantal keren mee geweest naar camping De Boomgaard en vaak hebben we  verjaardagen en andere hoogtijdagen samen gevierd.
In de kist bij Niesje lagen heel wat tekeningen, gemaakt door de kleindochters. Ik kon er een prachtig blad bijleggen met tekeningen en briefjes van onze buurjongetjes Frank, Tim en Daan. Wanneer Ben en Niesje hier oppasten verwende ze de drie net zoals thuis haar kleinkinderen. Ze waren gek op haar en Ben en dat bleek uit dit prachtig versierde blad. Ik had er gauw een scan van gemaakt zodat je die ook kunt bekijken.