Vader Haan heeft nog steeds goed de wind er onder. Vooral zijn zonen hebben heilig ontzag voor z’n snavel en poten. Hij is ook wel indrukwekkend. ’s Nachts zit hij op xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />7 meter hoogte in de berkenboom, één van de kippen naast hem en komt er ’s avonds alleen uit bij gevaar. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vanmorgen ging ik in pyjama met de jas erover even kijken bij het voeren van de kippenschaar en ik zie met verbazing  vader Haan die alle hanen en zelfs zijn favoriete kip bij het voer wegjaagt. Nee niet voor z’n eigen hongerige maag, maar voor de kippetjes van nu ongeveer 2,5 maand oud. Die mogen eerst hun buikje rond eten. Zelf pikt hij ook alvast een graantje mee. Ik ben onder de indruk en heb besloten dat deze vader Haan in elk geval mag blijven.

Eigenlijk was ik op zoek naar de kloek die na ‘s nachts 10 dagen vorst nog steeds 3 gezonde kuikens heeft. Wim had haar vanmorgen al apart gevoerd bij de vuilnisemmer. Dat is een beschut plekje. Hij heeft de sneeuw die vannacht gevallen is al hier en daar weggeveegd. Maar moeder is al weer weg. Tessa staat op 2 meter afstand naar de struiken te kijken. Je hoeft nooit lang te zoeken, want Tessa en ook Queeny wijzen ze gewoon aan. Dan zie ik haar daar zitten om haar kroost op te warmen. Je zou toch zeggen dat de natuur in de war is… in elk geval deze kip. Na twee nachten strenge vorst zouden de kuikens allang dood moeten zijn, maar niet deze.

Bij pa vroeger gingen de eendagskuikens in het voorjaar in het kippenhok onder zo’n grote warme lamp en toch gingen er altijd ook nog een paar dood. Ze werden gebracht in zo’n grote platte kartonnen doos met gaatjes. Maar ja… die waren uitgebroed met een broedmachine. De warme lamp was hun moeder. Dat kippenhok met ren stond op de plek waar nu de campingplaatsen 0 t/m 4 zijn van Camping De Boomgaard. Midden in die ren stond dan nog een paal met een dode kraai of ekster als afschrikwekkend voorbeeld voor de rovende en plunderende soortgenoten, want deze kuikens hadden geen moeder die de vijand aanvloog wanneer er gevaar dreigde.

Ondanks ons hanenoverschot blijven we onze moeder Kriel ondersteunen en hopen maar op drie hennetjes.