Zelfs tijdens de middagpauze gaat het werk door.

Vandaag precies 39 jaar geleden lag ik bij te komen van de geboorte van Mark Stefan. Tegen een uur of 10 waren we al glibberend over de lege straten van Hengelo naar het ziekenhuis gegleden, want de straten waren spiegelglad. De vroedvrouw vroeg Wim of hij wel kon rijden, want zij wist één taxi die altijd reed. Dat moet je aan Wim niet zeggen, want natuurlijk reed hij. De weeën hielden van schrik op, maar eenmaal op de goede plek beland stonden er behalve Wim en de vroedvrouw een paar verpleegsters mee te puffen en aan te moedigen.
En daar was hij dan...... een gezonde boy, schoon aan de haak 8 pond en 3 ons. Hoewel ik stiekem op een meisje gehoopt had, dan zou het een Corine worden, wisten we de precieze jongensnaam nog niet. Mama had wel eens gezegd…als het geen Jacoba Johanna wordt dan is het geen vernoemen meer, maar daar zat ik niet mee. Voor een jongetje zouden we nu zelf een naam zoeken. Gerhard was al naar vader van der Kolk vernoemd en Rick als Hendrik Jan naar de beide vaders Eggink. Ik had een lijstje bij me met bovenaan David en Christiaan. Daarna Mark en Robert. Wim keurde meteen de eerste twee af. Mark kwam wel door zijn screening.
De week er voor was er een leuke kinderserie op de tv over een Zweeds jongetje dat Stefan heette, een héél leuk jongetje. Die naam werd door ons beiden goedgekeurd. Stefan stond er dus ook bij. Dat werd de tweede naam.
Opa Bijenhof leefde toen nog.”Mark Stefan…hoe komp ze daor noe bi-j?” “Ach…praatte mama het helemaal goed:”Naor Marcus en Stefanus uut de biebel… wet i-j toch wel!”
Je mag je grote voorbeelden nog wel eens opzoeken en nalezen Mark!!
Ze hebben het wel eens over het verwisselen van kinderen. Nou dat snap ik echt niet, behalve het polsbandje kon ik ons Mark er meteen uit kennen wanneer de kar met baby’s voor de voeding binnengebracht werd. Er was één verpleegster bij die zo knap was om te zien dat ik meteen dacht… die kan nooit handig zijn! Gekke kronkel heb je soms. Maar deze bleek zo lief en zachtzinnig dat ik er helemaal verbaasd over was.
En zo hadden we naar later bleek ons gezin compleet.
Vanavond gaan we het vieren in Sleen.

02-02-2009 om 23:16 geschreven door Mandy