Gaan we nog weer naar Johan? Ik heb vakantie. Robin die heeft wel zin om te helpen op de Boomgaard. De caravan staat nog ingepakt onder de hoes, Wim moet steeds zingen en we hebben 2x per dag de lammeren te voeren. Kamperen zit er deze maand nog niet in, maar een dagje met de trein die kant op kan toch ook.
Zo reizen Robin en ik eerst naar Zutphen, waar Diny of Ben ons af zouden halen. We zitten daar al een heel tijdje te wachten bij de parkeerplaats. Dan blijkt dat Ben bij de ingang van het station alle mensen die in en uitgaan aan een onderzoek onderwerpt. Net als hij weg wil gaan ziet hij ineens Robin staan. Zo kwam alles nog op zijn pootjes terecht. Ik dacht dat je een andere kleur haar had zegt hij… net als Diny. Nee bij mij doet de natuur zijn werk en mijn haar is lichter- lees grijzer- aan het worden.
Na de macaroni brengt Diny ons naar de Boomgaard en zo komt Robin toch nog aan z’n trekken. Hij krijgt een rode overal aan en er gaat gevoerd worden. Die avond krijgen we de echte Joke Eggink nassi. Ze kan concurreren met Wim. We hebben niet te klagen vandaag. Dan komt het moment van het melken. Robin geniet en staat klaar met de spuit en weet nog precies alle handelingen in de melkstal. Komt wel goed uit, want Johan is geblesseerd. Aan het eind van z’n voetbalcarrière heeft hij z’n enkelbanden gescheurd, verrekt of de enkel verstuikt, want naar een dokter gaan is bij hem niet aan de orde.
Nee Joanne moest hem intapen, maar die verwees hem naar een fysiotherapeut. Nee, ook dat werd afgewezen. Hij loopt immers al weer!
Om 8 uur brengt Johan ons weg en zijn we op station Vorden en via Zutphen en Zwolle en alles wat daar tussen ligt gaan we weer naar Emmen. Robin kan nu per trein het hele land door. Hij weet hoe alles werkt! De volgende keer gaat Eva ook mee.