|
De Polen in het oranje lieten hun prachtige liederen horen.
Om half 5 staat de auto van de jongelui weer voor en ze brengen ons naar een soort Sportcentrum. Er is een picknick georganiseerd speciaal voor een groep Nederlanders uit Waalwijk waar de kerk in Podznan kontacten mee onderhoudt èn onze groep. Wij hebben ons zoveel mogelijk uitgedost in de rood/witte kleuren van Polen en de Polen dragen juist oranje. Het praten met de Polen op het terrein blijft moeizaam, de zuurkool, de broodjes met worst en
ja alweer het Poolse gebak als toetje gaan er goed in. Daarna zorgt het volleyballen en later het zingen bij het kampvuur voor er een complete verbroedering.Dat viel ze wel even tegen .... de jongens van Podznan. Ze dachten met z'n vieren onze wat oudere sporters wel aan te kunnen. Er moest nog een sportief meisje aan te pas komen. En ik weet nu nog niet wie er gewonnen heeft.
Het volleyballen en later het zingen bij het kampvuur zorgt voor een complete verbroedering.
Om de beurt wordt er gezongen. Onze vaderlandse liederen en voetbalkrakers komen langs en de Polen zingen hun liederen. Ik kan er niks aan doen, maar hun stemmen klinken op dat moment meer geschoold dan de onze. Op het toppunt van het feest van verbroedering stoppen we en gaan de bus in. Camiel en vriend gaan ons opnieuw voor naar het hotel. Die avond praten we nog lang na
inderdaad in de bar.
Tjip zorgt voor een goede afloop
Dirigent Daniel en de leider van het Kathedraal Jongenskoor van Podznan bekijken samen de ingredienten van de likeur.
"Nee...ik ga niet meedoen... ik ben niet sportief... ik heb meer met muziek", meldde Daniel al van te voren.
Als afsluiting een kampvuur schept nog meer sfeer
|
